۸۶٬۲۵۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[محمد بن عبدالله (خاتم الأنبیاء)' به '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)') |
|||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== محتوا و موضوعات == | == محتوا و موضوعات == | ||
سوره صافات نیز به حکم آنکه از سورههای مکی است ویژگیهای کلی سورههای مکی را در بر دارد و بیشتر از هر چیز روی اصول معارف و عقائد اسلامی در ناحیه مبدأ و معاد تکیه میکند و ضمن تعبیرات قاطع و آیات کوتاه و کوبنده، مشرکان را مورد شدیدترین سرزنشها قرار میدهد و با دلائل روشن و گویا بطلان عقائد آنها را برملا میسازد. | سوره صافات نیز به حکم آنکه از سورههای مکی است ویژگیهای کلی سورههای مکی را در بر دارد و بیشتر از هر چیز روی اصول معارف و عقائد اسلامی در ناحیه مبدأ و [[معاد]] تکیه میکند و ضمن تعبیرات قاطع و آیات کوتاه و کوبنده، [[شرک|مشرکان]] را مورد شدیدترین سرزنشها قرار میدهد و با دلائل روشن و گویا بطلان عقائد آنها را برملا میسازد. | ||
به طور کلی محتوای این سوره در پنج بخش خلاصه میشود: | به طور کلی محتوای این سوره در پنج بخش خلاصه میشود: | ||
=== بخش اول === | |||
بحثی پیرامون گروههایی از [[ملائکه]] و [[ملائکه|فرشتگان]] خداوندو در مقابل آنها گروهی از [[شیطان|شیاطین]] سرکش و سرنوشت آنها مطرح میسازد. | |||
=== بخش دوم === | |||
از [[کافر|کفار]] و انکارشان نسبت به [[نبوت]] و [[معاد]] و عاقبت کار آنها در قیامت سخن میگوید و در همین رابطه بحث آنها را با یکدیگر در [[روز قيامت|روز قیامت]] و انداختن [[گناه]] به گردن هم و گرفتاری تمام آنها در چنگال عذاب الهی و نیز بخشی از نعمتهای مهم بهشتی و لذات و زیبائیها و شادکامیهای بهشتیان را شرح میدهد. | |||
بخش | === بخش سوم === | ||
از | قسمتی از تاریخ انبیای بزرگی، مانند نوح، ابراهیم، اسحاق، موسی، هارون، الیاس، لوط و یونس(علیهمالسلام) را به صورت فشرده و در عین حال بسیار مؤثر و نافذ بازگو میکند ولی در این میان بحث درباره ابراهیم قهرمان بتشکن و مواقف مختلف زندگی او مشروحتر آمده است و هدف اصلی آن است که بیانات گذشته با ذکر این شواهد عینی از تاریخ انبیاء به صورت محسوس و ملموس مطرح گردد و حقائق کلی عقلی در قالبهای حسی مجسم شود. | ||
=== بخش چهارم === | |||
از یکی از انواع شرک که میتوان آن را بدترین نوع شرک دانست یعنی اعتقاد به رابطه خویشاوندی میان خداوند و [[جن]] و خداوند و فرشتگان بحث میکند و در جملههای کوتاهی چنان این عقیده پوشالی را در هم میکوبد که کمترین بهایی برای آن باقی نمیماند. | از یکی از انواع شرک که میتوان آن را بدترین نوع شرک دانست یعنی اعتقاد به رابطه خویشاوندی میان خداوند و [[جن]] و خداوند و فرشتگان بحث میکند و در جملههای کوتاهی چنان این عقیده پوشالی را در هم میکوبد که کمترین بهایی برای آن باقی نمیماند. | ||
=== بخش پنجم === | |||
که آخرین بخش این سوره است و در چند آیه کوتاه مطرح شده، پیروزی لشکر حق را بر لشکر کفر و شرک و نفاق و گرفتار شدن آنها را در چنگال عذاب الهی، ضمن تنزیه و تقدیس پروردگار از نسبتهای ناروایی که مشرکان به او میدهند بیان میکند و سوره را با حمد و ستایش پروردگار پایان میدهد<ref>تفسير نمونه، ج 19، ص 4-3.</ref>. | که آخرین بخش این سوره است و در چند آیه کوتاه مطرح شده، پیروزی لشکر حق را بر لشکر کفر و شرک و [[نفاق]] و گرفتار شدن آنها را در چنگال عذاب الهی، ضمن تنزیه و تقدیس پروردگار از نسبتهای ناروایی که [[شرک|مشرکان]] به او میدهند بیان میکند و سوره را با حمد و ستایش پروردگار پایان میدهد<ref>تفسير نمونه، ج 19، ص 4-3.</ref>. | ||
== فضائل، خواص و ثواب قرائت == | == فضائل، خواص و ثواب قرائت == | ||
