۱٬۰۰۷
ویرایش
M.r.nastooh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
M.r.nastooh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<br> | <br> | ||
=پس از جنگ جهانی دوم= | =پس از جنگ جهانی دوم= | ||
پس از جنگ جهانی دوم، این قانون تعدیل شد و آسیایی ها، و از جمله مسلمانان و | در سال 1924، دولت [[آمریکا]] قانونی را تحت عنوان « [[قانون منع ورود آسیایی ها]] »<ref>Asian Exelusion Act</ref>، که به نوعی مفهوم [[نژادپرستی]] را نیز دربرداشت، وضع کرد و با تمسک به آن، از ورود آسیایی هایی که از نظر آنان رنگین پوست محسوب می شدند و از نظر [[فرهنگ ]]و [[رفتار]]، با سفیدپوستان اروپایی تبار آمریکا متفاوت بودند، ممانعت کرد. <br> | ||
پس از جنگ جهانی دوم، این قانون تعدیل شد و آسیایی ها، و از جمله [[مسلمانان]] و [[شیعیان]]، توانستند به [[آمریکا]] مهاجرت کنند. اینک بزرگ ترین جمعیت شیعی در [[آمریکا]] در شهر دیترویت میشیگان، با سیصد هزار آمریکایی عرب تبار، ساکن است. در جنوب شرقی این شهر، یکی از بزرگ ترین مساجد آمریکا، یعنی مرکز اسلامی دیترویت، در سال 1920 میلادی ساخته شد. <br> | |||
<br> | <br> | ||
=اولین مرکز اسلامی شیعیان= | =اولین مرکز اسلامی شیعیان= | ||
این مرکز، نزدیک کارخانه ماشین سازی فورد [[آمریکا]] ساخته شده است زیرا بیشترین مهاجران [[عرب]] ، در بدو ورود به آمریکا در آن کارخانه مشغول به کار شدند. رهبر فعلی این گروه، شخصی به نام [[حسن القزوینی]] است که در [[کربلا]] متولد شده و تقریباً ده سال نیز در [[حوزه علمیه قم]] مشغول به تحصیل بوده و در سال 1992 به آمریکا مهاجرت کرده است. در بالای سردر ورودی این [[مسجد]]، عکس بزرگی از او به چشم میخورد.<br> | این مرکز، نزدیک کارخانه ماشین سازی فورد [[آمریکا]] ساخته شده است زیرا بیشترین مهاجران [[عرب]] ، در بدو ورود به آمریکا در آن کارخانه مشغول به کار شدند. رهبر فعلی این گروه، شخصی به نام [[حسن القزوینی]] است که در [[کربلا]] متولد شده و تقریباً ده سال نیز در [[حوزه علمیه قم]] مشغول به تحصیل بوده و در سال 1992 به [[آمریکا]] مهاجرت کرده است. در بالای سردر ورودی این [[مسجد]]، عکس بزرگی از او به چشم میخورد.<br> | ||
=شیعیان مهاجر= | = شیعیان مهاجر = | ||
گفتنی است که شیعیان مهاجر، تنها عرب تبار نیستند، بلکه ایرانی ها، پاکستانی ها و دیگر ملیت های غیرعرب نیز در میان آنان وجود دارند. به طور کلی، نکته مهم درباره [[شیعیان]] مهاجر، آن است که این گروه، غالباً فعالیت سیاسی ندارند و بیشتر مایل هستند خود را با فرهنگ و آداب آمریکا تطبیق دهند. آنان می خواهند مانند آمریکایی ها زندگی کنند و آمریکا را نه برای تبلیغات دینی، بلکه صرفاً برای کسب معاش و به عنوان محلی مناسب برای زندگی انتخاب کرده اند هر چند نیازهای مربوط به دینشان، از جمله مراسم ازدواج، طلاق و تدفین مردگان، آنان را به سوی مراکز اسلامی می کشاند. معمولا این گونه مراکز اسلامی، محلی برای تجمع تدریس و یادگیری زبان مادری و... میباشند. <br> | گفتنی است که [[شیعیان]] مهاجر، تنها عرب تبار نیستند، بلکه ایرانی ها، پاکستانی ها و دیگر ملیت های غیرعرب نیز در میان آنان وجود دارند. به طور کلی، نکته مهم درباره [[شیعیان]] مهاجر، آن