۸٬۲۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
مولوی سید زاده در تحقیق و تصحیح کتاب احسن المقصود، که زیر نظر مولوی محمد یوسف حسینپور، از علمای اهل سنت بلوچستان نوشته شده، در تأیید توسل جستن به پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) آورده است: | مولوی سید زاده در تحقیق و تصحیح کتاب احسن المقصود، که زیر نظر مولوی محمد یوسف حسینپور، از علمای اهل سنت بلوچستان نوشته شده، در تأیید توسل جستن به پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) آورده است: | ||
مردی به جهت رفع گرفتاری نزد عثمان خلیفه سوم رفت و آمد می کرد، ولی عثمان به وی توجّه نمی کرد. به عثمان بنحنیف گلایه کرد. عثمان بنحنیف به وی گفت: وضو بگیر و به مسجد برو. پس از خواندن نماز به رسول اکرم(ص) متوسّل شو و بگو: خدایا، حاجت خود را از تو می خواهم و به وسیله پیامبرت به تو رو آوردهام. ای محمّد من به وسیله تو به خدا رو آورده ام تا حاجتم برآورده شود. آنگاه حاجت خود را ذکر کن. به توصیه عثمان بنحنیف عمل کرد و به طرف منزل عثمان بنعفّان حرکت کرد. وقتی چشم دربان عثمان به وی افتاد، او را با احترام نزد عثمان برد و عثمان او را نزد خود نشاند و مشکلش را برطرف کرد و حاجتش را روا ساخت. از نزد عثمان بنعفّان بیرون آمد و نزد عثمان بنحنیف رفت و داستان را برای او نقل و از وی تشکّر کرد. عثمان بنحنیف گفت: به خدا سوگند، این توسّل را از پیش خود نگفتم؛ بلکه نزد پیامبر گرامی(صلی الله علیه و آله وسلم) بودم که نابینایی آمد و از حضرت تقاضای دعا کرد. رسول خدا(ص) این توسّل را به او آموخت، مرد نابینا به برکت این توسّل شفا یافت و بینا گردید.<ref>طبرانی، المعجم الصغیر ، ج۱، ص۳۰۶</ref> | |||
به توصیه عثمان بنحنیف عمل کرد و به طرف منزل عثمان بنعفّان حرکت کرد. وقتی چشم دربان عثمان به وی افتاد، او را با احترام نزد عثمان برد و عثمان او را نزد خود نشاند و مشکلش را برطرف کرد و حاجتش را روا ساخت. از نزد عثمان بنعفّان بیرون آمد و نزد عثمان بنحنیف رفت و داستان را برای او نقل و از وی تشکّر کرد. عثمان بنحنیف گفت: به خدا سوگند، این توسّل را از پیش خود نگفتم؛ بلکه نزد پیامبر گرامی(صلی الله علیه و آله وسلم) بودم که نابینایی آمد و از حضرت تقاضای دعا کرد. رسول خدا(ص) این توسّل را به او آموخت، مرد نابینا به برکت این توسّل شفا یافت و بینا گردید.<ref>طبرانی، المعجم الصغیر ، ج۱، ص۳۰۶</ref> | |||
===دیدگاه برخی از علمای دیوبندی مماتی در مورد توسل=== | ===دیدگاه برخی از علمای دیوبندی مماتی در مورد توسل=== | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۸: | ||
حكم: اعتقاد داشتن به اين نوع شفاعت به دربار ايزدي نيز كفر است. | حكم: اعتقاد داشتن به اين نوع شفاعت به دربار ايزدي نيز كفر است. | ||
دليل: حضرت شاه محمد اسماعيل شهيد مينويسد:«اين نوع شفاعت در بارگاه تعالى به هيچ صورت ممكن نيست، اعتقاد داشتن به چنين شفيعي در بارگاه خدا شرك محض است». | دليل: حضرت شاه محمد اسماعيل شهيد مينويسد:«اين نوع شفاعت در بارگاه تعالى به هيچ صورت ممكن نيست، اعتقاد داشتن به چنين شفيعي در بارگاه خدا شرك محض است». | ||
3- شفاعت بالإذن . يعني رضايت و تمايل پادشاه را دربارهي معاف كردن شخصي درك كرده سفارش كردن. | |||
حكم: اين گونه سفارش نزد اهل سنت و جماعت جايز ميباشد و در اين سفارش دو فايده وجود دارد: | حكم: اين گونه سفارش نزد اهل سنت و جماعت جايز ميباشد و در اين سفارش دو فايده وجود دارد: | ||
1- احترام به قانون . 2- اكرام شفيع . | |||
حضرت شاه محمد اسماعيل ، قسم سوم را می پذیرد و مينويسد: «اين گونه شفاعت نزد اللهتعالي ميشود و شفاعت نبي و ولي كـه در قرآن و حديث مذكور است به همين معني است». بنابراین مولوی غیاثی شفاعت بالاذن در قیامت را می پذیرد. | حضرت شاه محمد اسماعيل ، قسم سوم را می پذیرد و مينويسد: «اين گونه شفاعت نزد اللهتعالي ميشود و شفاعت نبي و ولي كـه در قرآن و حديث مذكور است به همين معني است». بنابراین مولوی غیاثی شفاعت بالاذن در قیامت را می پذیرد. | ||
دیوبند حیاتی شفاعت را قبول دارد ولی گرایش مماتی در مورد خاص و با اجازه خداوند آن را می پذیرد. | دیوبند حیاتی شفاعت را قبول دارد ولی گرایش مماتی در مورد خاص و با اجازه خداوند آن را می پذیرد. |