شب برات: تفاوت میان نسخه‌ها

== خراسان رضوی و شمالی و جنوبی ==

در [[مشهد مقدس|مشهد]] و اطراف آن، چراغ برات در گذشته‌ها در سه روز، خاموش نمی‌شد و اکنون هم در شب‌ها آنها، که برات را می‌شناسند، چراغشان خاموش نمی‌شود. هنوز هم فانوس‌های قدیمی خاطر شب‌های برات را به یاد دارند و خیلی وقت‌ها هم همین فانوس‌ها در شب‌های برات دوباره به یاد صاحبانشان می‌افتند و تاریکی شب را نور می‌دهند و یاد و خاطره رفتگان را گرامی می‌دارند.

در [[کاشمر]] در آخرین ساعات ۱۴ شعبان بعد از نماز مغرب و عشا نیز هر فرد به تعداد آرزوهای پاک و خالصانه اش ترکه‌ای از درختی پاک‌سرشت (انار و انگور) مهیا می‌کرد و در چهار گوشه پشت بام خانه‌اش نصب می‌کرد. بر انتهای هر ترکه تکه‌ای پنبه یا پارچه‌ای پاک به نیت آرزوی مورد نظر وصل می‌شد. فرد به تنهایی یا در حضور خانواده نیت و آرزویش را بعد از حمد و ثنای خدا مطرح می‌کرد. البته این رسم چند دهه است که به صورت جمعی برگزار نمی‌شود و فردی شده‌ است. در بشرویه از توابع استان [[خراسان جنوبی]] در ایام برات در شب‌ها نانی به نام سیروکی طبخ می شود .همچنین در این شب‌ها در قدیم رسم بود که بچه‌های کوچک دسته جمعی به در خانه همسایه‌ها رفته و شعری را به لهجه محلی دسته جمعی می خواندند و صاحبخانه به فراخور حالش آجیل، شیرینی به آنها می‌داد.

همچنین در نقاط مختلف [[هندوستان|شبه قاره هند]] مراسم گوناگونی برپا می‌شود که زیارت اهل قبور، تلاوت [[قرآن]] و اطعام و [[صدقه]] به مساکین برای آمرزش مردگان از آن جمله است به استناد یک روایت، پیامبر در شب برات به قبرستان مدینه رفتند و برای مردگان از خدا آمرزش خواستند<ref>شرفعلی تهانوی؛ ''اسلامی بهشتی زیور''، ج۴، ص۴۴۱، لاهور.</ref>.

پختن نوعی حلوا و شیرینی مخصوص و خیرات کردن آن، از دیگر مراسم این شب است. در این باره اشاره و تأکید [[رسول اکرم (صلّی اللّه علیه وآله وسلّم)]] به عزاداری برای [[حمزه سیدالشهدا|حمزه]] پس از شهادت وی در [[غزوه احد]]، موجب شده است تا مسلمانان [[هند]] برای یاد کردن وی در شب برات توجه و تقدم ویژه‌ای قائل شوند. سوزاندن عود و روشن کردن شمع، دادن هدایا به‌ویژه اسباب و آلات آتش بازی به کودکان از دیگر آیین‌های '''«شب برات»''' است<ref>احمد دهلوی، ''فرهنگ آصفیه''، ذیل «شب برات»، لاهور ۱۹۸۶.</ref>.

== دیدگاه علمای اهل سنت ==