است که این گروه، غالباً فعالیت سیاسی ندارند و بیشتر مایل هستند خود را با [[فرهنگ]] و آداب [[آمریکا]] تطبیق دهند. آنان می خواهند مانند آمریکایی ها زندگی کنند و آمریکا را نه برای تبلیغات دینی، بلکه صرفاً برای کسب معاش و به عنوان محلی مناسب برای زندگی انتخاب کرده اند هر چند نیازهای مربوط به دینشان، از جمله مراسم ازدواج، طلاق و تدفین مردگان، آنان را به سوی مراکز اسلامی می کشاند. معمولا این گونه مراکز اسلامی، محلی برای تجمع تدریس و یادگیری زبان مادری و... میباشند. <br> | ||
=مراکز اسلامی محلی برای وحدت مسلمانان= | = مراکز اسلامی محلی برای وحدت مسلمانان = | ||
گاه مراکزی به چشم می خورند که محلی برای تجمع مسلمانان، بدون توجه به قومیت و ملیت، می باشند مانند [[مرکز اسلامی آیت الله خویی]] در [[نیویورک]]، که معمولا ایرانی ها، عراقی ها، لبنانی ها، خوجه های پاکستانی و آمریکایی ها در مراسم آن شرکت می کنند و یا [[مرکز امام علی]](علیه السلام) در [[نیویورک]]، که هرچند بیشتر فعالان آن ایرانی هستند، ملیت های دیگر نیز به آن جا رفت و آمد میکنند.<br> | گاه مراکزی به چشم می خورند که محلی برای تجمع مسلمانان، بدون توجه به قومیت و ملیت، می باشند مانند [[مرکز اسلامی آیت الله خویی]] در [[نیویورک]]، که معمولا ایرانی ها، عراقی ها، لبنانی ها، خوجه های پاکستانی و آمریکایی ها در مراسم آن شرکت می کنند و یا [[مرکز امام علی]](علیه السلام) در [[نیویورک]]، که هرچند بیشتر فعالان آن ایرانی هستند، ملیت های دیگر نیز به آن جا رفت و آمد میکنند.<br> | ||
=مراکز غیر دینی = | = مراکز غیر دینی = | ||
گروه هایی مانند سلطنت طلبان ایرانی، که با [[رضا پهلوی]] در [[کالیفرنیا]] همکاری می کنند، برخی از پیروان [[نهضت آزادی]]، [[پیروان خط امام]](ره) و حتی [[منافقان]] نیز اکنون از فعالان سیاسی مهاجران شیعه در آمریکا هستند. | گروه هایی مانند سلطنت طلبان ایرانی، که با [[رضا پهلوی]] در [[کالیفرنیا]] همکاری می کنند، برخی از پیروان [[نهضت آزادی]]، [[پیروان خط امام]](ره) و حتی [[منافقان]] نیز اکنون از فعالان سیاسی مهاجران [[شیعه]] در [[آمریکا]] هستند. | ||
غیر از مراکزی که [[مدیریت]] آنها با اشخاص روحانی است، مراکزی نیز وجود دارند که اداره آنها با اشخاصی است که هیچ سنخیتی با [[اسلام]] و [[شیعه]] ندارند، بلکه ضد [[علمای اسلام]] و از لحاظ سیاسی، ضد [[دولت]] [[ایران]] هستند. معمولا سرپرستی این گونه مراکز، با فردی در قالب پزشک یا مهندس فعالی است که خود پیش نماز هم می شود، بدون آنکه اطلاعی از [[اسلام]] و [[فقه]] داشته باشد. این گونه مراکز، از نظر سیاسی، کاملا [[لیبرال]] هستند. خانم ها از نظر [[حجاب]] ، در این مراکز (و فقط در محدوده این مراکز) به یک روسری اکتفا می کنند و حتی در برخی موارد، پیش نمازی را هم بر عهده میگیرند!<br> | غیر از مراکزی که [[مدیریت]] آنها با اشخاص روحانی است، مراکزی نیز وجود دارند که اداره آنها با اشخاصی است که هیچ سنخیتی با [[اسلام]] و [[شیعه]] ندارند، بلکه ضد [[علمای اسلام]] و از لحاظ سیاسی، ضد [[دولت]] [[ایران]] هستند. معمولا سرپرستی این گونه مراکز، با فردی در قالب پزشک یا مهندس فعالی است که خود پیش نماز هم می شود، بدون آنکه اطلاعی از [[اسلام]] و [[فقه]] داشته باشد. این گونه مراکز، از نظر سیاسی، کاملا [[لیبرال]] هستند. خانم ها از نظر [[حجاب]] ، در این مراکز (و فقط در محدوده این مراکز) به یک روسری اکتفا می کنند و حتی در برخی موارد، پیش نمازی را هم بر عهده میگیرند!<br> | ||
