confirmed، مدیران
۳۷٬۴۵۲
ویرایش
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== امام حسین (علیه السلام) و عرفه == | == امام حسین (علیه السلام) و عرفه == | ||
روز عرفه دارای دعاهای فراوانی است؛ ولی در این میان، دعای عرفه امام حسین علیهالسلام دارای جایگاه ممتاز و ویژه است و در واقع، ناب ترین و عمیقترین معارف الهی و توحیدی در این دعا، بر زبان سالار شهیدان علیهالسلام جاری گشته است. | روز عرفه دارای دعاهای فراوانی است؛ ولی در این میان، دعای عرفه [[امام حسین |امام حسین (علیهالسلام)]] دارای جایگاه ممتاز و ویژه است و در واقع، ناب ترین و عمیقترین معارف الهی و توحیدی در این دعا، بر زبان [[امام حسین علیه السلام|سالار شهیدان (علیهالسلام)]] جاری گشته است. | ||
امام حسین علیهالسلام در آخرین عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهی از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت | امام حسین (علیهالسلام) در آخرین عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهی از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت خاکساری و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند. امام (علیه السلام) چهره مبارک خود را به سوی [[کعبه]] گردانید مانند مسکین نیازمندی که غذا میطلبد، دستها را برابر صورت خود گرفت و دعایش را چنین آغاز کرد: | ||
«الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندی را سزاست که چیزی قضایش را دور نمیسازد و از عطا و بخشش او جلوگیری نمیکند و هیچ آفریننده ای آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندی بیانتهاست.» | «الحمدلله الذی لیس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا کصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندی را سزاست که چیزی قضایش را دور نمیسازد و از عطا و بخشش او جلوگیری نمیکند و هیچ آفریننده ای آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندی بیانتهاست.» | ||
حضرت (علیه السلام) سپس به بیان گوشه ای از | حضرت (علیه السلام) سپس به بیان گوشه ای از نعمتهای بی پایان خداوند که انسان را در تمام مراحل رشد و تکامل در برگرفته، میپردازد و مهربانی مادران و دایهها و مواظبت و پرستاری و دلسوزی آنان را از الطاف و عنایتهای خداوند میشمرد؛ سپس به لزوم شکر نعمتهای الهی اشاره میکند و خود را از ادای یک شکر نیز عاجز و ناتوان میبیند. | ||
== عرفه در سیره معصومین علیهالسلام == | == عرفه در سیره معصومین علیهالسلام == |