کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

| ناشر =  

| تعداد صفحه =  

| شابک =  

}}

این کتاب ادعا می کند که اخوان‌المسلمین امروز با بحران بزرگ مواجه است: بحران هویت، بحران مشروعیت، و بحران عضویت.

این کتاب تلاش می کند تا بحرانی را که اخوان المسلمین در دهه گذشته با آن مواجه بوده است،مورد بررسی قرار دهد.

عیاش، عزت و العفیفی در این کتاب توضیح می‌دهند که چگونه تأثیرگذارترین سازمان اسلامی در جهان مدرن به این مرحله از بحران وجودی رسیده است و همچنین آینده این جریان به کجا خواهد انجامید.

"نسل ما با اعتقاد به دیدگاه اخوان المسلمین بزرگ شد، اما واقعیتی را کشف کرد که چندان ایده آل نبود."

نخستین فصل کتاب، به بحران هویت اخوان المسلمین و همچنین به توسعه تاریخی این سازمان و چگونگی دگرگونی آن تحت امواج مختلف سرکوب و زمینه های سیاسی در حال تغییر، پرداخته است.

دراین فصل به مقاطع حساس سازمان از آغاز تاسیس آن توسط حسن البنا در سال 1928، تاکنون و چرایی تغییرات اجتماعی و سیاسی را مورد بررسی قرار داده است.

در این فصل،بحران مشروعیت اخوان‌المسلمین را با ارائه گزارش‌هایی از سرکوب سال 2013، و چگونگی مواجهه اخوان با خلأ رهبری خود، پیگیری نموده است.  

نویسندگان کتاب بر اساس چندین مصاحبه با رهبران فعلی و سابق و اعضای اخوان به تجزیه و تحلیل اختلافات درونی جنبش و حضور بین المللی آن و منازعات اعضاء بر سر قدرت و منابع انجام گرفته است.

اکثر مباحث این فصل بر اساس مصاحبه با اعضای فعلی و سابق اخوان المسلمین تنظیم شده است، اما آنچه بحران عضویت درجنبش را تحت الشعاع قرار داده است دو نکته اصلی است؛  

اولین مورد این است که سازمان نمی تواند با نسلی از اعضای خود به همان شیوه ای که با نسل های قبلی همراه بوده و از آنها حمایت کرده است، همگام باشد.

اینکه بحران عضویت از جهات گوناگون برآمده از بحران هویت و مشروعیت است و خود اعضا در حال گذراندن یک سری بحران های همپوشانی و مداوم هستند که هم توسط اخوان و هم رژیم فعلی (عبدالفتاح السیسی) در مصر شکل گرفته است.  

شرایط به گونه ای است که مردم سازمان را به دلایل مختلفی ترک کرده اند، برخی می گویند که اخوان به اندازه کافی اخوان نیست، در حالی که دیگران اعتماد خود را در خصوص رهبری اخوان، از دست داده اند و برخی نیز سازمان را ترک کرده اند؛ زیرا آنها ایدئولوژیک تر از اخوان المسلمین هستند، در حالی که دیگران به دلیل اینکه اخوان را بیش از حد ایدئولوژیک می دانستند، کناره گیری کردند.