۲۱٬۸۹۸
ویرایش
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
=== منابع معتبر و کتب === | === منابع معتبر و کتب === | ||
* ابن عماد حنبلی که از بزرگان [[اهلسنت]] است، حوادث [[کربلا]] و [[عاشورا]] را نقل میکند و سپس مینویسد: «قاتل الله فاعل ذلک وأخزاه ومن أمر به أو رضیه …» خداوند بکشت کسی را که امام (علیهالسلام) را کشت و خاندان [[اهل بیت (علیهمالسلام)|اهلبیت (علیهمالسلام)]] را به اسارت برد و راضی به این عمل بوده است<ref>شذرات | * ابن عماد حنبلی که از بزرگان [[اهلسنت]] است، حوادث [[کربلا]] و [[عاشورا]] را نقل میکند و سپس مینویسد: «قاتل الله فاعل ذلک وأخزاه ومن أمر به أو رضیه …» خداوند بکشت کسی را که امام (علیهالسلام) را کشت و خاندان [[اهل بیت (علیهمالسلام)|اهلبیت (علیهمالسلام)]] را به اسارت برد و راضی به این عمل بوده است<ref>شذرات الذهب؛ ج ۱ ص ۶۶.</ref>. | ||
* آلوسی، یکی از علمای اهلسنت است که نه تنها خصومت خاصی با [[تشیع]] دارد، بلکه گاه از [[وهابیت]] که نه [[شیعه]] است و نه [[سنی]]، بلکه یک تشکیلات بنیانگذاری شده توسط [[انگلستان|انگلیس]] برای نابودی اسلام است نیز دفاع کرده است. در پاسخ عدهای که برای خلاصی از وجدان درد در طرفداری [[یزید]] مدعی شدند او توبه کرده است، مینویسد: «الظاهر أنه لم یَتُب، و احتمال توبته أضعف من إیمانه، و یلحق به ابن زیاد و ابن سعد و جماعه فلَعنهُ اللّهِ عز وجل علیهم أجمعین، و عَلی أنصارِهم و أَعوانهم و شیعتهم و مَن مال إِلیهم إلی یومِ الدین ما دمعتْ عین علی أبی عبداللّه الحسین». | * آلوسی، یکی از علمای اهلسنت است که نه تنها خصومت خاصی با [[تشیع]] دارد، بلکه گاه از [[وهابیت]] که نه [[شیعه]] است و نه [[سنی]]، بلکه یک تشکیلات بنیانگذاری شده توسط [[انگلستان|انگلیس]] برای نابودی اسلام است نیز دفاع کرده است. در پاسخ عدهای که برای خلاصی از وجدان درد در طرفداری [[یزید]] مدعی شدند او توبه کرده است، مینویسد: «الظاهر أنه لم یَتُب، و احتمال توبته أضعف من إیمانه، و یلحق به ابن زیاد و ابن سعد و جماعه فلَعنهُ اللّهِ عز وجل علیهم أجمعین، و عَلی أنصارِهم و أَعوانهم و شیعتهم و مَن مال إِلیهم إلی یومِ الدین ما دمعتْ عین علی أبی عبداللّه الحسین». | ||
ظاهر این است که یزید توبه نکرده است و احتمال توبه او ضعیفتر از ایمانش است و و ابن زیاد و ابن سعد ملحق به او هستند و تا چشمی برای امام حسین [[اشک]] میریزد خدا یزید و اتباع او را لعنت کند<ref>روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ ج ۱۳، ص ۲۲۸.</ref>. | |||
* [[ابن جوزی]]، که او نیز از علمای معروف و معتبر اهلسنت است، در پاسخ به اعتقادات خطای برخی از اهلسنت راجع به یزید مانند ابوبکرابنعربی مالکی، خلافت غصبی و خلافهایش مینویسد: «از اعتقادات بعض عامه که خود را سنی میدانند این است که: یزید کار درستی انجام داده است. (این ادعا به استناد همان جوسازی زمان امام حسین (علیهالسلام) که میگفتند یزید خلیفه است و بر هر مسلمانی واجب است با او بیعت کند و اگر نکند از [[دین]] خارج شده و خونش مباح است). ابن جوزی ادامه میدهد: «آنها اگر به تاریخ نگاه میکردند میفهمیدند که اصلاً یزید خلیفه نبوده و مردم ملزم به بیعت با او شدند و یزید از هیچ کار قبیحی دوری نکرده است و بر فرض که عقد بیعت او صحیح هم باشد، خلافکاریهایی از او سر زده است که همه آنها موجب فسخ بیعت است و با وجود این، به حرف ابوبکرابنعربی مالکی کسی تمایل پیدا نخواهد کرد مگر انسانهای جاهل». | |||
