۲۱٬۸۸۹
ویرایش
عزاداری: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیین‌های عزاداری
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
سوگواری برای امام حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) و یارانش، آیین‌ها، سبک‌ها و قالب‌های مختلف و متعددی در مناطق مختلف شیعه‌نشین یافته و در طول تاریخ نیز تحولاتی را از سر گذرانده است. برخی از این آیین‌ها را می‌توان در عصر امامان شیعه هم دید. | سوگواری برای امام حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) و یارانش، آیین‌ها، سبک‌ها و قالب‌های مختلف و متعددی در مناطق مختلف شیعه‌نشین یافته و در طول تاریخ نیز تحولاتی را از سر گذرانده است. برخی از این آیین‌ها را می‌توان در عصر امامان شیعه هم دید. | ||
# '''مرثیه‌سرایی''': سرودن و خواندن شعر دربارۀ شهادت حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) و یارانش. مرثیه‌سرایی و مرثیه‌خوانی در دوره‌های مختلف در بین شیعیان رواج داشته است<ref>محمدی | # '''مرثیه‌سرایی''': سرودن و خواندن شعر دربارۀ شهادت حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) و یارانش. مرثیه‌سرایی و مرثیه‌خوانی در دوره‌های مختلف در بین شیعیان رواج داشته است<ref>فرهنگ‌نامه مرثیه‌سرایی؛ محمدی ری‌شهری؛ ص ۱۴.</ref>. | ||
# '''سینه‌زنی''': متداول‌ترین گونۀ عزاداری مذهبی شیعیان در کشورهای مختلف است که در عزاداری محرم هم دیده می‌شود. سینه‌زنی، مکان خاصی ندارد و در همۀ مجالس عزاداری در مسجد، حسینیه و مراسم خانگی انجام می‌شود. | # '''سینه‌زنی''': متداول‌ترین گونۀ عزاداری مذهبی شیعیان در کشورهای مختلف است که در عزاداری محرم هم دیده می‌شود. سینه‌زنی، مکان خاصی ندارد و در همۀ مجالس عزاداری در مسجد، حسینیه و مراسم خانگی انجام می‌شود. | ||
# '''تعزیه‌خوانی''': تعزیه‌خوانی و شبیه‌خوانی، نمایشی است برای بازسازی وقایع کربلا که لباس‌های مخصوص و ابزار جنگی، در آن به کار گرفته می‌شود. تعزیه در کشورهای اسلامی و شیعی از جمله [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]، [[افغانستان]]، [[هندوستان]] و [[پاکستان]] به شیوه‌های مختلف اجرا می‌شود. | # '''تعزیه‌خوانی''': تعزیه‌خوانی و شبیه‌خوانی، نمایشی است برای بازسازی وقایع کربلا که لباس‌های مخصوص و ابزار جنگی، در آن به کار گرفته می‌شود. تعزیه در کشورهای اسلامی و شیعی از جمله [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]، [[افغانستان]]، [[هندوستان]] و [[پاکستان]] به شیوه‌های مختلف اجرا می‌شود. | ||
# '''روضه‌خوانی''': روضه‌خوانی، بیان وقایع عاشورا همراه با غم و اندوه است که ذکر مصیبت سید الشهدا هم خوانده می‌شود و معمولا همراه با مرثیه‌خوانی و [[اشک]] ریختن برای امام حسین و یاران اوست <ref> | # '''روضه‌خوانی''': روضه‌خوانی، بیان وقایع عاشورا همراه با غم و اندوه است که ذکر مصیبت سید الشهدا هم خوانده می‌شود و معمولا همراه با مرثیه‌خوانی و [[اشک]] ریختن برای امام حسین و یاران اوست <ref>فرهنگ عاشورا؛ محدثی؛ ص ۱۸۹.</ref>. | ||
#'''پرده‌خوانی''': نوعی نمایش است که در این نمایش کسی با عنوان «پرده‌خوان» از روی تصویرهایِ منقوش بر پرده، مصیبت اولیای دین، به‌ویژه اولیای [[مذهب شیعه]] را با کلام آهنگین روایت می‌کند. | #'''پرده‌خوانی''': نوعی نمایش است که در این نمایش کسی با عنوان «پرده‌خوان» از روی تصویرهایِ منقوش بر پرده، مصیبت اولیای دین، به‌ویژه اولیای [[مذهب شیعه]] را با کلام آهنگین روایت می‌کند. | ||
