تاریخچه دانش انساب از منظر اسلام و مسلمانان (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

اهتمام به انساب از دیدگاه [[اسلام]] ومسلمانان ویژگی خاص خود را دارد، حتی پیامبر (ص) بر پایه احادیثی، نسب خود را بیان داشت وخود بر تعلیم انساب صحه گذاشت.

پس از اسلام، خلیفه ی دوم برای داشتن معیاری برای تقسیم بیت‌المال در میان مسلمانان، دستور داد انساب را در دفترهایی ثبت وضبط کنند، قواعد حاکم برای دفترها مانند قرابت به پیامبر (ص) و نحوه تقسیم قبایل از سوی انساب نگاران پس از ان مورد توجه قرار گرفت.

در دوره ی اموی که مسئله امامت، خلافت و تشکیل گروه‌های سیاسی مخالف حکومت اموی، مطرح بود، امویان به گونه‌ای از سیاست توازن قوا متمایل شدند و از سویی دیگر، رایحه ی تعصب قبیلگی که در نتیجه تفاضل و برتری جویی به واسطه ی نسب و قومیت در دوره ی عثمان به وجود آمده بود، در دوره اموی نیز فزونی یافت ودولت عربی اموی که حافظ بقایای فرهنگی و جاهلی عرب‌ها بود، کوشید به علم انساب توجه کرده، بیشتر آن را به سیاقی که پیش از اسلام و در دوره ی جاهلیت بود، برگردانند و همان مسائل فخر به قبیله و نسب را دوباره پروبال بخشند.

این مسائل در چند امر قابل لمس است؛ یکی از این امور نزدیکی خلفای اموی با نسابه ها و گوش دادن به سخنان آنان است.