تقریب (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

در تاریخ اسلام و حتی در تاریخِ معاصرِ جوامع‌اسلامی، فتنه‌های مذهبی فراوانی را می‌بینیم که آثار زیان‌باری را در پی داشته است. حوادث تلخ ریختن خون مسلمانان در [[سوریه]] و [[عراق]] و... توسط افراطیون مسلمان که خود را پیرو اسلاف صدر‌اسلام می‌دانند ـ سلفیون ـ از جمله فتنه‌هایی است که با مدیریت و تدبیر شیاطین غربی و آمریکا توسط مزدوران‌شان در کشورهای عربی پیاده شده و هر روز گسترش می‌یابد. آیا این پیامدها همان فساد کبیر و فتنه‌ای نیست که قرآن کریم مسلمانان را در باره آن بر حذر می‌دارد.! {والذین کفروا بعضهم أولیاء بعض ألاّ تفعلوه تکن فتنة فی الأرض وفساد کبیر}سوره انفال: آیه 73.

3. حسّ خود برتر‌بینی در سران و پیروان مذاهب‌اسلامی: ثمره تلخ دیگر جدایی مذاهب از یکدیگر آن است که پیروان هر مذهبی گمان می‌کنند که تمام حقیقت دین در آنان جمع شده و مذاهب دیگر باطل‌اند و این بر خلاف اندیشه تقریب است که پیش‌فرض خود را بر این بنا نهاده است که تمامی مذاهب معتبر اسلامی، شاخه‌های درخت تنومند اسلام بوده که همه آنها برای محافظت از این شجره طیبه به وجود آمده‌اند. بدیهی است این حس ناصواب ـ خود برتر‌بینی  و کامل دانستن مذهب و عقیده خویش ـ مانع به وجود آمدن فضاهای سالم گفتگو گردیده و سبب فاصله‌های بیشتر بین پیروان مذاهب خواهد شد چون این امر به تدریج اختلاف‌های فرعی بین مذاهب را بزرگ و موارد فراوان مشترکات دینی در اصول و فروع را کوچک جلوه خواهد داد.

4. احساس حقارت در برابر بیگانگان: نگاهی هر چند کوتاه به سیاست‌های نظام سلطه نشان می‌دهد که دشمنان اسلام به‌رغم گرایش‌های مختلف فکری و انشعابات مذهبی که در بین آنان رواج دارد ـ که به مراتب بیشتر از انشعابات مذهبی در بین مسلمانان است ـ از وحدت رویه در مبارزه با مسلمانان برخوردارند. «الکفر ملة واحدة» ولی اسلام با همه جامعیتش به دلیل تجزیه به مذاهب گوناگون و جدایی آنان از یکدیگر و بدبینی و سوء‌ظن پیروانشان نسبت به هم، نتوانسته است برتری خود را به جهان نشان دهد؛ به همین سبب مسلمانان در برابر رشد فزاینده تکنولوژی غرب و رواج فراورده‌های فرهنگی آنان به جوامع اسلامی، حس حقارت و خود باختگی داشته و این امر مانع هر نوع تلاش و فعالیت‌های زیر بنایی گردیده است حتی بسیاری از اندیشمندان مسلمان آن چنان مقهور تمدن و تکنولوژی غرب شده‌اند که هر نو مقاومت در برابر آن را بی فایده می‌دانند.

در حالی که هر گاه فکر و اندیشه تقریب مذاهب عینیت می‌یافت مسلمانان با تقریب فکری و انسجام بین خود، از این روحیه انفعالی خارج شده و از ظرفیت‌ها و توانایی عظیم خود در برابر تمدن غرب بهره می‌جستند.

