confirmed، مدیران
۳۶٬۸۳۲
ویرایش
سید محسن حکیم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = سید محسن حکیم | |||
| تصویر = سید محسن حکیم.jpg | |||
| نام = آیتالله سید محسن طباطبایی حکیم | |||
| | | نامهای دیگر = حکیم، ضیاءالصالحین | ||
| سال تولد = ۱۳۰۶ قمری | |||
| تاریخ تولد = عید فطر | |||
| | | محل تولد = نجف | ||
| سال درگذشت = ۱۳۹۰ قمری | |||
|عید فطر | | تاریخ درگذشت = ۲۷ [[ربیع الاول|ربیعالاول]] | ||
| محل درگذشت = [[عراق]]، [[نجف]] | |||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[محمدکاظم خراسانی]] |[[آقا ضیاءالدین عراقی|آقا ضیاء عراقی]] |[[میرزا محمد حسین نائینی|محمدحسین نائینی]] |سید ابوتراب خوانساری }} | |||
|نجف | | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[حسین وحید خراسانی]] |[[سید محمد باقر صدر]] |محمد تقی جعفری |[[سید مصطفی خمینی]] }} | ||
| | | دین = | ||
| | | مذهب = | ||
| | | آثار = {{فهرست جعبه افقی |مستمسک العروة الوثقی |حقائقالاصول |نهجالفقاهة |منهاجالصالحین }} | ||
| فعالیتها = | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
|محل | |||
| | |||
|محمدکاظم خراسانی | |||
|شاگردان | |||
|حسین وحید خراسانی | |||
|دین | |||
|مذهب | |||
|آثار | |||
|مستمسک العروة الوثقی | |||
| | |||
|} | |||
'''آیتالله سید محسن طباطبایی حکیم''' (۱۳۹۰-۱۳۰۶ ق)، از علمای مجاهد [[شیعه]] و از شاگردان میرزای نائینی بود. فقیه، اصولی، مرجع تقلید شیعه [[امامیه]] و مدیر [[حوزه علمیه نجف]] بود. وی پس از درگذشت حسین بروجردی در سال ۱۳۴۰ مرجعیت عامه شیعیان را به مدت بیش از ۹ سال بر عهده داشت. او عمر پربرکت خود را وقف خدمت به اسلام و مسلمین کرد و به ساختن و تأسیس مدارس، کتابخانهها، مساجد و سایر بناهای علمی و دینی در عراق اهتمام جدی داشت. آیتالله حکیم در فعالیتهای سیاسی و اجتماعی مردی شجاع بود و صراحت در بیان آرا و نظرات علمی و شهامت او در فتوا کمنظیر بود. وی حوادث [[ایران]] را هم مورد توجه قرار میداد و با صدور نامه، اعلامیه و تلگراف از مواضع علمای ایران به رهبری [[امام خمینی]](ره) در مقابله با زورگویی رژیم پهلوی حمایت کرد. | '''آیتالله سید محسن طباطبایی حکیم''' (۱۳۹۰-۱۳۰۶ ق)، از علمای مجاهد [[شیعه]] و از شاگردان میرزای نائینی بود. فقیه، اصولی، مرجع تقلید شیعه [[امامیه]] و مدیر [[حوزه علمیه نجف]] بود. وی پس از درگذشت حسین بروجردی در سال ۱۳۴۰ مرجعیت عامه شیعیان را به مدت بیش از ۹ سال بر عهده داشت. او عمر پربرکت خود را وقف خدمت به اسلام و مسلمین کرد و به ساختن و تأسیس مدارس، کتابخانهها، مساجد و سایر بناهای علمی و دینی در عراق اهتمام جدی داشت. آیتالله حکیم در فعالیتهای سیاسی و اجتماعی مردی شجاع بود و صراحت در بیان آرا و نظرات علمی و شهامت او در فتوا کمنظیر بود. وی حوادث [[ایران]] را هم مورد توجه قرار میداد و با صدور نامه، اعلامیه و تلگراف از مواضع علمای ایران به رهبری [[امام خمینی]](ره) در مقابله با زورگویی رژیم پهلوی حمایت کرد. | ||