confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''احمد بن ثابت دوالینی'''، [[محدث]] [[شیعی]]. در اواخر قرن سوم [[هجری]](حدود 290ق) چشم به جهان گشود و تا سال 352هجری حیات داشته است، زیرا «شیخ صدوق» در 352هجری در مدینهالسلام([[بغداد]]) نزد او [[حدیث]] شنیده است. در بغداد از [[محمد بن فضل نحوی]] و [[محمد بن علی بن عبدالصمد كوفی]] حدیث شنیده است و «محمد بن بابویه قمی» معروف به «شیخ صدوق»(م381ق) در بغداد شاگرد او بوده است. | '''احمد بن ثابت دوالینی'''، [[محدث]] [[شیعی]]. در اواخر قرن سوم [[هجری]](حدود 290ق) چشم به جهان گشود و تا سال 352هجری حیات داشته است، زیرا «شیخ صدوق» در 352هجری در مدینهالسلام([[بغداد]]) نزد او [[حدیث]] شنیده است. در بغداد از [[محمد بن فضل نحوی]] و [[محمد بن علی بن عبدالصمد كوفی]] حدیث شنیده است و «محمد بن بابویه قمی» معروف به «شیخ صدوق»(م381ق) در بغداد شاگرد او بوده است. | ||
=معرفی اجمالی= | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن ثابت دوالینی، ابوالحسن. محدث شیعی. در اواخر قرن سوم هجری چشم به جهان گشود و تا سال 352هجری حیات داشته است، زیرا «شیخ صدوق» در 352هجری در مدینهالسلام(بغداد) نزد او حدیث شنیده است. | |||
احمد بن ثابت دوالینی، ابوالحسن. محدث شیعی. در اواخر | در اینكه وی اهل كجاست سخن قاطعی نمیتوان گفت. از نسبت «دوالینی» چنین بر میآید كه وی اهل [[مدینه]] در ناحیه [[ذوالقرنین]] بوده است، اما در بعضی از منابع، به جای دوالینی، «دوالیبی» یا «دولابی» آمده است كه در این صورت ممكن است وی اصالتاً [[جمهوری اسلامی ایران|ایرانی]] و اهل دولاب [[ری]] بوده باشد. آنچه مسلم است این استكه وی به [[بغداد]] آمد و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت و در شمار اساتید بغداد در آمد. در منابع حدیثی روایات اندكی از او به چشم میخورد كه در آن به وجود [[امام دوازدهم]] [[شیعیان]] اشاره شده است. وی در بغداد از [[محمد بن فضل نحوی]] و [[محمد بن علی بن عبدالصمد كوفی]] حدیث شنیده است. | ||
در | |||
=شاگردان= | =شاگردان= |