confirmed
۵٬۹۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
توحید در بستر معنا شناسی دارای سه جهت عرفانی، فلسفی و کلامی است. توحید عرفانی مبتنی بر شهود و وصول به وحدانیت خداوند است. توحید فلسفی مبتنی بر باور عقلی به وحدانیت خداوند است و توحید کلامی مبتنی بر پذیرش احدیت خداوند است. | توحید در بستر معنا شناسی دارای سه جهت عرفانی، فلسفی و کلامی است. توحید عرفانی مبتنی بر شهود و وصول به وحدانیت خداوند است. توحید فلسفی مبتنی بر باور عقلی به وحدانیت خداوند است و توحید کلامی مبتنی بر پذیرش احدیت خداوند است. | ||
<ref> با استفاده از طباطبایی،«توحید شهودی از منظر امام خمینی»، ص۱۰۴.</ref> | <ref> با استفاده از طباطبایی،«توحید شهودی از منظر امام خمینی»، ص۱۰۴.</ref> | ||
==جایگاه توحید در اسلام== | |||
توحید، مهمترین آموزه اسلامی، و نقطه تمایز اسلام از دیگر ادیان دانسته شده است. | |||
<ref>سیر مسأله توحید در عالم اسلام تا قرن هفتم هجری»، ص۱۹۶</ref> | |||
به تصریح قرآن، پیام تمامی پیامبران، اعتقاد به توحید بوده است.<ref>همان</ref> | |||
با آنکه کلمه توحید در قرآن کریم نیامده، اما آیات فراوانی از آن درباره اثبات توحید و نفی شرک است.<ref>رمضانی، حسن، «توحید»، سایت دانشنامه موضوعی قرآن</ref> | |||
تا آنجا که ملاصدرا در کتاب تفسیر خود، هدف اصلی قرآن کریم را اثبات توحید خداوند دانسته است. <ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۵۴.</ref> | |||
شهادت بر یکتایی خدا و دوری از شرک، اولین گزارههایی است که پیامبر اسلام در آغاز دعوت آشکار خود، خطاب به مردم مکه بیان کرده است. <ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی،دار صادر، ج۲، ص۲۴.</ref> | |||
نمایندگان پیامبر از جمله معاذ بن جبل که برای تبلیغ اسلام به سرزمینهای مختلف میرفتند، همواره مردم را به پذیرش یکتایی خداوند دعوت میکردند. <ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی،دار صادر، ج۲، ص۷۶ و ۸۱.</ref> | |||
برخی از عالمان مسلمان با تکیه بر جایگاه ویژه و مهم آموزه توحید در اسلام، مسلمانان را «اهل التوحید» خواندهاند.<ref>طارمیراد، «توحید»، ص۴۰۶.</ref> | |||
و توحید را نشانه مسلمانی قلمداد کردهاند.<ref>مصباح یزدی، خداشناسی (مجموعه کتب آموزشی معارف قرآن ۱)، ۱۳۹۴ش، ص۱۸۰</ref> | |||
امام علی(ع)، اعتقاد به توحید و یگانگی خداوند را اساس شناخت خدا دانسته است. <ref>نهج البلاغه، تحقیق صبحی صالح، خطبه اول، ص۳۹.</ref> | |||
توحید و یگانگی خداوند، با تعابیر و عبارات مختلف، بارها در قرآن کریم مورد تأکید قرار گرفته است؛ از جمله در سوره توحید که خداوند «احد» یعنی یگانه خوانده شده است.شریعتمداری، <ref>«توحید از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه (۱)»، ص۴۸.</ref> نفی خدایان دیگر، یکی بودن خدا، یک خدا برای همگان، خدای همه عالم، نکوهش معتقدان به وجود خدایان، تأکید بر نفی اعتقاد به چند خدا، رد ادعای قائلان به تثلیث و سهگانهباوری، و همچنین نفی هر گونه مثل و مانند برای خدا، از جمله مفاهیم مرتبط با توحید است که در قرآن کریم آمده است.<ref>طارمیراد، «توحید»، ص۴۰۶و۴۰۷.</ref> | |||
آیاتی از قرآن کریم که مستقیم به توحید دلالت دارند، عبارتند از: | |||
قُل هُوَ اللهُ أحَد: بگو او خدای یکتاست.[۱۹] | |||
لا إلٰه إلّا الله: هیچ خدایی جز الله نیست.[۲۰] | |||
لا إلٰه إلّا هو: هیچ خدایی جز او نیست.[۲۱] | |||
إلٰهُکُم إلٰهٌ واحِد: همانا خدای شما خدای یکتاست.[۲۲] | |||
ما مِن إلٰهٍ إلّا الله: هیچ خدایی جز الله نیست.[۲۳] | |||