=اعنقادات تندروها= | = اعنقادات تندروها = | ||
صدها گروه شیعی دیگر نیز در آمریکا وجود دارند از جمله، گروه [[انصارالله سودان]] که گروهی است با اعضای سیاه پوست از مهاجران سودانی و آمریکایی و دارای اعتقادات عجیب و غریب. [[رهبر]] این گروه یک سودانی است و معتقد است [[پیامبر اسلام]] و [[همه ائمه]] (علیهم السلام)سیاه پوست بوده اند و اعراب نژادپرست، [[ابوبکر]] را که [[سرخ پوست]] بود، به دلیل رنگ پوستش، بر [[حضرت علی]] (علیه السلام)ترجیح دادند.<br> | صدها گروه شیعی دیگر نیز در [[آمریکا]] وجود دارند از جمله، گروه [[انصارالله سودان]] که گروهی است با اعضای سیاه پوست از مهاجران سودانی و آمریکایی و دارای اعتقادات عجیب و غریب. [[رهبر]] این گروه یک سودانی است و معتقد است [[پیامبر اسلام]] و [[همه ائمه]] (علیهم السلام)سیاه پوست بوده اند و اعراب نژادپرست، [[ابوبکر]] را که [[سرخ پوست]] بود، به دلیل رنگ پوستش، بر [[حضرت علی]] (علیه السلام)ترجیح دادند.<br> | ||
=آمریکاییهای شیعه= | = آمریکاییهای شیعه = | ||
گروه دوم، آمریکایی های [[سیاه پوست]] و سفیدپوستی هستند که از راه های گوناگون، از جمله با تبلیغات شیعه شده اند | گروه دوم، آمریکایی های [[سیاه پوست]] و سفیدپوستی هستند که از راه های گوناگون، از جمله با تبلیغات شیعه شده اند. <br><br> | ||
<br> | <br> | ||
= | = تصوف در آمریکا= | ||
پیروان و مریدان دکتر نوربخش خانقاه های متعددی در شهرهای آمریکا و اروپا ایجاد کرده اند و به طور کلی، بر خلاف مریدان شیخ فضل الله به انجام احکام ظاهری دین تقیدی ندارند. وی که روحانی زاده ای از اهالی نجف و مهندس نفت است، تبلیغات خود را در [[کالیفرنیا]] آغاز کرد. | صوفیان امریکایی مشتملاند بر گروههایی از مهاجران جوامع مسلمان، بخصوص در مراکز شهرهای بزرگتر همچون نیویورک و شیکاگو و لوس آنجلس. | ||
آنان از تعالیم تصوف به شیوههایی پیروی میکنند که بسیار شبیه به آیینهای مرسوم در جوامع خودشان است.<ref>http://lib.eshia.ir/23019/1/3589</ref> | |||
مریدانی پیدا کرد و خود را [[صوفی]] معرفی نمود. پس از آنکه در حومه شهر آستین در تگزاس، زمینی زیبا و وسیع را خرید و مجموعه ای را به نام [[بیت دین]]، شامل مسجد، مدرسه و حجره ساخت، تصمیم گرفت تقیه را کنار بگذارد. این ماجرا در اوج فعالیت وی و در دهه هفتاد روی داد و در آن زمان، حدود 150 نفر در مرکز وی فعالیت می کردند. <br> | [[تصوف در آمریکا]] بیشتر از طریق [[فرقه نعمت اللهی دکتر نوربخش]] و [[فرقه شیخ فضل الله حائری عراقی]] تبلیغ میشود.پیروان و مریدان دکتر نوربخش خانقاه های متعددی در شهرهای [[آمریکا]] و [[اروپا]] ایجاد کرده اند و به طور کلی، بر خلاف مریدان شیخ فضل الله به انجام احکام ظاهری دین تقیدی ندارند. وی که روحانی زاده ای از اهالی نجف و مهندس نفت است، تبلیغات خود را در [[کالیفرنیا]] آغاز کرد.او مریدانی پیدا کرد و خود را [[صوفی]] معرفی نمود. پس از آنکه در حومه شهر آستین در تگزاس، زمینی زیبا و وسیع را خرید و مجموعه ای را به نام [[بیت دین]]، شامل مسجد، مدرسه و حجره ساخت، تصمیم گرفت تقیه را کنار بگذارد. این ماجرا در اوج فعالیت وی و در دهه هفتاد روی داد و در آن زمان، حدود 150 نفر در مرکز وی فعالیت می کردند. <br> | ||
