۸٬۱۵۰
ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
'''اسرائیل''' (به عبری: יִשְרָאֵל; عربی: إِسْرائیل)، همان دولت اسرائیل (به عبری: מְדִינַת יִשְרָאֵל مِدینات یِسْرائیل)، کشوری جدید الاحداث توسط [[انگلستان]] در [[قرارداد بالفور]] (قریب به شصت سال) در [[غرب آسیا]]، واقع در ساحل جنوب شرقی دریای مدیترانه و ساحل شمالی دریای سرخ است. اسرائیل در شمال با [[لبنان]]، در شمالشرقی با [[سوریه]]، در شرق با [[اردن]]، بهترتیب در شرق و غرب با سرزمینهای فلسطینی کرانه باختری و نوار غزه<ref>[https://2009-2017.state.gov/p/nea/ci/pt/index.htm سایت وزارت جنگ آمریکا]</ref> و در جنوبشرقی با [[مصر]] هممرز است. با وجود اینکه مساحتش نسبتاً کم است، اما از نظر جغرافیایی دارای ویژگیهای متنوعی است. مرکز اقتصادی و علمی اسرائیل، تلآویو است،<ref>[https://www.lboro.ac.uk/gawc/world2008t.html سایت ای برو]</ref> درحالی که مرکز حکومت آن در اورشلیم، شهری که اسرائیل آن را پایتخت خود میداند، واقع است. | '''اسرائیل''' (به عبری: יִשְרָאֵל; عربی: إِسْرائیل)، همان دولت اسرائیل (به عبری: מְדִינַת יִשְרָאֵל مِدینات یِسْرائیل)، کشوری جدید الاحداث توسط [[انگلستان]] در [[قرارداد بالفور]] (قریب به شصت سال) در [[غرب آسیا]]، واقع در ساحل جنوب شرقی دریای مدیترانه و ساحل شمالی دریای سرخ است. اسرائیل در شمال با [[لبنان]]، در شمالشرقی با [[سوریه]]، در شرق با [[اردن]]، بهترتیب در شرق و غرب با سرزمینهای فلسطینی کرانه باختری و نوار غزه<ref>[https://2009-2017.state.gov/p/nea/ci/pt/index.htm سایت وزارت جنگ آمریکا]</ref> و در جنوبشرقی با [[مصر]] هممرز است. با وجود اینکه مساحتش نسبتاً کم است، اما از نظر جغرافیایی دارای ویژگیهای متنوعی است. مرکز اقتصادی و علمی اسرائیل، تلآویو است،<ref>[https://www.lboro.ac.uk/gawc/world2008t.html سایت ای برو]</ref> درحالی که مرکز حکومت آن در اورشلیم، شهری که اسرائیل آن را پایتخت خود میداند، واقع است. | ||
اسرائیل تنها کشور با شهروندان عمدتاً یهودی در جهان است. بر پایه برآورد سال ۲۰۱۳ سازمان مرکزی آمار اسرائیل، این کشور در حدود ۸ میلیون و ۵۱ هزار نفر جمعیت به این منطقه کوچانده و مهاجرت داده شده اند، که ۶٬۰۴۵٬۹۰۰ نفر از آنان را یهودیان و ۱٬۶۶۳٬۴۰۰ را اعراب اسرائیلی تشکیل دادهاند. بیشتر اعراب اسرائیلی [[مسلمان]] و گروهی نیز [[مسیحیت|مسیحی]] و [[دروزیه|دروزی]] هستند. [[مارونیها]]، سامریها، [[ارامنه|ارمنیها]] و چرکسیها از دیگر اقلیتهای قومی ساکن این کشور هستند<ref>[https://news.un.org/en/story/2009/10/319482-jerusalem-must-be-capital-both-israel-and-palestine-ban-says#.Vbpy5flVhBc سایت یو ان نیوز]</ref> | اسرائیل تنها کشور با شهروندان عمدتاً [[یهودیت|یهودی]] در جهان است. بر پایه برآورد سال ۲۰۱۳ سازمان مرکزی آمار اسرائیل، این کشور در حدود ۸ میلیون و ۵۱ هزار نفر جمعیت به این منطقه کوچانده و مهاجرت داده