در عصر حاضر به خوبی شاهدیم که چگونه جهان اسلام به رغم برخورداری از سرمایه‌های فراوان مادی و معنوی در سیطره غرب قرار گرفته و اغلب کشورهای اسلامی مجری سیاست‌های استعماری آنان در عرصه‌های مختلف می‌باشند و این همان تحقق سخن الهی در قرآن کریم است که فرمود در اثر تفرقه و تشتت سیطره و قدرت شما زائل خواهد شد. {ولا تنازعوا فتفشلوا وتذهب ریحکم}<ref>انفال: 46.</ref>

5. جهل و ناآگاهی مسلمانان از یکدیگر: دعوت به تقریب در صورت عملی شدن شناخت مسلمانان را در زمینه‌های مختلف فکری، عقیدتی، سیاسی، اقتصادی از یکدیگر به دنبال خواهد داشت. در حالی که جدایی مذاهب از یکدیگر زمینه هر نوع گفتگوی علمی و سازنده را از پیروانشان زائل نموده و در نتیجه مسلمانان در بی خبری از عقاید و افکار یکدیگر به سر خواهند برد.

بدیهی است این امر زمینه پیدایش تصورات ناصواب را فراهم خواهد نمود. نگاهی کوتاه به کتاب‌های پیروان این مذاهب نشان می‌دهد که تا چه حد اینان از عقاید یکدیگر بی خبرند به گونه‌ای که در برخی از کنفرانس‌ها وقتی زمینه ملاقات با یکدیگر بین اینان فراهم می‌گردد با شگفتی از عقاید و سیاست‌های یکدیگر متوجه می‌گردند که در بسیاری از مسائل همانند یکدیگر می‌اندیشند و نیز برایشان اثبات می‌گردد که اتهامات گسترده‌ای که به یکدیگر وارد می‌کردند چه قدر بی اساس بوده است. اتهام کفر و شرک به شیعیان، مترادف دانستن آنان با غلات یا کیسانیه و ناووسیه و فرقه‌های دیگر، که شیعه را به عنوان یک مذهب ضد عقل و احساسات معرفی می‌کند امروزه به شکل‌های مختلف در رسانه‌های جهانی وهابی تبلیغ می‌گردد در حالی که اگر مکتب تشیع آن گونه که از طریق عالمان و منابع اصلیش معرفی شده است به جهان اسلام ارائه گردد معلوم می‌گردد که تمامی این نسبت‌های ناروا بی اساس بوده و بین مذهب تشیع و سائر مذاهب اسلامی معتبر در بیش از 90 درصد اشتراک وجود دارد چنانکه اولین مؤسس دارالتقریب در مصر شیخ الأزهر محمود شلتوت در رسمیت داشتن مذهب شیعه اعلام نمود: «مذهب جعفری معروف به شیعه امامیه اثنا عشریه مذهبی است که شرعاً تعبد به آن همچون سایر مذاهب اهل سنت جایز می‌باشد بنابراین، شایسته است که مسلمانان این حقیقت را بشناسند و از تعصب ناروا نسبت به مذاهب معین دوری کنند، زیرا خداوند و شریعت او منحصر به مذهب معینی نیست بلکه همه امامان مجتهدانی بوده‌اند که اجتهادشان نزد خداوند متعال پذیرفته شده و کسانی که اهل نظر و اجتهاد نیستند می‌توانند از آنها تقلید کنند و در‌این‌باره بین عبادات و معلومات فرقی نیست».

آری جهل و ناآگاهی مسلمانان از یکدیگر که از پیامدهای شوم جدایی مذاهب‌اسلامی است، زمینه کینه و عداوت را بین آنان گسترش خواهد داد. چنانکه علی ‌علیه‌السلام فرمود: «الناس أعداء ما جهلوا...» <ref>نهج البلاغة، ج 4، ص 42</ref>.چنانکه در عصر کنونی آثار آن را در جوامع مختلف اسلامی شاهد هستیم در حالیکه تقریب‌مذاهب در صورت عملی شدن قادر است به این جهل و کینه‌ها پایان داده و آن را به معرفت، الفت و محبت تبدیل کند.