۲۱٬۸۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
صفر به معنی تهی و خالی است. دلیل نامگذاری آن است که در این ماه بازارهایى در [[یمن]] به پا میشد که آن را صفرى میگفتند و از آنجا آذوقه میگرفتند و هر که به بازار نمیرسید از گرسنگى هلاک میشد، برخی نیز گفتهاند: چون این ماه پس از [[محرم الحرام|ماه محرم]] است و مردم دوران جاهلیت در ماه محرم (به دلیل اینکه از ماههای حرام بود) از جنگ دست میکشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی میآوردند و خانهها خالی میماند؛ از این رو به آن صفر گفتهاند<ref>مسعودی، ج۲، ص۱۸۸.</ref>. | صفر به معنی تهی و خالی است. دلیل نامگذاری آن است که در این ماه بازارهایى در [[یمن]] به پا میشد که آن را صفرى میگفتند و از آنجا آذوقه میگرفتند و هر که به بازار نمیرسید از گرسنگى هلاک میشد، برخی نیز گفتهاند: چون این ماه پس از [[محرم الحرام|ماه محرم]] است و مردم دوران جاهلیت در ماه محرم (به دلیل اینکه از ماههای حرام بود) از جنگ دست میکشیدند، با فرارسیدن ماه صفر به جنگ روی میآوردند و خانهها خالی میماند؛ از این رو به آن صفر گفتهاند<ref>مسعودی، ج۲، ص۱۸۸.</ref>. | ||
ممکن است علت نامگذاری آن به تهی و خالی از آن جهت باشد که عربهای عصر جاهلیت پس از تحمل سه ماه متوالی حرام ([[ذیقعده]]، [[ذیالحجه|ذیحجه]] و [[ماه محرم|محرم]]) و خویشتنداری اجباری از قتل، غارت و | ممکن است علت نامگذاری آن به تهی و خالی از آن جهت باشد که عربهای عصر جاهلیت پس از تحمل سه ماه متوالی حرام ([[ذیقعده]]، [[ذیالحجه|ذیحجه]] و [[ماه محرم|محرم]]) و خویشتنداری اجباری از قتل، غارت و چپاولگری، با آغاز ماه صفر اقدام به [[جنگ]] و خونریزی یکدیگر میکردند و روستانشینان و ساکنان کم جمعیت بادیهها از ترس هجوم آنان، اسباب و اثاثیه خویش را جمع کرده و به جاهای امنتر کوچ میکردند و روستاها و بادیههای خود را به ناچارا ترک و خالی میکردند. | ||
گرچه عربهای [[جزیرة العرب]] در عصر جاهلیت، برخلاف سنت ابراهیمی، در برخی از سالها حرمت ماه محرم را شکسته و آن را برای قتل و غارت مباح کرده و به جای آن، ماه صفر را ماه حرام قرار میدادند، ولیکن پس از ظهور [[اسلام]]، چهار ماه حرام همانند سنت ابراهیمی در ماههای [[رجب]]، [[ذیقعده|ذی قعده]]، [[ذی الحجه|ذیحجه]] و محرم منحصر گردید و ماه صفر در بین آنها قرار نگرفت. | گرچه عربهای [[جزیرة العرب]] در عصر جاهلیت، برخلاف سنت ابراهیمی، در برخی از سالها حرمت ماه محرم را شکسته و آن را برای قتل و غارت مباح کرده و به جای آن، ماه صفر را ماه حرام قرار میدادند، ولیکن پس از ظهور [[اسلام]]، چهار ماه حرام همانند سنت ابراهیمی در ماههای [[رجب]]، [[ذیقعده|ذی قعده]]، [[ذی الحجه|ذیحجه]] و محرم منحصر گردید و ماه صفر در بین آنها قرار نگرفت. |