شیخ فضل الله روزی به موذن مسجد دستور داد که پس از «اشهد ان محمداً رسول الله» عبارت «اشهد ان علیاً ولی الله» و «اشهد ان علیاً حجه الله» را سر دهد. پس از نماز مغرب و عشا، شیخ در میان مریدانش، که حیرت زده به دور او جمع شده بودند، اعلام کرد که شیعه است و چون در حال تقیه بوده است، نمی توانسته آن را ابراز کند. او ادامه داد که اینک آنان مرکز خودشان را دارند و کسی نمی تواند مزاحم آنان شود و بنابراین تقیه لازم نیست.<br> | شیخ فضل الله روزی به موذن<ref>مُؤَذِّن، کسی که در اوقات نماز مسلمانان، اذان می گوید. معمولاً موذن بر مکانی بلند که به آن مأذنه گفته می شود می ایستد و اذان سر می دهد تا مسلمانان را از فرا رسیدن وقت نماز آگاه کند.</ref>[[مسجد]] دستور داد که پس از «اشهد ان محمداً رسول الله»<ref>يعنى شهادت مىدهم كه حضرت محمد بن عبد الله صلى الله عليه و آله و سلم، پيغمبر و فرستاده خدا است.</ref> عبارت «اشهد ان علیاً ولی الله»<ref>يعنى شهادت مىدهم كه حضرت على عليه الصلاة و السلام، امير المؤمنين و ولى خدا بر همه خلق است.</ref> و «اشهد ان علیاً حجه الله»<ref>همان</ref>را سر دهد. پس از نماز مغرب و عشا، شیخ در میان مریدانش، که حیرت زده به دور او جمع شده بودند، اعلام کرد که شیعه است و چون در حال [[تقیه]]<ref>تَقیه خودداری از اظهار عقیده و پنهان داشتن آن یا انجام دادن کاری بر خلاف نظر قلبی خود به دلایلی خاص است. ادله قرآنی، روایی و عقلی بر جواز تقیه دلالت دارند.</ref> بوده است، نمی توانسته آن را ابراز کند. او ادامه داد که اینک آنان مرکز خودشان را دارند و کسی نمی تواند مزاحم آنان شود و بنابراین تقیه لازم نیست.<br> | ||
پس از این ماجرا نیمی از هوادارانش او را به جرم [[رافضی]] بودن ترک کردند ولی کسانی که باقی ماندند، [[شیعه]] شده و به فعالیت پرداختند از جمله [[انتشارات الزهرا]] را تأسیس کردند و مجله ای نیز با عنوان «نورالدین» چاپ کردند. فضل الله بعدها مورد آزار دولت [[آمریکا]] قرار گرفت و مجبور شد به [[انگلستان]] برود. هم اینک نیز در جنوب [[آفریقا]] به فعالیت مشغول است. پیروان او در [[آمریکا]] هنوز از فعالان محسوب می شوند و به علت چاپ آثار باارزشی، مانند ترجمه [[گلشن راز شبستری]] و برخی از آثار حیدر آملی مشهور هستند.<br> | پس از این ماجرا نیمی از هوادارانش او را به جرم [[رافضی]] بودن ترک کردند ولی کسانی که باقی ماندند، [[شیعه]] شده و به فعالیت پرداختند از جمله [[انتشارات الزهرا]] را تأسیس کردند و مجله ای نیز با عنوان «نورالدین» چاپ کردند. فضل الله بعدها مورد آزار دولت [[آمریکا]] قرار گرفت و مجبور شد به [[انگلستان]] برود. هم اینک نیز در جنوب [[آفریقا]] به فعالیت مشغول است. پیروان او در [[آمریکا]] هنوز از فعالان محسوب می شوند و به علت چاپ آثار باارزشی، مانند ترجمه [[گلشن راز شبستری]] و برخی از آثار حیدر آملی مشهور هستند.<br> |
ویرایش