confirmed
۱٬۱۳۰
ویرایش
کاربر:Saeedi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←دوران رهبری شیعیان پاکستان
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
شیعیان پاکستان دوره های مختلفی را پشت سر گذاشتند و رهبری سید ساجد علی نقوی از سال 1367 تا 1384 ش/ ۱۹۸۸ـ۲۰۰۵ می شود. این دوره با رهبری سید ساجد علی نقوی (معاون اول و مشاور سیاسی شهید عارف حسین حسینی) در ۱۳ شهریور ۱۳۶۷/ ۴سپتامبر ۱۹۸۸ آغاز شد.<ref>عارفی، جنبش اسلامی پاكستان، ۱۳۸۲ش، ص ۱۵۰.</ref> | شیعیان پاکستان دوره های مختلفی را پشت سر گذاشتند و رهبری سید ساجد علی نقوی از سال 1367 تا 1384 ش/ ۱۹۸۸ـ۲۰۰۵ می شود. این دوره با رهبری سید ساجد علی نقوی (معاون اول و مشاور سیاسی شهید عارف حسین حسینی) در ۱۳ شهریور ۱۳۶۷/ ۴سپتامبر ۱۹۸۸ آغاز شد.<ref>عارفی، جنبش اسلامی پاكستان، ۱۳۸۲ش، ص ۱۵۰.</ref> | ||
تفاوت اساسی دوره سوم با دوره دوم، در رویكرد كلان نهضت جعفریه نسبت به مسائل كشور بود. دوره دوم دوره آرمان‌گرایی بود كه رهبر نهضت به مبارزه انقلابی با نفوذ امریكا و استبداد داخلی می‌پرداخت و برای برقراری حكومت اسلامی در پاكستان تلاش می‌كرد.<ref>عارفی، جنبش اسلامی پاكستان، ۱۳۸۲ش، ص ۱۴۳، ۱۶۰.</ref> اما در دوره سوم در این رویكرد تجدیدنظر شد و نهضت راهبردی واقع‌گرایانه و تا حدودی عمل‌گرایانه را در پیش گرفت. ساجدعلی نقوی برای فرونشاندن درگیریهای فرقه‌ای، اقداماتی كرد و كوشید مناسبات سازمان‌یافته‌ای با احزاب اسلامی اهل سنّت، مانند جماعت اسلامی، جمعیت العلمای پاكستان و جمعیت اهل حدیث و حتی سپاه صحابه، برقرار كند. وزیر مذهبی فدرال، عبدالستار نیازی، برای وحدت گروههای شیعه و اهل سنّتِ دِیوبندی، بَریلَوی و اهل‌حدیث، كمیته اتحاد بین‌المسلمین را، با عضویت سی تن از علمای مذاهب اسلامی، تشكیل داد كه آنان در مهر ۱۳۷۰/ سپتامبر ۱۹۹۴، مجموعه‌ای را با عنوان «ضابطه اخلاق» تدوین و تصویب كردند و سران نهضت نیز آن را امضا نمودند.<ref>جوادی، تحقیقی دستاویز، ۱۹۹۷م، ص ۲۴.</ref> در ضابطه اخلاق، فرقه‌گرایی در كشور محكوم و پیروی از شیوه‌هایی برای حل مناقشات به گروهها توصیه شده است.<ref>گهلوی، قومی تحریک اور قیادت کا کردار،۲۰۱۹م، ص۱۲۰.</ref> | |||
نهضت در اواخر ۱۳۷۳ ش/ اوایل ۱۹۹۵ گام دیگری برای وحدت میان مذاهب اسلامی برداشت كه به تشكیل «ملی یكجهتی كونسل» (شورای همبستگی ملی) در ۴ فروردین/ ۲۴مارس همان سال، انجامید. در این شورا، گروههای اسلامی نهضت جعفریه، جماعت اسلامی، جمعیت العلمای اسلام گروه فضل‌الرحمان و سمیع‌الحق، جمعیت العلمای پاكستان، گروه نیازی، تحریك منهاج‌القرآن و جمعیت اهل حدیث شركت داشتند.<ref>تحریك جعفریه پاكستان، ۱۹۹۵، ص ۱۳-۱۵.</ref> هدف از تشكیل این اتحاد، پایان دادن به درگیریهای مذهبی و منزوی كردن سپاه صحابه و فشار آوردن به آن گروه برای توقف عملیات خشونت‌بار آن بود؛ اما، این اتحاد نتوانست به درگیریهای فرقه‌ای پایان دهد. در ۶ تیر ۱۳۸۰/ ۲۷ ژوئن ۲۰۰۱، شش حزب اسلامی، با عنوان مجلس متحده عمل، در اسلام‌آباد متحد شدند. هدف از این اتحاد، برقراری نظام جمهوری واقعی اسلامی اعلام شده بود.<ref>متحده مجلس عمل پاكستان، ص ۲-۳.</ref> | نهضت در اواخر ۱۳۷۳ ش/ اوایل ۱۹۹۵ گام دیگری برای وحدت میان مذاهب اسلامی برداشت كه به تشكیل «ملی یكجهتی كونسل» (شورای همبستگی ملی) در ۴ فروردین/ ۲۴مارس همان سال، انجامید. در این شورا، گروههای اسلامی نهضت جعفریه، جماعت اسلامی، جمعیت العلمای اسلام گروه فضل‌الرحمان و سمیع‌الحق، جمعیت العلمای پاكستان، گروه نیازی، تحریك منهاج‌القرآن و جمعیت اهل حدیث شركت داشتند.<ref>تحریك جعفریه پاكستان، ۱۹۹۵، ص ۱۳-۱۵.</ref> هدف از تشكیل این اتحاد، پایان دادن به درگیریهای مذهبی و منزوی كردن سپاه صحابه و فشار آوردن به آن گروه برای توقف عملیات خشونت‌بار آن بود؛ اما، این اتحاد نتوانست به درگیریهای فرقه‌ای پایان دهد. در ۶ تیر ۱۳۸۰/ ۲۷ ژوئن ۲۰۰۱، شش حزب اسلامی، با عنوان مجلس متحده عمل، در اسلام‌آباد متحد شدند. هدف از این اتحاد، برقراری نظام جمهوری واقعی اسلامی اعلام شده بود.<ref>متحده مجلس عمل پاكستان، ص ۲-۳.</ref> | ||