حدیث معراج: تفاوت میان نسخه‌ها

رُوِیَ عَنْ أَمِیرِالْمُؤْمِنیِنَ عليه‌السلام<ref>این مناجات در کتاب بحارالانوار، جلد ۷۷، صفحه ۲۱ موجود است که چون علامه مجلسی «رضوان الله علیه» از ارشاد القلوب دیلمی، باب ۵۴ نقل نموده به همان مدرک مراجعه و استنساخ گردیده است و اگر تفاوتی در جملات دیده میشود به همین دلیل است</ref>: إنَّ النَّبِیَّ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ سَألَ رَبَّهُ فِی لَیْلَهِ الْمِعْراجِ فَقالَ: یا رَبِّ! أیُّ الاْعْمالِ أفْضَلُ؟ فَقالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: لَیْسَ شَیْءٌ عِنْدِی أفْضَلَ مِنَ التَّوَکُّلِ عَلَیَّ وَالرِّضا بِما قَسَمْتُ.

* و به خاطر من عطوفت و مهربانی میکنند،  

<big>ای احمد!</big> به عزّت و جلالم سوگند که هر بنده ای که چهار صفت را برای من ضمانت کند، من نیز او را به بهشت وارد می‌کنم: زبانش را در کام بپیچد و حرف نزند مگر آنکه آن سخن برای او مفید و ثمر بخش باشد قلب خود را از وسوسه های اهریمنی حفظ کند همواره بیاندیشد که من به او آگاه و بر کارهایش ناظر هستم.

<big>ای احمد!</big> از سه بنده خود تعجب می‌کنم: بنده ای که به نماز ایستاده و می‌داند که دستهای خودرا به جانب چه کسی دراز کرده و در پیشگاه چه کسی ایستاده و در عین حال خواب آلود است

 

و تعجّب می‌کنم از بنده ای که روزیِ امروز خود را از سبزی مختصری دارد ولی برای فردایش به فکر فرو رفته است

 

و تعجّب می‌کنم از بنده ای که نمی‌داند آیا من از او راضی هستم یا بر او غضبناکم، ولی خندان است