confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در دوران خلافت امام علی (علیه السلام) سران بنیامیه به مکه گریختند. امام علی (علیه السلام) فتنه بنیامیه را خطرناکترین فتنهها معرفی میکرد، ولی در عین حال از آنجا که اقتضای مقام امامت است در فرازهای گوناگون آنها را مورد نصیحت قرار میداد. برای مثال آنها را از کوتاهی عمر حکومتشان مطلع میسازد. آنها هنگامی که طلحه و زبیر به خونخواهی عثمان به مخالفت با امام برخاستند، مجالی برای مخالفت با امام یافتند و پس از جنگ جمل بیشتر آنها راهی شام، مقر خلافت معاویه شدند. | در دوران خلافت امام علی (علیه السلام) سران بنیامیه به مکه گریختند. امام علی (علیه السلام) فتنه بنیامیه را خطرناکترین فتنهها معرفی میکرد، ولی در عین حال از آنجا که اقتضای مقام امامت است در فرازهای گوناگون آنها را مورد نصیحت قرار میداد. برای مثال آنها را از کوتاهی عمر حکومتشان مطلع میسازد. آنها هنگامی که طلحه و زبیر به خونخواهی عثمان به مخالفت با امام برخاستند، مجالی برای مخالفت با امام یافتند و پس از جنگ جمل بیشتر آنها راهی شام، مقر خلافت معاویه شدند. | ||
از اینرو نقطه آغازین حکومت امویان را باید ولایت شام و به دست معاویه در سال ۴۱ هجری دانست که تا سال ۱۳۲ هجری حکومت داشتند و به تبع حکومتهای روم و فارس، بساط و تشریفات و تجملات و عیش و نوشهایی راه انداخته بودند. برخی از خلفای بنیامیه عبارت بودند از: | از اینرو نقطه آغازین حکومت امویان را باید ولایت [[شام (شامات)|شام]] و به دست معاویه در سال ۴۱ هجری دانست که تا سال ۱۳۲ هجری حکومت داشتند و به تبع حکومتهای روم و فارس، بساط و تشریفات و تجملات و عیش و نوشهایی راه انداخته بودند. برخی از خلفای بنیامیه عبارت بودند از: [[معاویه]]، [[یزید]]، مروان، [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک]]، ولید، سلیمان، [[عمر بن عبدالعزیز]]، یزید، هشام و... که با مروان حمار، این سلسله منقرض شد. در جریان قیام [[ابومسلم خراسانی]] مدت حکومتشان هزار ماه بود. امویان اولین کسانی بودند که سنت رسول خدا(صلی الله علیه) را تغییر دادند و پیامبر اکرم(صلی الله علیه) پیشگویی کرده بود که چنین خواهد شد: إِنَّ أَوَّلَ مَنْ یُبَدِّلْ سُنَّتِی رَجُلُ مِنْ بَنِی أُمَیَّهَ <ref>شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج۲، ص: ۱۵۷</ref> <ref>شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج۲، ص: ۱۵۷ | ||
</ref>. | </ref>. | ||
روش حکومتی بنیامیه در طول دوران خلافت بر غلبه سیاسی و نظامی استوار بود و دین در حکومت آنها جایگاهی نداشت و تنها محملی برای بنیعباس بود تا با دعوت به دین و تأکید بر حق اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه) پایه حکومتی آنها را سست و ساقط کنند<ref>شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج۲، ص: ۱۵۷</ref>. | روش حکومتی بنیامیه در طول دوران خلافت بر غلبه سیاسی و نظامی استوار بود و دین در حکومت آنها جایگاهی نداشت و تنها محملی برای بنیعباس بود تا با دعوت به دین و تأکید بر حق اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه) پایه حکومتی آنها را سست و ساقط کنند<ref>شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج۲، ص: ۱۵۷</ref>. |