۸۸٬۱۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'علیهم السلام' به 'علیهمالسلام') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''برید بن معاویة المعجلی ''' مكنی به ابوالقاسم از بزرگان فقهای [[اصحاب]] و فردی ثقه و جلیلالقدر و از [[حواریین|حواریین]] [[امام محمد باقر|امام باقر علیهالسلام]] و [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق علیهالسلام]] میباشد. او از [[اصحاب اجماع]] است. راویان [[حدیث]]، با حفظ [[احادیث]] و نقل سینه به سینه آن، امکان بهرهبرداری از سخنان گهربار [[اهل بیت ( | '''برید بن معاویة المعجلی ''' مكنی به ابوالقاسم از بزرگان فقهای [[اصحاب]] و فردی ثقه و جلیلالقدر و از [[حواریین|حواریین]] [[امام محمد باقر|امام باقر علیهالسلام]] و [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق علیهالسلام]] میباشد. او از [[اصحاب اجماع]] است. راویان [[حدیث]]، با حفظ [[احادیث]] و نقل سینه به سینه آن، امکان بهرهبرداری از سخنان گهربار [[اهل بیت (علیهمالسلام)|اهل بیت علیهالسلام]] را برای آیندگان فراهم آوردهاند. | ||
== خاندان == | == خاندان == | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== از منظر معصومان == | == از منظر معصومان == | ||
روایات رسیده از [[اهل بیت ( | روایات رسیده از [[اهل بیت (علیهمالسلام)|اهل بیت علیهالسلام]] درمورد برید، نشان میدهد که ایشان مقام والایی در نزد ائمه علیهمالسلام داشته است، که به برخی از روایات استناد میکنیم: | ||
# جمیل بن درّاج میگوید: روزی وارد منزل امام صادق علیهالسلام شدم. هنگام ورود، مردی از اهل [[کوفه]] را مشاهده کردم که از اطاق امام بیرون آمد و خارج شد. وارد اطاق امام شدم و گفتم: مردی کوفی را مشاهده کردم که از دیدار شما برمیگشت. حضرت فرمود: خداوند روحش را مقدس گرداند، وی مورد اطمینان پدرم بود. امروز هم وی مورد اطمینان و رازدار من است. حضرت ادامه داد: زمانی که خداوند اراده کند بدی به اهل زمین برساند، به واسطه آنها آن بدی را برطرف میکند. آنها ستارگان [[شیعیان]] ما هستند. آنها باعث میشوند نام و یاد پدرم در همه جا زنده بماند. هر بدعتی را کشف میکنند و به مقابله برمیخیزند و بدعتها را از [[دین]] میزدایند. در این هنگام حضرت گریه کردند. من پرسیدم: اینها چه کسانی هستند؟! فرمود: درود خداوند بر آنها باد! آنها «برید بن معاویه عجلی، زرارة بن اعین، [[ابوبصیر]] و [[محمد بن مسلم]]» هستند<ref> قاموس الرجال، ج 2، ص 277.</ref>. | # جمیل بن درّاج میگوید: روزی وارد منزل امام صادق علیهالسلام شدم. هنگام ورود، مردی از اهل [[کوفه]] را مشاهده کردم که از اطاق امام بیرون آمد و خارج شد. وارد اطاق امام شدم و گفتم: مردی کوفی را مشاهده کردم که از دیدار شما برمیگشت. حضرت فرمود: خداوند روحش را مقدس گرداند، وی مورد اطمینان پدرم بود. امروز هم وی مورد اطمینان و رازدار من است. حضرت ادامه داد: زمانی که خداوند اراده کند بدی به اهل زمین برساند، به واسطه آنها آن بدی را برطرف میکند. آنها ستارگان [[شیعیان]] ما هستند. آنها باعث میشوند نام و یاد پدرم در همه جا زنده بماند. هر بدعتی را کشف میکنند و به مقابله برمیخیزند و بدعتها را از [[دین]] میزدایند. در این هنگام حضرت گریه کردند. من پرسیدم: اینها چه کسانی هستند؟! فرمود: درود خداوند بر آنها باد! آنها «برید بن معاویه عجلی، زرارة بن اعین، [[ابوبصیر]] و [[محمد بن مسلم]]» هستند<ref> قاموس الرجال، ج 2، ص 277.</ref>. |