=== عید گرفتن بنیامیه و تداوم آن === | === عید گرفتن بنیامیه و تداوم آن === | ||
اما عید گرفتن در روز [[عاشورا]]، همان سنت [[یزید]] و یزیدیان است. و البته منظور از عید همان روز جشن و شادی بوده است. چنانچه در زیارت عاشورا تصریح شده است «وَ هذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ – و در این روز دودمان زیاد و مروان به خاطر قتل حسین (صلواتالله علیه) شادمان شدند». پس از آن دشمنان [[اسلام]] و [[اهل بیت (علیهمالسلام)|اهلبیت]] که در لباس اسلام و ادعای مسلمانی حکومت بر مسلمین را بر عهده گرفتند، برای آن که از سویی اذهان عمومی مسلمین در محرم و به ویژه دهۀ اول متوجه واقعۀ کربلا نگردد و به آن تفکر نکنند و از سوی دیگر مشغول به دنیا و جشن و شادی و سرور باشند، اعلام کردند که ماههای هجری از محرم شروع میشود در حالی که از [[ربیع الاول|ربیعالاول]] بود و دهۀ اول را نیز بهعنوان جشن آغاز سال [[بدعت]] گذاشتند. پس، [[کربلا]] و [[عاشورا]] به لحاظ کتب اهلسنت به دو دسته است: کتبی که ضمن نقل بخشی از حقایق و وقایع، یزید و طرفداران او را محکوم و حتی لعن کردهاند – کتبی که سعی کردند توجیه کنند. اما به لحاظ مردم [[اهلسنت]]، به چند دسته تقسیم میگردند: مردمی که کتاب و تاریخ را مطالعه کرده و اطلاعاتی دارند – مردمی که به [[امام حسین (ع)|امام حسین (علیهالسلام)]] عشق میورزند و معاویه و یزید را لعنت میکنند – مردمی که اساساً از موضوع دینی و اعتقادی غافلند و فقط یک سری اعمال خشک و بیروح انجام میدهند – مردمی که حتی بغض دارند مثل ناصبیها و وهابیت کنونی. | اما عید گرفتن در روز [[عاشورا]]، همان سنت [[یزید]] و یزیدیان است. و البته منظور از عید همان روز جشن و شادی بوده است. چنانچه در زیارت عاشورا تصریح شده است «وَ هذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ – و در این روز دودمان زیاد و مروان به خاطر قتل حسین (صلواتالله علیه) شادمان شدند». پس از آن دشمنان [[اسلام]] و [[اهل بیت (علیهمالسلام)|اهلبیت]] که در لباس اسلام و ادعای مسلمانی حکومت بر مسلمین را بر عهده گرفتند، برای آن که از سویی اذهان عمومی مسلمین در محرم و به ویژه دهۀ اول متوجه واقعۀ کربلا نگردد و به آن تفکر نکنند و از سوی دیگر مشغول به دنیا و جشن و شادی و سرور باشند، اعلام کردند که ماههای هجری از محرم شروع میشود در حالی که از [[ربیع الاول|ربیعالاول]] بود و دهۀ اول را نیز بهعنوان جشن آغاز سال [[بدعت]] گذاشتند. پس، [[کربلا]] و [[عاشورا]] به لحاظ کتب اهلسنت به دو دسته است: کتبی که ضمن نقل بخشی از حقایق و وقایع، یزید و طرفداران او را محکوم و حتی لعن کردهاند – کتبی که سعی کردند توجیه کنند. اما به لحاظ مردم [[اهلسنت]]، به چند دسته تقسیم میگردند: مردمی که کتاب و تاریخ را مطالعه کرده و اطلاعاتی دارند – مردمی که به [[امام حسین (ع)|امام حسین (علیهالسلام)]] عشق میورزند و معاویه و یزید را لعنت میکنند – مردمی که اساساً از موضوع دینی و اعتقادی غافلند و فقط یک سری اعمال خشک و بیروح انجام میدهند – مردمی که حتی بغض دارند مثل ناصبیها و وهابیت کنونی. |