۸۷٬۹۴۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''حضرت امالبنین (س)''' مادر [[عباس بن علی|حضرت ابوالفضل العباس (ع)]]، عبدالله، جعفر و عثمان است که هر چهار فرزند او در واقعه [[کربلا]] به مقام شهادت رسیدهاند. او که از چهرههای درخشان در تاریخ اسلام است، به خانوادهای دلاور، جنگجو و شجاع تعلق داشت. | '''حضرت امالبنین (س)''' مادر [[عباس بن علی|حضرت ابوالفضل العباس (ع)]]، عبدالله، جعفر و عثمان است که هر چهار فرزند او در واقعه [[کربلا]] به مقام شهادت رسیدهاند. او که از چهرههای درخشان در تاریخ اسلام است، به خانوادهای دلاور، جنگجو و شجاع تعلق داشت. | ||
امالبنین همسر [[حضرت علی (ع)]] بعد از شهادت [[ | امالبنین همسر [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (ع)]] بعد از شهادت [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت فاطمه (س)]] است که نام اصلی ایشان فاطمه کلابیه بود. برپایه روایتها ایشان بعد از گذشت مدتی از زندگی مشترک با امیرالمؤمنین(ع) از ایشان خواست تا به جای فاطمه او را امالبنین خطاب کند تا فرزندان حضرت زهرا (س) با ذکر نام اصلی او توسط پدرشان خاطرات مادرشان در ذهن آنها تداعی نشود و او موجبات آزردگی خاطر آنان را فراهم نسازد. | ||
امالبنین در طول زندگی مشترک با حضرت علی (ع) همواره تمام همت خویش را بکار میبست تا بتواند جای خالی حضرت فاطمه (س) را برای فرزندان داغدار ایشان پر کند؛ تا جاییکه فرزندان فاطمه زهرا (س) با وجود این بانوی بزرگوار، فقدان مادر مهربان خود را کمتر احساس میکردند. | امالبنین در طول زندگی مشترک با حضرت علی (ع) همواره تمام همت خویش را بکار میبست تا بتواند جای خالی حضرت فاطمه (س) را برای فرزندان داغدار ایشان پر کند؛ تا جاییکه فرزندان فاطمه زهرا (س) با وجود این بانوی بزرگوار، فقدان مادر مهربان خود را کمتر احساس میکردند. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
== نام ونسب امالبنین == | == نام ونسب امالبنین == | ||
نام او فاطمه بود که بعدها پس از ازدواج با حضرت علی (ع) با کنیه «امُّ البنین» (مادر پسران) مشهور شد. پدر و مادرش از خاندان بنی کلاب از اجداد بزرگ [[حضرت محمد (ص)]] بودند و دارای خوبیها و صفات خانوادگی مشترک بودند فاطمه دختری پاکدل وباتقوا بود. | نام او فاطمه بود که بعدها پس از ازدواج با حضرت علی (ع) با کنیه «امُّ البنین» (مادر پسران) مشهور شد. پدر و مادرش از خاندان بنی کلاب از اجداد بزرگ [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (ص)]] بودند و دارای خوبیها و صفات خانوادگی مشترک بودند فاطمه دختری پاکدل وباتقوا بود. | ||
فضایل اخلاقی، کمالات انسانی، نیروی ایمانی، ثبات و پایداری، شکیبایی و بردباری، بصیرت و دانایی، نطق و سخندانی او را به شایستگی، بانوی بانوان کرده بود. حزام بن خالد بن ربیعة بن وحید بن کعب بن عامر بن کلاب <ref> قمر بنیهاشم، عبدالرزاق المقرم، ص 9</ref> پدر امالبنین است او مردی شجاع و دلیر و راستگو بود که شجاعت از صفات ویژه اوست. وی از استوانههای شرافت در میان عرب به شمار میرفت و در بخشش، مهماننوازی، دلاوری و رادمردی و منطق قوی مشهور بود. | فضایل اخلاقی، کمالات انسانی، نیروی ایمانی، ثبات و پایداری، شکیبایی و بردباری، بصیرت و دانایی، نطق و سخندانی او را به شایستگی، بانوی بانوان کرده بود. حزام بن خالد بن ربیعة بن وحید بن کعب بن عامر بن کلاب <ref> قمر بنیهاشم، عبدالرزاق المقرم، ص 9</ref> پدر امالبنین است او مردی شجاع و دلیر و راستگو بود که شجاعت از صفات ویژه اوست. وی از استوانههای شرافت در میان عرب به شمار میرفت و در بخشش، مهماننوازی، دلاوری و رادمردی و منطق قوی مشهور بود. | ||
