۱٬۵۶۹
ویرایش
در دام داعش (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
تسلط بر زبان [[عربی]]، و تجربه حضور و زندگی در کشورهای عربی، باعث شده تا لوییزار به عنوان یکی از صاحب نظران در حوزه اسلام و دنیای عرب شناخته شود. | تسلط بر زبان [[عربی]]، و تجربه حضور و زندگی در کشورهای عربی، باعث شده تا لوییزار به عنوان یکی از صاحب نظران در حوزه اسلام و دنیای عرب شناخته شود. | ||
<br> | <br> | ||
===پیشگفتار=== | |||
<br> | <br> | ||
نویسنده در پیشگفتار معتقد است که این [[کتاب]] می کوشد تا دلایل موفقیت سریع داعش در منطقه را توضیح بدهد. | |||
<br> | <br> | ||
از طرفی نیز سعی می کند بفهمد چرا کشور های غربی در تله داعش افتادند. سوالی که ریشه در اتفاقات صد سال گذشته دارد. | |||
<br> | |||
اتفاقاتی که از سال 1914 و با طرح [[سایس پیکو]] آغاز، و تاکنون کشورهای جهان اسلام، و هم چنین [[غرب]] را درگیر چالش کرده است. | |||
<br> | |||
==محتوای کتاب== | |||
<br> | |||
===گزارشی دقیق از اتفاقات رخ داده و بازیگران آن در منطقه=== | |||
<br> | |||
مولف در خصوص «بعث نو» می نویسد: | |||
<br> | |||
کودتای جدیدی که در سال 1963 به وقوع پیوست گروه جوانی از افسران بعثی را که در مصر آموزش دیده بودند بر سرکار آورد. این گروه مخالف نسل پدران موسس این حزب بودند و کاملا ساختار بعث را در سوریه متحول کردند. | |||
<br> | |||
از این پدیده با عنوان بعث نو نام می بریم که به دنبال اصلاحات مترقی و اجتماعی بود. در یک موقعیت بسیار پیچیده، این رهبران جدید بعث تمام ارتباطات را با جمهوری متحد عرب قطع کردند. | |||
<br> | |||
افتادن ارتش به دست علوی ها از همین جا آغاز شد. یکی از این افسران علوی، صلاح جدید، قدرت را در سال 1966 در درست گرفت، و وزارت دفاع [[سوریه]] را به یکی از هم قطاران خود، [[حافظ اسد]] سپرد. | |||
<br> | |||
===تحلیل و ارزیابی جریانات و عاملین اتفاقات=== | |||
<br> | |||
نویسنده یکی از علل موفقیت داعش را رسانه و تبلیغات آن می داند. لوییزار، پس از معرفی [[الفرقان]] و [[دابق]]، به عنوان دو رسانه اصلی داعش می نویسد: سیاست روابط عمومی و تبلیغات دولت اسلامی با آمیزه پیچیده ای از تبلیغات پرشور و هیجان، آن هم با نوعی حرفه ای گری بسیار و مخفی کاری های فراوان، همراه است. این مخفی کاری ها بیشتر بخاطر پنهان کردن برخی از مسائل محلی در سطح جهانی است. براساس این مخفی کاری، آن چه نشان داده می شود یکتاپرستی قبایل [[مسلمان]] منطقه به عنوان محرک اصلی اتحاد آنها در برابر قبایل مشرکی است که سراسر پر از نفاق و درونی اند. به همین خاطر است که شاید نشست مشترک تمام گروه ها و قبایل [[موصل]] در ژوئن 2014، که یک صدا ابراز کردند که دیگر اجازه نخواهند داد پلیس و ارتش به این شهر بازگردند، توجه دستگاه تبلیغاتی دولت اسلامی را جلب نکرد. ضمن آن که هیچ وقت نمی توان به درستی فهمید تصاویری که از اعدام های داعش منتشر می شود مربوط به سوریه اند یا [[عراق]]. به نظر می رسد طراحی چنین صحنه های هراس آوری می تواند اصل قهرمان زدایی و پاک بودن [[سلفی]] ها را زیر سوال ببرد. | |||
یا در جایی دیگر نویسنده در خصوص استعمارگران غرب اینگونه اظهار میکند: قدرت های بزرگ به سختی می توانند گذشته استعمارگرانه خود را توجیه کنند یا برای آن پاسخ قانع کننده ای بیابند. ماموریت تمدن سازی اروپا به اشتهای بی پایان استعمارگری کشورهای پرقدرت این قاره پوشش مناسبی داد تا این هدف آسان تر به دست بیاید. نپذیرفتن مسئولیت اتفاقات گذشته این موضوع را که دیپلماسی غرب قادر نیست آینده خاورمیانه را به راحتی پیش بینی کند، به خوبی روشن می کند. | |||