۸۷٬۹۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمالالدین') |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
جز ''صلاحالدین صفدی'' که آن را «الاشارات» نامیده است، کسی به این کتاب اشاره نکرده است و '' | جز ''صلاحالدین صفدی'' که آن را «الاشارات» نامیده است، کسی به این کتاب اشاره نکرده است و ''جمالالدین قفطی'' آن را «انذار الاشاره» ذکر کرده است. این کتاب نمایانگر مرحله مهمی از تفکر امام فخر رازی است. زیرا آن را در آغاز حیات علمی خود تألیف کرده است، زیرا انتساب او به شیخ اشعری روشن است، چنانکه مثلاً فرمود: (وَ الصَّوْحَ أَنْ شَیْخ ما ابوالحسن رضی الله عنه. با او گفت). این کتاب یک نسخه در کتابخانه کبریلی استانبول به شماره (2/2/9) دارد و از آن فیلمی از مؤسسه نسخههای خطی عربی گرفته شده است.<br> | ||
یک نسخه از آن در مؤسسه نسخههای خطی اتحادیه کشورهای عرب به شماره 20 علم توحید موجود است و با نسخهای از نسخهای که در کتابخانه کبریلی [[استانبول]] به شماره (2/519) یافت شده است، مصور است). صفحه اول این نسخه نشان میدهد که تاریخ نسخه برداری یک سال بوده است576ق - یعنی در زمان حیات امام رازی - که آن را به خط حسن نسخ نوشته است: ''ابوسعید بن محمد بن عمر حماوی''. در صفحه دوم فهرست موضوعات کتاب آمده است که پس از مطالب کتاب نوشته شده است: «کتاب مرجع»: طبقه بندی امام زمان تنها فضیلت و عصر بینظیر، حجت [[خدا]] بر خلقت: فخرالدین رازی. [[خداوند]] دوست دارد رضای خود را امتحان کند و روحش در آرامش باشد.» | یک نسخه از آن در مؤسسه نسخههای خطی اتحادیه کشورهای عرب به شماره 20 علم توحید موجود است و با نسخهای از نسخهای که در کتابخانه کبریلی [[استانبول]] به شماره (2/519) یافت شده است، مصور است). صفحه اول این نسخه نشان میدهد که تاریخ نسخه برداری یک سال بوده است576ق - یعنی در زمان حیات امام رازی - که آن را به خط حسن نسخ نوشته است: ''ابوسعید بن محمد بن عمر حماوی''. در صفحه دوم فهرست موضوعات کتاب آمده است که پس از مطالب کتاب نوشته شده است: «کتاب مرجع»: طبقه بندی امام زمان تنها فضیلت و عصر بینظیر، حجت [[خدا]] بر خلقت: فخرالدین رازی. [[خداوند]] دوست دارد رضای خود را امتحان کند و روحش در آرامش باشد.» | ||
=فهرستی از موضوعات کتاب= | =فهرستی از موضوعات کتاب= |