تقریب (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

تقریب دراصطلاح، دعوتی است اصلاحی برای نزدیک کردن شیعه و سنی و با حفظ کیان دو طرف و بر پایه علم و خرد، نه عواطف و احساسات زود گذر.<ref>ر ک، بی آزار شیرازی عبدالکریم، اسلام آیین همبستگی، ص 25</ref> بنابراین، تقریب در نگاه کلی به معنی تلاش علمای اسلامی برای نزدیک کردن آراء و عقاید پیروان مذاهب اسلامی نسبت به یکدیگر می‌باشد و هدف از آن، شناخت یکدیگر به منظور دست‌یابی به برادری دینی براساس اصول ومشترکات اسلامی؛ یعنی اعتقاد به وحدانیت خدا، [[نبوت]] [[پیامبر]] و [[معاد]] است. علاوه بر این، تقریب می‌تواند از دو منظر عام و خاص مورد توجه قرار گیرد. زیرا تقریب در مفهوم عام حرکتی فعال برای نزدیک کردن [[ادیان]] به یکدیگر است و در مفهوم خاص، حرکتی است که علمای [[مذاهب‌اسلامی]] آن‌را پایه‌گذاری کرده‌اند و هدف از آن، نزدیک کردن [[شیعیان]] و [[اهل‌سنّت و‌ جماعت]] به یکدیگر و رفع اختلاف و‌ خنثی کردن دشمنی مسلمانان، با هدف متحد کردن آنان است. بنابراین، لازم است علمای مذاهب در محیطی دوستانه و صمیمی و به دور از هر گونه تعصب اجتماع کرده با طرح موضوعات مشترک و تقویت آن در مسیر تقریب، گام‌های جدی و عملی بردارند و علاوه، از طرح مسائل مورد اختلاف پرهیز کنند و سر انجام به وجه‌الجمع قابل قبول دست یابند.