کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوعلي. رجالي متقدم و از راويان معتبر و كثيرالحديث شيعه. ولادت او در دست نيست اما قرائن نشان مي‏دهد كه محل تولد او در كوفه بوده است، زيرا نياكان او همگي در كوفه سكونت داشتند. وفات او به گفته ابن‏غضائري در سال 346هجري (و به احتمال قوي در كوفه) روي داد. وي اهل كوفه بود و در ميان يك خانواده علمي و مذهبي پرورش يافت زيرا پدر و جد او از راويان حديث و از اصحاب ائمه(ع) بودند. وي در كوفه نزد پدرش «محمد بن عمار»(از اصحاب علي بن حسن بن فضال، م290ق.) و اساتيد ديگر به استماع حديث پرداخت. چون فردي پركار بود احاديث و اصول زيادي جمع كرد و اندكي نگذشت كه خود به مقام استادي رسيد. وي بيشتر اصول و روايات را از طريق پدرش نقل مي‏كند و اين، نشان مي‏دهد كه پدرش در تربيت علمي او نقش اساسي داشته است. نجاشي و شيخ طوسي پس از اينكه مدح بليغي از او به عمل آورده‏اند از او با عنوان «شيخ الاصحاب» ياد كرده‏اند. وي علاوه بر پدرش، از كساني چون «حسن بن محمد قطعي»، «ابوموسي ضرير بجلي» و ديگران نيز حديث شنيده است. مهم‏ترين شاگرد او «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمي»(م368ق) است كه به نشر آثار و احاديث او پرداخته است. شاگرد ديگر او «هارون بن موسي تلعكبري»(م385ق) است كه كتاب «المبيضه»(سفيدپوشان) را روايت كرده است. همچنين «محمدبن علي بن مفضل» نيز از او روايت‏هايي دارد. علامه حلي در خلاصه‏الاقوال مي‏گويد: «شاگرد روايي او «ابوحاتم هروي» است»، در حالي كه اين شخص در هيچ‏يك از روايات او ديده نشده است. تأليفات او «كتاب العلل»، «اخبار النبي(ص) »، «ايمان ابي طالب»، «فضل القرآن و حملته»، «الممدوحين و المذمومين»(كتاب رجالي بزرگ) و «المبيضه» هستند. كتاب «مبيضه» اشاره به گروهي از سفيدپوشاني دارد كه در برابر سياه‏پوشان بني‏عباس به مقابله برخاستند و نوشتن چنين كتابي، حاكي از مخالفت وي با بني‏عباس از يك‏سو، و شرايط مساعد شيعه در زمان آل‏بويه از سوي ديگر است.

منابع: (رجال نجاشي، ص95 شماره 236؛ رجال طوسي، ص416 شماره 6017؛ الفهرست، شيخ طوسي، ص75 شماره 88؛ معالم العلماء، ص54 شماره 79؛ خلاصه الاقوال، ص65 شماره 18؛ رجال ابن داود، ص44 شماره 128؛ نقد الرجال تفرشي، ج1ص166 شماره 329؛ جامع الرواه، ج1ص69؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص51؛ الذريعه، ج1ص311، و ذيل عناوين كتابها)