شده اند، که ۶٬۰۴۵٬۹۰۰ نفر از آنان را یهودیان و ۱٬۶۶۳٬۴۰۰ را اعراب اسرائیلی تشکیل دادهاند. بیشتر اعراب اسرائیلی [[مسلمان]] و گروهی نیز [[مسیحیت|مسیحی]] و [[دروزیه|دروزی]] هستند. [[مارونیها]]، سامریها، [[ارامنه|ارمنیها]] و چرکسیها از دیگر اقلیتهای قومی ساکن این کشور هستند<ref>[https://news.un.org/en/story/2009/10/319482-jerusalem-must-be-capital-both-israel-and-palestine-ban-says#.Vbpy5flVhBc سایت یو ان نیوز]</ref> | ||
در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی، [[سازمان ملل متحد]]، طرح تقسیم [[فلسطین]] به دو کشور اسرائیل و فلسطین و اداره شهر اورشلیم، به صورت بینالمللی را تصویب کرد. این طرح موافقت سران اسرائیلی را در پی داشت اما فلسطینیان و دولتهای عرب منطقه، بیدرنگ آن را رد کردند. در نتیجه از تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۴۷ تا ۱۴ مه ۱۹۴۸ میان شبهنظامیان فلسطینی و یهودی، نبردهای خونینی درگرفت. نهایتاً در ۱۴ مه ۱۹۴۸ همزمان با پایان قیومیت بریتانیا بر فلسطین، «دولت اسرائیل» با صدور منشور استقلال، اعلام موجودیت کرد<ref>[https://www.theguardian.com/world/2008/apr/20/israelandthepalestinians?gusrc=rss&feed=fromtheobserver سایت گاردین]</ref> یک روز پس از اعلام استقلال، تمامی همسایگان عرب بهطور همزمان به اسرائیل حمله کردند که متحمل شکست شدند. از آن پس، مجموعهای از درگیریهای نظامی بین نیروهای اسرائیلی و کشورهای عرب رخ داده که جنگ ۱۹۴۸، جنگ ۱۹۵۶، جنگ ششروزه ۱۹۶۷ و جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ مهمترین آنها بودهاند<ref>[https://www.britannica.com/event/Arab-Israeli-wars سایت بریتانی کا]</ref> | در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی، [[سازمان ملل متحد]]، طرح تقسیم [[فلسطین]] به دو کشور اسرائیل و فلسطین و اداره شهر اورشلیم، به صورت بینالمللی را تصویب کرد. این طرح موافقت سران اسرائیلی را در پی داشت اما فلسطینیان و دولتهای عرب منطقه، بیدرنگ آن را رد کردند. در نتیجه از تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۴۷ تا ۱۴ مه ۱۹۴۸ میان شبهنظامیان فلسطینی و یهودی، نبردهای خونینی درگرفت. نهایتاً در ۱۴ مه ۱۹۴۸ همزمان با پایان قیومیت بریتانیا بر فلسطین، «دولت اسرائیل» با صدور منشور استقلال، اعلام موجودیت کرد<ref>[https://www.theguardian.com/world/2008/apr/20/israelandthepalestinians?gusrc=rss&feed=fromtheobserver سایت گاردین]</ref> یک روز پس از اعلام استقلال، تمامی همسایگان عرب بهطور همزمان به اسرائیل حمله کردند که متحمل شکست شدند. از آن پس، مجموعهای از درگیریهای نظامی بین نیروهای اسرائیلی و کشورهای عرب رخ داده که جنگ ۱۹۴۸، جنگ ۱۹۵۶، جنگ ششروزه ۱۹۶۷ و جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ مهمترین آنها بودهاند<ref>[https://www.britannica.com/event/Arab-Israeli-wars سایت بریتانی کا]</ref> |