#'''مقتل خوانی''': «مقتل» به معنای قتلگاه و محل کشتن است؛ اما در فرهنگ ما، لفظ «مقتل» در مورد کتاب‌هایی به کار می‌رود که یک حادثۀ خونین را شرح بدهد و منجر به قتل شخصیتی شده باشد و معروفترین مقتل خوانی، خواندن از روی کتاب‌های «مقتل» است که مستمعین را به حقایق واقعۀ کربلا آگاه می‌کند. | #'''مقتل خوانی''': «مقتل» به معنای قتلگاه و محل کشتن است؛ اما در فرهنگ ما، لفظ «مقتل» در مورد کتاب‌هایی به کار می‌رود که یک حادثۀ خونین را شرح بدهد و منجر به قتل شخصیتی شده باشد و معروفترین مقتل خوانی، خواندن از روی کتاب‌های «مقتل» است که مستمعین را به حقایق واقعۀ کربلا آگاه می‌کند. | ||
# '''زنجیرزنی''': زنجیرزنی، از آیین‌های رایج عزاداری شیعیان که به صورت گروهی و در قالب چند ستون موازی و با فاصله برگزار می‌شود. زنجیرزنی آیینی است که بیشتر در دهۀ اول محرم و دهۀ آخر صفر در کشورهای [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]، [[عراق]]، [[لبنان]]، [[پاکستان]] و [[هند]] دیده می‌شود. زنجیر، متشکل از چند رشته زنجیر کوتاه طلایی یا نقره‌ای رنگ است که یک سر آنها به دسته‌ای متصل شده و سر دیگر به چند شاخه تقسیم می‌شود. زنجیرزنان، زنجیر را به صورت هماهنگ و با ریتمی مشخص، بالا می‌برند و بر کتف و پشت و گاه بر سر خود می‌زنند<ref> | # '''زنجیرزنی''': زنجیرزنی، از آیین‌های رایج عزاداری شیعیان که به صورت گروهی و در قالب چند ستون موازی و با فاصله برگزار می‌شود. زنجیرزنی آیینی است که بیشتر در دهۀ اول محرم و دهۀ آخر صفر در کشورهای [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]، [[عراق]]، [[لبنان]]، [[پاکستان]] و [[هند]] دیده می‌شود. زنجیر، متشکل از چند رشته زنجیر کوتاه طلایی یا نقره‌ای رنگ است که یک سر آنها به دسته‌ای متصل شده و سر دیگر به چند شاخه تقسیم می‌شود. زنجیرزنان، زنجیر را به صورت هماهنگ و با ریتمی مشخص، بالا می‌برند و بر کتف و پشت و گاه بر سر خود می‌زنند<ref>«زنجیرزنی» در فرهنگ سوگ شیعی؛ مظاهری؛ ص ۲۶۱.</ref>. | ||
# '''سنگ‌زنی''': در آیین سنگ زنی تناسب و هماهنگی در حرکت قابل تحسین است و این نوع سوگواری تاثیر شگرفی در غم و سوزی دارد که سنگ زنان برای مستمعین انجام می دهند این مراسم در بعضی از شهرهای ایران انجام می‌گیرد. | # '''سنگ‌زنی''': در آیین سنگ زنی تناسب و هماهنگی در حرکت قابل تحسین است و این نوع سوگواری تاثیر شگرفی در غم و سوزی دارد که سنگ زنان برای مستمعین انجام می دهند این مراسم در بعضی از شهرهای ایران انجام می‌گیرد. | ||
# '''علم‌گردانی''': علم‌گردانی، علم‌کشی یا علم‌برداری، آیین حمل علم در دسته‌های عزاداری محرم که از رایج‌ترین آیین‌های عزاداری در ایران است<ref> | # '''علم‌گردانی''': علم‌گردانی، علم‌کشی یا علم‌برداری، آیین حمل علم در دسته‌های عزاداری محرم که از رایج‌ترین آیین‌های عزاداری در ایران است<ref>«علم‌گردانی» در فرهنگ سوگ شیعی؛ رحمانی؛ ص ۳۵۶.