[[ابیبنكعب|ابیبنکعب]] گوید: [[ | [[ابیبنكعب|ابیبنکعب]] گوید: [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)]] فرمود: «کسی که سوره و الصافات را بخواند [[خدا]] به او ده حسنه عطا فرماید به عدد هر [[جن]] و [[شیطان|شیطانهای]] دورو از شرک بری شود و دو [[فرشته]] حافظ او برایش در [[روز قيامت|روز قیامت]] [[شهید|شهادت]] دهند که او مؤمن به [[پیامبران]] بوده است». | ||
[[حسينبنابیالعلاء|حسینبنابیالعلاء]] از [[ | [[حسينبنابیالعلاء|حسینبنابیالعلاء]] از [[جعفر بن محمد (صادق)|حضرت صادق(علیهالسلام)]] روایت کرده که فرمود: «هر کس سوره الصافات را در هر جمعه بخواند همیشه از هر آفت و بلائی محفوظ خواهد بود و هر بلیّه از او در زندگانی دنیا رفع خواهد شد و در دنیا به وسیعترین روزیها روزی داده خواهد شد و [[خداوند]] نمیرساند در مال و فرزند و بدنش هیچ بدی از [[شيطان|شیطان]] پلید رانده شده و از هیچ ستمکار لجوجی به او صدمه نخواهد رسید و اگر در روز و یا شب آن بمیرد خداوند او را شهید مبعوث فرماید و شهید بمیراند و با شهیدان داخل [[بهشت]] کند در درجه از بهشت»<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج 20، ص 447.</ref>. | ||
== محل و زمان نزول == | == محل و زمان نزول == | ||
سوره | * سوره صافات در [[مكه|مکه]] بر [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبراسلام(صلی الله علیه وآله وسلم)]] نازل شده است<ref>همان.</ref>. | ||
* تاریخ نزول سوره صافات در ما بین [[سوره اسراء]] و [[هجرت]] پیامبر به [[مدينه|مدینه]] است و بعد از [[سوره لقمان]] نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>. | |||
تاریخ نزول سوره صافات در ما بین اسراء و [[هجرت]] پیامبر به [[مدينه|مدینه]] است و بعد از سوره لقمان نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>. | |||
== فضای نزول == | == فضای نزول == | ||
خط ۷۰: | خط ۶۸: | ||
== ویژگی == | == ویژگی == | ||
سوره صافات نخستین سوره از [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] است که اولین آیات آن با سوگندها شروع میشود، سوگندهایی پر معنا و اندیشهانگیز، سوگندهایی که فکر انسان را همراه خود به جوانب مختلف این جهان میکشاند و آمادگی برای پذیرش حقایق میدهد. | سوره صافات نخستین سوره از [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] است که اولین آیات آن با سوگندها شروع میشود، سوگندهایی پر معنا و اندیشهانگیز، سوگندهایی که فکر انسان را همراه خود به جوانب مختلف این جهان میکشاند و آمادگی برای پذیرش حقایق میدهد. | ||
آیات این سوره کوتاه و دارای سرعت و آهنگ و کثرت عرصهها و چشماندازها و پر از داستانهای پیامبران است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>. | آیات این سوره کوتاه و دارای سرعت و آهنگ و کثرت عرصهها و چشماندازها و پر از داستانهای پیامبران است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>. | ||
همچنین این سوره بنابر یکی از دو قول جزو [[سور مئین]] (صد آیهایها) است [[ابن قتیبه]] میگوید سور مئین سورههایی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمدهاند علت نامگذاری این سورهها به مئین نزدیک بودن تعداد آیههای این سورهها به عدد صد میباشد<ref>زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده این سورهها عبارتند از «[[بني إسرائيل|بنی إسرائیل]]، [[كهف|کهف]]، [[مريم|مریم]]، [[طه]]، أنبیاء، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷.</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سورههای «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کردهاند<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>. | |||
روایتی است که از رسول | روایتی است که از رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سورههای مئین را به جای [[انجيل|انجیل]] و سورههای مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سورههای مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == |