محمد جواد بلاغی: تفاوت میان نسخه‌ها

محمدجواد بلاغی در نجف، در درس [[فقه]] [[حاج آقا رضا همدانی]]، نویسنده کتاب [[مصباح الفقیه]] و [[سید محمد هندی]] نویسنده کتاب [[شوارع الاسلام فی شرح شرائع الاسلام]] شرکت می‌کرده است. وی همچنین از شاگردان [[آخوند خراسانی]] و همچنین شیخ [[محمد طه نجف]]، مؤلف کتاب [[اتقان المقال فی احوال الرجال]] بوده است<ref>عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۵-۲۶.</ref>. بلاغی پس از مهاجرت به [[سامرا]]، با [[محمد حسن شیرازی|میرزای شیرازی]] مرتبط بوده و در درس فقه محمدتقی شیرازی و [[سید محمد فشارکی]] شرکت می‌کرده است<ref>عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۶.</ref>.

بلاغی پایه‌گذار [[علم کلام]] نوین در نجف دانسته شده که در برابر فعالیت‌های تبشیری و تبلیغی [[مسیحیت]] و همچنین تبلیغات مخالفان [[دین]] فعالیت می‌کرده است. وی با زبان فارسی، عربی، انگلیسی و عبری آشنایی داشته است<ref> عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۶.</ref>. [[سید محمدهادی میلانی]]، سید [[عبدالحسین طیب]] و برخی دیگر از مراجع نجف و [[قم]]<ref> عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۷.</ref>، از جمله [[سید ابوالقاسم خوئی]]<ref> یادنامه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای حاج سید ابوالقاسم خویی، ۱۳۷۲ش، ص۵۸ و ۵۹.</ref>، از شاگردان مکتب کلامی او معرفی شده‌اند. بلاغی، در سال‌های اقامت در سامرا، از جمله عالمانی بوده است که در جریان مبارزات استقلال‌طلبانه مردم [[عراق]] در برابر انگلستان فعال بوده است<ref>بلاغی، اسلام آیین برگزیده، ۱۳۶۰ش، ص۱۴.</ref>. این مبارزات با فتوای [[میرزا محمدتقی شیرازی]] پایه‌گذاری شد<ref>همان.</ref>. محمدجواد بلاغی، با لقب مجاهد هم خوانده شده است<ref>همان.</ref>.