شرطة الخمیس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شرطة الخمیس''' از اصطلاحات میان علمای [[رجال]] می‏‌باشد.

شرطة الخمیس، نام یک سازمان نظامی بود که زیر نظر امام علی ‌علیه‌السلام در عراق و اولین بار در جنگ جمل بنیان شد. افراد این سازمان نظامی گروهی از یاران همیشه مسلح امام بودند که با آمادگی کامل در همه جا به ایشان در امور مربوط به حکومت کمک می‌کردند. این گروه علاوه بر حضور در جنگ، وظایف مهمی در زمان صلح همچون اجرای حدود الهی، حفظ امنیت شهر کوفه، حفاظت از جان امام علی (ع) و جمع‌آوری نیرو برای دفاع را بر عهده داشتند. <ref>https://fa.wikishia.net/view/%D8%B4%D8%B1%D8%B7%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D9%85%DB%8C%D8%B3</ref>

شرطه در لغت به معنی گروه، گروهان و شرط و پیمان است<ref>فرهنگ عمید، ص۶۷۰.</ref> و در اصطلاح به اولین گروه از لشکر گفته می‌شود که در جنگ حاضر شده و آماده مرگ باشند. <ref>فرهنگ عمید، ص۶۷۰.</ref>

شرطة الخمیس در اصطلاح، تعدادی از یاران امیرالمومنین بودند<ref>شیخ مفید، الاختصاص، سال ۱۴۱۳ هجری قمری، ص۲</ref> که جنگیدن تا کشته شدن را بر عهده گرفتند و امیرالمؤمنین‌(ع) ضامن بهشت‌شان شد<ref>بحرالعلوم، الفوئد الرجالیة، سال ۱۳۶۳شمسی، ج۳، ص۳۶.</ref>.

نقل‌ها درباره تعداد شرطه الخمیس متفاوت است. مثلا برخی نوشته‌اند که تعداد افراد شرطة الخمیس در زمان حضرت علی ‌علیه‌السلام، پنج یا شش هزار نفر بود که جلالت فوق‌العاده‌ای داشتند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 254</ref> و یا شیخ مفید تعداد این افراد را شش هزار نفر نوشته است.<ref>شیخ مفید، الاختصاص، سال ۱۴۱۳ هجری قمری، ص۲</ref>

طبری گفته است که تعداد آنان ۴۰ هزار نفر بوده است.<ref>طبری محمد بن جریر، تاریخ، سال ۱۹۶۷میلادی، ج۵، ص۱۵۸</ref> ابن‌سعد شمار ایشان را پس از شهادت امام علی (ع) ۱۲هزار نفر معرفی کرده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، سال ۱۹۹۰میلادی، ج ۵، ص۳۲۱</ref>

به استناد برخی از منابع، سلمان، ابوذر، مقداد، عمار، سهل بن حنیف انصاری، عثمان حنیف انصاری، جابر انصاری، اصبغ بن نباته، سهل بدری، از جمله ایشان بوده ‏اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 254</ref> <ref>مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ریحانة الادب، تهران، سال 33- 1326 شمسی، 6 جلدی، ج 3، ص 187.</ref>

شرطة الخمیس دارای ویژگی‌هایی بوده‌اند. از جمله همیشه مسلح، آماده و همراه امام علی(ع) بودند. در جنگ‌ها پیشرو سپاه بودند و پایداری داشتند.

<ref>قمی، العقد النضید، سال ۱۴۲۳ هجری قمری، ص ۱۶۲</ref> همیشه گوش‌به‌فرمان و آماده بودند و در اجرای فرمان امام(ع) تعلل نمی‌کردند و با آن‌حضرت تا پای جان بیعت کرده و از قبایل مختلف بودند. این گروه در هنگام صلح نیز آماده و همراه امام(ع) بودند و وظایف و ماموریت‌های مهمی همچون اجرای حدود <ref>شیخ کلینی، کافی، ج۱، ص۳۴۶</ref><ref>شیخ صدوق، من لا یحضر الفقیه، ج۳، ص۲۵</ref><ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۳۱۶</ref> <ref>منقری، وقعة الصفین، ص۳۸۵</ref> حفظ امنیت شهر کوفه ابن ابی الحدید، ‌ <ref>شرح نهج‌البلاغه، سال ۱۳۷۸شمسی، ج۳، ص ۱۹۱</ref> <ref>مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، سال ۱۴۰۴ هجری قمری، ج۳۹، ص ۱۳۲</ref> حفاظت از جان امام علی (ع) <ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، سال ۱۴۰۷ هجری قمری، ج۵، ص ۵۴۹</ref> و جمع‌آوری نیرو برای دفاع <ref>ابن مزاحم منقری، وقعه صفین، سال ۱۳۸۲ هجری قمری، ص۴ و ۹۶ و ۱۲۱ و ۱۳۲</ref>

بر عهده آنان بود. پس از حملات سپاهیان شام به عراق (در ماجرای غارات)، امام علی (ع) این گروه را برای دفع آنان فرستاد. <ref>ثقفی کوفی، الغارات، سال ۱۳۵۳شمسی، ج۲، ص۴۸۹</ref>