</ref>. شیعیان افغانستان نیز، در شب ۷ محرم، علم مخصوصی را بنام و یاد [[عباس بن علی]] به مجلس عزاداری آورده و نصب می‌کنند. | ||
# '''دسته عزاداری''': دستۀ عزاداری، گروه سازمان‌یافته عزاداران، و جمعیتی که با آیین‌ها و تشریفات خاص، در معابر عمومی حرکت کرده و عزاداری می‌کنند. این آیین معمولا همراه با حمل نمادهایی مانند علم، بیرق، نخل و ... است<ref> | # '''دسته عزاداری''': دستۀ عزاداری، گروه سازمان‌یافته عزاداران، و جمعیتی که با آیین‌ها و تشریفات خاص، در معابر عمومی حرکت کرده و عزاداری می‌کنند. این آیین معمولا همراه با حمل نمادهایی مانند علم، بیرق، نخل و ... است<ref>«دسته‌روی» در فرهنگ سوگ شیعی؛ همو؛ ص ۲۲۳.</ref>. | ||
# '''شام غریبان''': مراسم شام غریبان، آیینی در شب یازدهم محرم، با هدف سوگواری برای رنج‌ها و مصائب فرزندان و خاندان امام حسین (علیه السلام) که حضور کودکان و زنان در آن چشمگیر است و روشن کردن شمع، از رسوم آن است<ref> | # '''شام غریبان''': مراسم شام غریبان، آیینی در شب یازدهم محرم، با هدف سوگواری برای رنج‌ها و مصائب فرزندان و خاندان امام حسین (علیه السلام) که حضور کودکان و زنان در آن چشمگیر است و روشن کردن شمع، از رسوم آن است<ref>«شام غریبان» در فرهنگ سوگ شیعی؛ حجتی؛ ص ۳۰۱.</ref>. | ||
# '''نخل‌گردانی''': از آیین‌های عزاداری در روز عاشورا که عده‌ای از مردان جوان و نیرومند، نخل سیاه‌پوش آذین‌بسته را با آدابی خاص در مسیر مشخصی می‌گردانند<ref> | # '''نخل‌گردانی''': از آیین‌های عزاداری در روز عاشورا که عده‌ای از مردان جوان و نیرومند، نخل سیاه‌پوش آذین‌بسته را با آدابی خاص در مسیر مشخصی می‌گردانند<ref>«نخل‌گردانی» در فرهنگ سوگ شیعی؛ رحمانی؛ ص ۴۹۲.</ref>. | ||
# '''قمه‌زنی''': یکی از آیین‌ها و رسوم عزاداری برخی شیعیان در صبح روز عاشور است که عزاداران با ابزار بُرنده مانند تیغ و قمه، سر یا پیشانی خود را زخمی می‌کنند. موافقان قمه‌زنی آن را از جمله شعائر عاشورا و ابزار تقویت مذهب می‌دانند و مخالفان، آن را رسمی خرافی و موجب وهن مذهب تشیع قلمداد می‌کنند. برخی محققان، منشأ قمه‌زنی را از [[مسیحیت]] دانسته و برخی دیگر آن را سنتی هندی یا از رسوم ترک‌های آذربایجان و قزلباش‌های آناتولی برشمرده‌اند. | # '''قمه‌زنی''': یکی از آیین‌ها و رسوم عزاداری برخی شیعیان در صبح روز عاشور است که عزاداران با ابزار بُرنده مانند تیغ و قمه، سر یا پیشانی خود را زخمی می‌کنند. موافقان قمه‌زنی آن را از جمله شعائر عاشورا و ابزار تقویت مذهب می‌دانند و مخالفان، آن را رسمی خرافی و موجب وهن مذهب تشیع قلمداد می‌کنند. برخی محققان، منشأ قمه‌زنی را از [[مسیحیت]] دانسته و برخی دیگر آن را سنتی هندی یا از رسوم ترک‌های آذربایجان و قزلباش‌های آناتولی برشمرده‌اند. | ||
# '''تابوت‌گردانی''': از آیین‌های عزاداری عاشوراست که عزاداران تابوت‌واره‌ای را بر دوش گرفته و در معابر عمومی می‌گردانند. این آیین، تشییع نمادین امام حسین (علیه‌السلام) و برخی دیگر از امامان شیعه است. تابوت‌گردانی علاوه بر ایران، در عراق، شبه قاره هند، آسیای شرقی و [[اندونزی]] نیز برگزار می‌شود. | # '''تابوت‌گردانی''': از آیین‌های عزاداری عاشوراست که عزاداران تابوت‌واره‌ای را بر دوش گرفته و در معابر عمومی می‌گردانند. این آیین، تشییع نمادین امام حسین (علیه‌السلام) و برخی دیگر از امامان شیعه است. تابوت‌گردانی علاوه بر ایران، در عراق، شبه قاره هند، آسیای شرقی و [[اندونزی]] نیز برگزار می‌شود. | ||