احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

در منابع رجالی از او به عنوان «ثقه»، «كثیرالحدیث» و «صحیح الروایه» تجلیل شده است. هم‌چنین در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] از او به عنوان «فاضل» و «بزرگ مصنفین رافضه» نام برده شده است. این مطلب، نشان می‌دهد كه وی از بزرگان زمان خود بوده است. مرحوم [[علامه مجلسی]] بزرگ(م1070ق) در [[كتاب طبقات الرواه]] نام وی را در رأس طبقه پنجم از طبقات دوازده‌گانه [[رجال]] خود، ذكر كرده است. وی با اینكه احادیث زیادی نقل كرده، اما حدیثی به طور مستقیم از [[ائمه اطهار(ع)|ائمه]] نشنیده است. آثار متعددی كه وی از خود به جای گذاشته حدود 30 كتاب است كه عمدتاً در موضوع [[فقه]] است، از این‌رو تخصص عمده او در [[علم فقه]] بوده است.

اساتید او بسیار هستند كه از جمله آنها [[ابراهیم بن هاشم]]، [[احمدبن اسحاق]]، [[حسن بن علی كوفی]] و [[احمدبن محمدبن عیسی]] می‌باشند.