۸۷٬۷۷۵
ویرایش
بکاء و تباکی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '[[ماه محرم الحرام' به '[[محرم الحرام'
جز (جایگزینی متن - '[[امام سجاد' به '[[علی بن الحسین (زین العابدین)') |
جز (جایگزینی متن - '[[ماه محرم الحرام' به '[[محرم الحرام') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
=== روایت ریان بن شبیب === | === روایت ریان بن شبیب === | ||
(یا بن شبیب! ان بکیت علی الحسین حتی تصیر دموعک علی خدیک، غفرالله لک کل ذنب اذنبته صغیرا کان او کبیرا قلیلا کان آو کثیرا... یا بن شبیب، ان سرک ان تکون معنا فی الدرجات العلی من الجنان، فاحزن لحزننا وافرح لفرحنا)<ref>شیخ صدوق، الامالی، تحقیق قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة البعثة، مجلس ۲۷، ص۱۹۲، ح۵.</ref>؛ ''ریان بن شبیب'' می‌گوید: روز اول [[ | (یا بن شبیب! ان بکیت علی الحسین حتی تصیر دموعک علی خدیک، غفرالله لک کل ذنب اذنبته صغیرا کان او کبیرا قلیلا کان آو کثیرا... یا بن شبیب، ان سرک ان تکون معنا فی الدرجات العلی من الجنان، فاحزن لحزننا وافرح لفرحنا)<ref>شیخ صدوق، الامالی، تحقیق قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة البعثة، مجلس ۲۷، ص۱۹۲، ح۵.</ref>؛ ''ریان بن شبیب'' می‌گوید: روز اول [[محرم الحرام]] به محضر [[امام علی بن موسی الرضا|امام رضا (علیه‌السلام)]] رسیدم. حضرت (در ضمن حدیث مفصلی) فرمود: | ||
ای پسر شبیب، مُحرم، ماهی است که در عهد جاهلیت [هم]، آن را محترم می‌شمردند و ظلم و جنگ در آن را حرام می‌دانستند؛ اما این امت، نه حرمت این ماه را نگه داشتند و نه حرمت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)]] را در این ماه فرزندان پیامبر را کشتند و زنان او را اسیر کردند و اثاث او را غارت کردند. | ای پسر شبیب، مُحرم، ماهی است که در عهد جاهلیت [هم]، آن را محترم می‌شمردند و ظلم و جنگ در آن را حرام می‌دانستند؛ اما این امت، نه حرمت این ماه را نگه داشتند و نه حرمت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)]] را در این ماه فرزندان پیامبر را کشتند و زنان او را اسیر کردند و اثاث او را غارت کردند. | ||
خداوند هرگز این جرم آنها را نبخشد. ای پسر شبیب؛ بر حسین (علیه‌السلام) گریه کن که او را مثل گوسفند سر بریدند و هجده نفر از مردان خاندانش با او کشته شدند که در روی زمین مانند ندارند و آسمان‌های هفتگانه و زمین‌ها در قتل او گریستند... ای پسر شبیب؛ اگر بر حسین (علیه‌السلام) گریه کنی چندان که اشک تو بر گونه هایت روان گردد، خداوند هر گناهی که کرده باشی، کوچک یا بزرگ، اندک یا بسیار می‌آمرزد... ای پسر شبیب؛ اگر دوست داری در درجات بالای [[بهشت]] با ما باشی، به سبب حزن ما محزون، و برای شادمانی ما شاد باش. | خداوند هرگز این جرم آنها را نبخشد. ای پسر شبیب؛ بر حسین (علیه‌السلام) گریه کن که او را مثل گوسفند سر بریدند و هجده نفر از مردان خاندانش با او کشته شدند که در روی زمین مانند ندارند و آسمان‌های هفتگانه و زمین‌ها در قتل او گریستند... ای پسر شبیب؛ اگر بر حسین (علیه‌السلام) گریه کنی چندان که اشک تو بر گونه هایت روان گردد، خداوند هر گناهی که کرده باشی، کوچک یا بزرگ، اندک یا بسیار می‌آمرزد... ای پسر شبیب؛ اگر دوست داری در درجات بالای [[بهشت]] با ما باشی، به سبب حزن ما محزون، و برای شادمانی ما شاد باش. | ||