صحیح بخاری (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

به رغم دفاع بخاری از صحّت روایات صحیح خود و نیز تأکید بسیاری از عالمان اهل سنت بر اصحّ بودن صحیح بخاری پس از قرآن، نقدهای قابل توجهی بر این کتاب شده است:

با اینکه بخاری مدعی است که فقط از افراد ثقه نقل روایت کرده است؛ اما با بررسی روات کتاب او افراد غیر موثق بسیاری در آن دیده می‌شود. از سویی دیگر بسیاری از راویان ثقاتی که حدیث فراوان نقل کرده‌اند در سلسله روایان او وجود ندارند و بر خلاف آنها از کسانی که در وثاقت و صداقت آنها تردید وجود دارد و برخی از آنها فاسق هستند روایت بسیار نقل کرده است.<ref>علم حدیث، ص ۳۵۲ ـ ۳۵۳.</ref> <ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص ۳۲۷.</ref><ref>الفصول المهمّه فی تألیف الامّه، ص ۱۵۹ و ۱۶۸.</ref><ref>المراجعات، ص ۴۱۵.</ref><ref>النص و الاجتهاد، ص ۵۲۷.</ref><ref>معالم المدرسین، ج ۲، ص ۳۹.</ref><ref>دراسات الحدیث و المحدثین، ص ۱۶۱ ـ ۱۹۱.</ref>.<ref>علم حدیث، ص ۳۵۳.</ref><ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص ۳۱۷.</ref><ref>فتح الباری، ج ۲، ص ۸۱.</ref>.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص ۳۲۵.</ref><ref>فتح الباری، ج ۲، ص ۸۱.</ref>.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص ۳۲۵.</ref><ref>فتح الباری، ج ۲، ص ۸۱.</ref>.

صحیح بخاری در بُعد توحید، از خدایی یاد می‌کند که دارای جسم، اعضاء و جوارح و قابل رؤیت است و مانند موجودات عادی، محلّ اعراض و صفات قابل زوال است. و در بعد نبوت از پیامبرانی یاد می‌کند که دروغ می‌گویند، غذای حرام می‌خورند، زن باره اند، برای فرار از مرگ، چشم عزرائیل را کور می‌کنند، با حال جنابت نماز می‌خوانند، اشتباه کار و فراموش خاطر اند، در نبوت خود تردید دارند، مورد سحر ساحران قرار می‌گیرند...... و در ابعاد دیگر، قرآن را تحریف شده معرفی می‌کند، مباشرت با حائض را جائز می‌شمرد و غنا را مباح معرفی می‌کند<ref>علم حدیث، ص ۳۵۶.</ref>.