پرش به محتوا

دیوبندیه حیاتی و مماتی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۳: خط ۸۳:
مولوی سید زاده در تحقیق و تصحیح کتاب احسن المقصود، که زیر نظر مولوی محمد یوسف حسین‌پور، از علمای اهل سنت بلوچستان نوشته شده، در تأیید توسل جستن به پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) آورده است:
مولوی سید زاده در تحقیق و تصحیح کتاب احسن المقصود، که زیر نظر مولوی محمد یوسف حسین‌پور، از علمای اهل سنت بلوچستان نوشته شده، در تأیید توسل جستن به پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) آورده است:


بعد از وفات ایشان این حدیث مردی به جهت رفع گرفتاری نزد عثمان خلیفه سوم رفت و آمد مى‏کرد، ولی عثمان به وی توجّه نمی کرد. به عثمان بن‌حنیف گلایه کرد. عثمان بن‌حنیف به وی گفت: وضو بگیر و به مسجد برو. پس از خواندن نماز به رسول اکرم(ص) متوسّل شو و بگو: خدایا، حاجت خود را از تو می خواهم و به وسیله پیامبرت به تو رو آورده‏‌ام. ای محمّد من به وسیله تو به خدا رو آورده‏ام تا حاجتم برآورده شود. آنگاه حاجت خود را ذکر کن.
مردی به جهت رفع گرفتاری نزد عثمان خلیفه سوم رفت و آمد می کرد، ولی عثمان به وی توجّه نمی کرد. به عثمان بن‌حنیف گلایه کرد. عثمان بن‌حنیف به وی گفت: وضو بگیر و به مسجد برو. پس از خواندن نماز به رسول اکرم(ص) متوسّل شو و بگو: خدایا، حاجت خود را از تو می خواهم و به وسیله پیامبرت به تو رو آورده‏‌ام. ای محمّد من به وسیله تو به خدا رو آورده ‏ام تا حاجتم برآورده شود. آنگاه حاجت خود را ذکر کن. به توصیه عثمان بن‌حنیف عمل کرد و به طرف منزل عثمان بن‌عفّان حرکت کرد. وقتی چشم دربان عثمان به وی افتاد، او را با احترام نزد عثمان برد و عثمان او را نزد خود نشاند و مشکلش را برطرف کرد و حاجتش را روا ساخت. از نزد عثمان بن‌عفّان بیرون آمد و نزد عثمان بن‌حنیف رفت و داستان را برای او نقل و از وی تشکّر کرد. عثمان بن‌حنیف گفت: به خدا سوگند، این توسّل را از پیش خود نگفتم؛ بلکه نزد پیامبر گرامی(صلی الله علیه و آله وسلم) بودم که نابینایی آمد و از حضرت تقاضای دعا کرد. رسول خدا(ص) این توسّل را به او آموخت، مرد نابینا به برکت این توسّل شفا یافت و بینا گردید.<ref>طبرانی، المعجم الصغیر ، ج۱، ص۳۰۶</ref>  
به توصیه عثمان بن‌حنیف عمل کرد و به طرف منزل عثمان بن‌عفّان حرکت کرد. وقتی چشم دربان عثمان به وی افتاد، او را با احترام نزد عثمان برد و عثمان او را نزد خود نشاند و مشکلش را برطرف کرد و حاجتش را روا ساخت. از نزد عثمان بن‌عفّان بیرون آمد و نزد عثمان بن‌حنیف رفت و داستان را برای او نقل و از وی تشکّر کرد. عثمان بن‌حنیف گفت: به خدا سوگند، این توسّل را از پیش خود نگفتم؛ بلکه نزد پیامبر گرامی(صلی الله علیه و آله وسلم) بودم که نابینایی آمد و از حضرت تقاضای دعا کرد. رسول خدا(ص) این توسّل را به او آموخت، مرد نابینا به برکت این توسّل شفا یافت و بینا گردید.<ref>طبرانی، المعجم الصغیر ، ج۱، ص۳۰۶</ref>  


===دیدگاه برخی از علمای دیوبندی مماتی در مورد توسل===
===دیدگاه برخی از علمای دیوبندی مماتی در مورد توسل===
خط ۱۰۹: خط ۱۰۸:
حكم: اعتقاد داشتن به اين نوع شفاعت به دربار ايزدي نيز كفر است.  
حكم: اعتقاد داشتن به اين نوع شفاعت به دربار ايزدي نيز كفر است.  
دليل: حضرت شاه محمد اسماعيل شهيد مي‏نويسد:«اين نوع شفاعت در بارگاه تعالى به هيچ صورت ممكن نيست، اعتقاد داشتن به چنين شفيعي در بارگاه خدا شرك محض است».
دليل: حضرت شاه محمد اسماعيل شهيد مي‏نويسد:«اين نوع شفاعت در بارگاه تعالى به هيچ صورت ممكن نيست، اعتقاد داشتن به چنين شفيعي در بارگاه خدا شرك محض است».
3- شفاعت بالإذن . يعني رضايت و تمايل پادشاه را درباره‌ي معاف كردن شخصي درك كرده سفارش كردن.
3- شفاعت بالإذن . يعني رضايت و تمايل پادشاه را درباره‌ي معاف كردن شخصي درك كرده سفارش كردن.
حكم: اين گونه سفارش نزد اهل سنت و جماعت جايز مي‌باشد و در اين سفارش دو فايده وجود دارد:
حكم: اين گونه سفارش نزد اهل سنت و جماعت جايز مي‌باشد و در اين سفارش دو فايده وجود دارد:
1-‌ احترام به قانون . 2-‌ اكرام شفيع .  
1-‌ احترام به قانون . 2-‌ اكرام شفيع .  
حضرت شاه محمد اسماعيل ، قسم سوم را می پذیرد و  مي‌نويسد: «اين گونه شفاعت نزد الله‌تعالي مي‌شود و شفاعت نبي و ولي كـه در قرآن و حديث مذكور است به همين معني است».  بنابراین مولوی غیاثی شفاعت بالاذن در قیامت  را می پذیرد.  
حضرت شاه محمد اسماعيل ، قسم سوم را می پذیرد و  مي‌نويسد: «اين گونه شفاعت نزد الله‌تعالي مي‌شود و شفاعت نبي و ولي كـه در قرآن و حديث مذكور است به همين معني است».  بنابراین مولوی غیاثی شفاعت بالاذن در قیامت  را می پذیرد.  
دیوبند حیاتی شفاعت را قبول دارد ولی گرایش مماتی در مورد خاص و با اجازه خداوند آن را می پذیرد.
دیوبند حیاتی شفاعت را قبول دارد ولی گرایش مماتی در مورد خاص و با اجازه خداوند آن را می پذیرد.