۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فرقه گرا' به 'فرقهگرا') |
جز (جایگزینی متن - ' آنها' به ' آنها') |
||
خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
2.[[کنگره جهانی اویغور]] | 2.[[کنگره جهانی اویغور]] | ||
کنگره جهانی اویغور گروهی جداییطلب است که در سال 2004 م تأسیس شده است و تلاش می کند به عنوان نماد دموکراسی خواهی و دفاع از حقوق بشر در سین کیانگ مطرح شود. این کنگره تصریح کرده است که حرکت اعتراضی آنها مذهبی نیست. این کنگره مدعی است که در کنار هجوم گسترده زبان چینی، نسل کشی فرهنگی اویغورها و نادیده گرفتن فرهنگ و هویت | کنگره جهانی اویغور گروهی جداییطلب است که در سال 2004 م تأسیس شده است و تلاش می کند به عنوان نماد دموکراسی خواهی و دفاع از حقوق بشر در سین کیانگ مطرح شود. این کنگره تصریح کرده است که حرکت اعتراضی آنها مذهبی نیست. این کنگره مدعی است که در کنار هجوم گسترده زبان چینی، نسل کشی فرهنگی اویغورها و نادیده گرفتن فرهنگ و هویت آنها، دولت چین حقوق اقتصادی اویغورها را نیز تضییع می کند. آنها اعتراض دارند که حضور چینیهای خَن در سین کیانگ به شکل تعمدی و هدایت شده افزایش یافته است و دولت چین میخواهد سرکوب اویغورها در سین کیانگ را با توسل به جنگ علیه تروریسم و بنیادگرایی توجیه کند. این در شرایطی است که اسلام مدنظر اویغورهای سین کیانگ (به استثنای حامیان جنبش اسلامی ترکستان شرقی) ارتباطی به اسلامِ جعلیِ بنیادگرا و تکفیری ندارد. | ||
در این میان تلاش برخی از کشورهای منطقهای و فرا منطقهای برای استفاده ابزاری از موضوع اویغورها هر چه بیشتر شرایط را پیچیده تر ساخته است. ترکیه به دلیل تشابه زبانی و فرهنگی با اویغورها، رویکرد حمایتی قوم گرایانه به آنها دارد و میزبان دهها هزار اویغور در خاک خود است، این رویکرد بویژه در دوران حاکمیت حزب عدالت و توسعه و در قالب سیاست نئوعثمانیسم تشدید یافته است و برخی از محافل چینی معتقدند گروههای جداییطلبی از اویغورها در ترکیه مستقر شده و از آنجا برای آموزش به اردوگاههای در افغانستان و پاکستان اعزام میشوند. | در این میان تلاش برخی از کشورهای منطقهای و فرا منطقهای برای استفاده ابزاری از موضوع اویغورها هر چه بیشتر شرایط را پیچیده تر ساخته است. ترکیه به دلیل تشابه زبانی و فرهنگی با اویغورها، رویکرد حمایتی قوم گرایانه به آنها دارد و میزبان دهها هزار اویغور در خاک خود است، این رویکرد بویژه در دوران حاکمیت حزب عدالت و توسعه و در قالب سیاست نئوعثمانیسم تشدید یافته است و برخی از محافل چینی معتقدند گروههای جداییطلبی از اویغورها در ترکیه مستقر شده و از آنجا برای آموزش به اردوگاههای در افغانستان و پاکستان اعزام میشوند. |