|
|
خط ۴۹: |
خط ۴۹: |
| * اگر دوست داشتن «ولى» رفض است<br> | | * اگر دوست داشتن «ولى» رفض است<br> |
| * من رافضى ترينِ بندگانم<ref>شعر امام شافعی، ص۷۲. دیوان الإمام الشافعی، دکتور امیل بدیع یعقوب، ص۷۲. دیوان الإمام الشافعی، عبدالرحمن المصطاوی، ص۵۰. دیوان الإمام الشافعی، ایمان البقاعی، ص۵۱.</ref>. | | * من رافضى ترينِ بندگانم<ref>شعر امام شافعی، ص۷۲. دیوان الإمام الشافعی، دکتور امیل بدیع یعقوب، ص۷۲. دیوان الإمام الشافعی، عبدالرحمن المصطاوی، ص۵۰. دیوان الإمام الشافعی، ایمان البقاعی، ص۵۱.</ref>. |
|
| |
| == اقرار به برتری علی(علیهالسلام) ==
| |
| {{شعر}}{{ب|إذا نَحنُ فَضّلنَا عَلِیّاً فَإنَّنَا | رَوَافِضُ بالتفضیلِ عِندَ ذوی الجَهلِ }}{{شعر}}{{ب|وَ فَضلُ أبی بَکرٍ إذا مَا ذَکَرتُهُ|رُمیتُ بِنَصبٍ عِندَ ذِکری للفَضلِ }}{{پایان شعر}}{{شعر}}{{ب|فَلا زِلتُ ذَا رَفضٍ وَ نَصبٍ کِلاهُمَا|بِحُبَّیهِما حَتَّی أُوَسَّدَ فِی الرَّملَ}}{{پایان شعر}}
| |
| * هر گاه ما حضرت علی را برتری دهیم،
| |
| * به خاطر این برتری، نزد این جاهلان مرتد و بی دین هستیم
| |
| * و اگر از فضل ابوبکر یاد کنیم، به این خاطر به ناجی بودن متهم میشوم
| |
| * بنابراین پیوسته به سبب دوستی آنان ناجی و رافضی هستم،
| |
| * زیرا تا وقتی که سر بر خاک میگذارم، آن دو را دوست دارم<ref>شعر امام شافعی، ص۱۰۸و۱۰۹. دیوان الإمام الشافعی، دکتور امیل بدیع یعقوب، ص۱۲۲. دیوان الإمام الشافعی، عبدالرحمن المصطاوی، ص۹۸. دیوان الإمام الشافعی، ایمان البقاعی، ص۹۷.</ref>.
| |
|
| |
|
| == اقرار به شفیع بودن ال محمد(علیهمالسلام) == | | == اقرار به شفیع بودن ال محمد(علیهمالسلام) == |