مادر بزرگوار امالبنین، ثمامه (یا لیلی) دختر سهیل بن عامر بن جعفر بن کلاب (از | مادر بزرگوار امالبنین، ثمامه (یا لیلی) دختر سهیل بن عامر بن جعفر بن کلاب (از اجدادرسول خدا و ) <ref>مقاتل الطالبین ص 22 وبطل العلقمی 1/92</ref> است که در تربیت فرزندان کوشا بوده و تاریخ از وی چهره درخشانی را به تصویر کشیده است. بینش عمیق، دوستی با [[اهل بیت]] و دوستی با فرزندان در کنار وظیفه مهم مادری و چونان معلمی دلسوز آموختن باورهای اعتقادی و مسایل مربوط به همسرداری و آداب معاشرت با دیگران از جمله ویژگیهای خاص این بانو است. در بسیاری از کتب تاریخی نام یازده تن از مادران وی ذکر شده است که همگی از خانوادههای شریف و اصیل عرب بودهاند و به واقع مصداق بارز شجره طیبه <ref>قرآن کریم، سوره ابراهیم / 24</ref> میباشند شجره ای که اصل آن در زمین است و فرع آن در آسمانها و حاصل و نتیجه این درخت پاک همانا عباس بن علی و عثمان و... بودهاند. | ||
خاندان این بانو از خاندانهای ریشه دار و جلیلالقدر بود که به دلیری و دستگیری معروف بودند وهر یک در بزرگی و شرافت به گونهای مشهور گشتهاند و ما جهت اختصار به برخی از ویژگیهای آنان میپردازیم. مورخان در مورد شرافت نسب امالبنین مینویسند: «تاریخ پدران و داییهای امالبنین را به ما میشناساند و ما دانستیم که آنان از سوارکاران شجاع عرب بوده و شرافت و آقایی (سیادت) آنها به حدی بوده است که حتی پادشاهان نیز به آن اذعان داشتهاند.» <ref>عبدالرزاق المقرم، قمر بنیهاشم، ص10</ref> در مورد نَسب مادری [[حضرت عباس|ابوالفضل العباس (ع)]] در کتب تاریخی مطالب زیادی هست، شاید بتوان با یک جمله تصویری از خاندان «امالبنین» ترسیم کرد و آن اینکه پدران و مادران و خاندان امالبنین در شجاعت، کرم، اخلاق، هنر و وجاهت اجتماعی و بزرگواری پس از [[قریش]] سرآمد قبایل گوناگون عرب بودهاند. | خاندان این بانو از خاندانهای ریشه دار و جلیلالقدر بود که به دلیری و دستگیری معروف بودند وهر یک در بزرگی و شرافت به گونهای مشهور گشتهاند و ما جهت اختصار به برخی از ویژگیهای آنان میپردازیم. مورخان در مورد شرافت نسب امالبنین مینویسند: «تاریخ پدران و داییهای امالبنین را به ما میشناساند و ما دانستیم که آنان از سوارکاران شجاع عرب بوده و شرافت و آقایی (سیادت) آنها به حدی بوده است که حتی پادشاهان نیز به آن اذعان داشتهاند.» <ref>عبدالرزاق المقرم، قمر بنیهاشم، ص10</ref> در مورد نَسب مادری [[حضرت عباس|ابوالفضل العباس (ع)]] در کتب تاریخی مطالب زیادی هست، شاید بتوان با یک جمله تصویری از خاندان «امالبنین» ترسیم کرد و آن اینکه پدران و مادران و خاندان امالبنین در شجاعت، کرم، اخلاق، هنر و وجاهت اجتماعی و بزرگواری پس از [[قریش]] سرآمد قبایل گوناگون عرب بودهاند. | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[عقیل]] یکی از کسانی بود که نظر و گفته اش در علم انساب حجت بود ودر [[مسجد]] حضرت رسول (ص) برای وی حصیری میگذاردند که برآن نماز میکرد و قبائل عرب برای شناخت وآگاهی از [[علم انساب]] به دورش جمع میشدند و او درپاسخ مراجعات بسیار سریع الانتقال بود. <ref>نکت الهمیال ص 200 وکتاب سردار کربلا یا ترجمه العباس از سید عبدالرزاق موسوی المقرم ص 34</ref> | [[عقیل]] یکی از کسانی بود که نظر و گفته اش در علم انساب حجت بود ودر [[مسجد]] حضرت رسول (ص) برای وی حصیری میگذاردند که برآن نماز میکرد و قبائل عرب برای شناخت وآگاهی از [[علم انساب]] به دورش جمع میشدند و او درپاسخ مراجعات بسیار سریع الانتقال بود. <ref>نکت الهمیال ص 200 وکتاب سردار کربلا یا ترجمه العباس از سید عبدالرزاق موسوی المقرم ص 34</ref> | ||
