confirmed
۵٬۹۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
اصحابصُفّه که آنان را اهلصَفّه نیز میخوانند، دستهای از یاران پیامبر (ص) بودند که از [[مکه]] پس از آن حضرت به [[مدینه]] هجرت کردند و دستهای دیگر بودند که به مدینه آمدند و [[اسلام]] را پذیرفتند. چون اکثر ایشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند در ایوان مسقفی در قسمت شمالی مسجد پیغمبر (ص) ساکن شدند. | اصحابصُفّه که آنان را اهلصَفّه نیز میخوانند، دستهای از یاران پیامبر (ص) بودند که از [[مکه]] پس از آن حضرت به [[مدینه]] هجرت کردند و دستهای دیگر بودند که به مدینه آمدند و [[اسلام]] را پذیرفتند. چون اکثر ایشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند در ایوان مسقفی در قسمت شمالی مسجد پیغمبر (ص) ساکن شدند. | ||
== | == حمایت پیامبر صلوات الله علیه == | ||
پیامبر صلوات الله علیه از اصحاب صفه بسیار حمایت میکرد و مقرری روزانه از درآمد عمومی بیتالمال برای آنها مقرر داشته روزانه در اختیارشان قرار میداد. چون شب فرا میرسید، در خانه حضرت که همسایه [[مسجد النبی]] بود، ظرفی پر از جو مخلوط با نخود قرار میدادند و ایشان از آن ارتزاق میکردند. از این جهت آنان را [[ضیوف الاسلام|ضیوف الاسلام]] یعنی مهمانان اسلام میخواندند. علاوه، پیامبر صلوات الله علیه، مسلمانان را به اکرام و در عین حال شناخت فضل و مراتب آنان تشویق میکرد. در پی این حمایت، مشکلات مالی آنها به تدریج کاهش یافت و از آنجا نقل مکان کرده در جای مناسبتری ساکن شدند. با این حال گروهی از آنها با وجود تمکن نسبی؛ دنیا را رها کرده و همچنان به عبادت و تعلیم و تعلم مشغول بودند.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 63</ref> <ref>دانشنامه بزرگ اسلامی به همت دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد9، صفحه 3601.</ref> | پیامبر صلوات الله علیه از اصحاب صفه بسیار حمایت میکرد و مقرری روزانه از درآمد عمومی بیتالمال برای آنها مقرر داشته روزانه در اختیارشان قرار میداد. چون شب فرا میرسید، در خانه حضرت که همسایه [[مسجد النبی]] بود، ظرفی پر از جو مخلوط با نخود قرار میدادند و ایشان از آن ارتزاق میکردند. از این جهت آنان را [[ضیوف الاسلام|ضیوف الاسلام]] یعنی مهمانان اسلام میخواندند. علاوه، پیامبر صلوات الله علیه، مسلمانان را به اکرام و در عین حال شناخت فضل و مراتب آنان تشویق میکرد. در پی این حمایت، مشکلات مالی آنها به تدریج کاهش یافت و از آنجا نقل مکان کرده در جای مناسبتری ساکن شدند. با این حال گروهی از آنها با وجود تمکن نسبی؛ دنیا را رها کرده و همچنان به عبادت و تعلیم و تعلم مشغول بودند.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 63</ref> <ref>دانشنامه بزرگ اسلامی به همت دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد9، صفحه 3601.</ref> | ||