خلفای راشدین: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''خلفای راشدین'''، عنوانی است که [[اهل‌سنت]] به نخستین حاکمان پس از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اکرم (صلی الله علیه)]] داده‌اند. خلفای راشدین به ترتیب عبارتند از [[ابوبکر]]، [[عمر]]، [[عثمان]] و [[علی بن ابی طالب|علی (علیه السلام)]].

در برخی منابع، [[حسن بن علی |حسن بن علی (علیه السلام)]] هم در شمار خلفای راشدین ذکر شده است. عده‌ای این اصطلاح را مستند به روایتی از [[رسول اکرم |رسول اکرم (صلی الله علیه)]] می‌دانند که در آن، خلافت پس از پیامبر، سی سال دانسته شده است.

موافقان این اصطلاح، این دوره سی ساله را دوره طلایی صدر اسلام ذکر کرده‌اند که ایمان و عدالت و فضائل [[اسلامی]] در آن شکوفا شده بود. این افراد عنوان راشدین را متمایز کننده خلفای صدر [[اسلام]] از خلفای ناپاک و دنیادوست [[بنی‌امیه]] دانسته‌اند. هر چند برخی دیگر، این اصطلاح را توطئه عثمانیه برای مقابله با نظریه [[امامت]] [[شیعیان]] قلمداد کرده‌اند.