از این روست که | از این روست که علی بن ابیطالب (ع) آنگاه که قصد ازدواج دارد به برادر خویش [[عقیل بن ابیطالب]] که در علم انساب معروف بود و ذهن و سینه اش گنجینهای از اسرار خاندان گوناگون عرب بوده میفرماید: «زنی را برای من اختیار کن که از نسل دلیرمردان عرب باشد تا با او ازدواج کنم و او برایم پسری شجاع و سوارکار به دنیا آورد.» <ref> قمر بنیهاشم، مقرم، ص 15</ref> عقیل بانو امالبنین از خاندان بنی کلاب را که در شجاعت بی مانند بود، برای حضرت انتخاب کرد. و در پاسخ برادر گفت: «با امالبنین کلابیه ازدواج کن زیرا در عرب شجاعتر از پدران و خاندان وی نیست.» <ref>عمدة الطالب وسرالسلسلة وسردارکربلا ص 34</ref> عقیل همچنین از دیگر خصوصیات بارز خاندان بنی کلاب میگوید و امام این انتخاب را پسندید و عقیل را به خواستگاری نزد پدر امالبنین فرستاد. | ||
== ورود امالبنین به خانه علی == | == ورود امالبنین به خانه علی == | ||
فاطمه کلابیه سراسر نجابت و پاکی و خلوص بود. هنگامیکه میخواست پابه خانه علی بگذارد گفت تا دختر بزرگ فاطمه (س) اجازه نفرمایند وارد خانه نمیشوم این نهایت ادب او را به خاندان امامت میرساند روز اولی که امالبنین (ع) پا در خانه علی (ع) گذاشت، | فاطمه کلابیه سراسر نجابت و پاکی و خلوص بود. هنگامیکه میخواست پابه خانه علی بگذارد گفت تا دختر بزرگ فاطمه (س) اجازه نفرمایند وارد خانه نمیشوم این نهایت ادب او را به خاندان امامت میرساند روز اولی که امالبنین (ع) پا در خانه علی (ع) گذاشت، حسن و حسین (ع) مریض بوده و در بستر افتاده بودند. عروس تازه ابوطالب، به محض آنکه وارد خانه شد، خود را به بالین آن دو عزیز عالم وجود رسانید و همچون مادری مهربان به دلجویی و پرستاری آنان پرداخت. وهمواره میگفت من کنیز فرزندان فاطمه هستم. <ref> زندگانی حضرت ابوالفضل العباس (علیهالسلام) ص 21 وکتاب چهره درخشان قمربنیهاشم ص 59</ref> | ||
== ثمره ازدواج امالبنین با حضرت علی (ع) == | == ثمره ازدواج امالبنین با حضرت علی (ع) == | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
عالم جلیل القدر، زینالدین عاملی، [[شهید ثانی]] درباره حضرت امالبنین (ع) میگوید: «ام البنین از بانوان با معرفت و پر فضیلت بود. نسبت به خاندان نبوت، محبت و دلبستگی خالص و شدید داشت و خود را وقف خدمت به آنها کرده بود. خاندان نبوت نیز برای او جایگاه والایی قائل بودند و به او احترام ویژه میگذاشتد» | عالم جلیل القدر، زینالدین عاملی، [[شهید ثانی]] درباره حضرت امالبنین (ع) میگوید: «ام البنین از بانوان با معرفت و پر فضیلت بود. نسبت به خاندان نبوت، محبت و دلبستگی خالص و شدید داشت و خود را وقف خدمت به آنها کرده بود. خاندان نبوت نیز برای او جایگاه والایی قائل بودند و به او احترام ویژه میگذاشتد» | ||
علی محمد علی دُخَیل، نویسنده معاصر عرب در وصف این بانوی بزرگوار مینویسد: «عظمت این زن (امالبنین) در آنجا آشکار میشود که وقتی خبر شهادت فرزندانش را به او میدهند به آن توجه نمیکند، بلکه از سلامت حضرت امام حسین (ع) میپرسد؛ گویی | علی محمد علی دُخَیل، نویسنده معاصر عرب در وصف این بانوی بزرگوار مینویسد: «عظمت این زن (امالبنین) در آنجا آشکار میشود که وقتی خبر شهادت فرزندانش را به او میدهند به آن توجه نمیکند، بلکه از سلامت حضرت امام حسین (ع) میپرسد؛ گویی امام حسین (ع) فرزندِ اوست نه آنان» <ref>العباس علیهالسلام، ص 18</ref> | ||
مقرم میگوید امالبنین (ع) از بانوان با فضیلت به شمار میرفت. وی حق اهل بیت را خوب میشناخت و در محبت و دوستی با آنان خالص بود و متقابلا خود در میان آنان جایگاه بلند و مقام ارجمندی داشت. <ref>العباس علیهالسلام، ص 72</ref> | مقرم میگوید امالبنین (ع) از بانوان با فضیلت به شمار میرفت. وی حق اهل بیت را خوب میشناخت و در محبت و دوستی با آنان خالص بود و متقابلا خود در میان آنان جایگاه بلند و مقام ارجمندی داشت. <ref>العباس علیهالسلام، ص 72</ref> |