ملک عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

این سیاست تا بدانجا پیش رفت که او خود، برادرش و خاندان سلطنتی را غیر وهابی و حتی ضد وهابی معرفی کرد. او با حفظ ظاهر ضد آمریکایی اجازه داد تا فرهنگ غربی به کشورش نفوذ کند و تا آنجا پیش رفت که مکان‌های اختصاصی برای گردشگران خارجی ایجاد شود. مکان‌هایی که به صورت غیر علنی به سعودی‌ها نیز اجازه می‌داد تا آنها نیز از این مکان‌ها استفاده کنند. او برای گردشگری اهمیت بسیاری قایل است، اما همیشه گفته است که با وجود فرهنگ افراطی و نفوذ آن در جامعه نمی‌توان برای گردشگری کشور کاری کرد. از سال ١٩٩٨ او به صورتی بسیار آرام و نامحسوس اقدام به دنبال کردن پروژه‌ای در جهت باز کردن فرهنگ جامعه کرد. از سال ٢٠٠٠ نگاه او به گردشگری از حالتی صرفا مذهبی خارج شد و جای خود را به نگاهی کاملا اقتصادی داد.

از این رو اقدام به ترویج گردشگری داخلی کرد، از اعمال فشارهای سخت به مناطق [[شیعه]] نشین ولی کلیدی عربستان مانند [[بندر دمام]] کاست، به [[شیعیان]] عربستانی اجازه سفر، ارتباطات و مکاتبات آزاد داد و برای نخستین بار در تاریخ عربستان به مناطق شیعه نشین این کشور سفر و با سران شیعه دیدار کرد. در دوران او برای اولین بار در تاریخ عربستان امکان سفر دریایی از بندر دمام به بنادر [[ایران]] و امکان ایجاد خطوط هوایی از این شهر به شهرهای ایران مطرح شد.