پرش به محتوا

کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۲: خط ۴۲:


== هدف استراتژیک ایران ==
== هدف استراتژیک ایران ==
ایران در سال‌های اخیر در منازعات منطقه‌یی بسیار فعال و شاید هم موثرترین کشور بوده‌است. نفوذ ایران در سوریه، عراق، لبنان و یمن به یک مسئله جدید در خاور میانه تبدیل شده‌است، چیزی که تا دو دهه قبل غیرقابل تصور بود. ایران برای حضور موثر در خاور میانه، تشکیلات جدیدی تحت عنوان "محور مقاومت" را از ائتلاف منطقه‌یی ایجاد و رهبری کرده‌است که عمدتاً سوریه، حزب‌الله و گروه‌های اسلام‌گرای فلسطینی حماس و جهاد اسلامی و همین‌طور ملیشه‌های تحت حمایت ایران در عراق و حوثی‌ها در یمن را شامل می‌شود.
ایران در سال‌های اخیر در منازعات منطقه‌یی بسیار فعال و شاید هم موثرترین کشور بوده‌است. نفوذ [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] در [[سوریه]]، [[عراق]]، [[لبنان]] و یمن به یک مسئله جدید در [[خاورمیانه|خاور میانه]] تبدیل شده‌است، چیزی که تا دو دهه قبل غیرقابل تصور بود. ایران برای حضور موثر در خاور میانه، تشکیلات جدیدی تحت عنوان [[محور مقاومت]] را از ائتلاف منطقه‌یی ایجاد و رهبری کرده‌است که عمدتاً سوریه، [[حزب الله لبنان|حزب‌الله]] و گروه‌های اسلام‌گرای فلسطینی [[حماس]] و [[جهاد اسلامی فلسطین|جهاد اسلامی]] و همین‌طور ملیشه‌های(شبهه نظامی‌ها) تحت حمایت ایران در عراق و حوثی‌ها در [[یمن]] را شامل می‌شود.
محور مقاومت پیش از آن‌که برمبنای ایدیولوژی یا هویت مذهبی مشترک شکل گرفته باشد، بیشتر بر اساس خصومت با غرب و مداخلات اسراییل در خاورمیانه شکل گرفته‌است. وظیفه اصلی این ائتلاف، فراهم کردن مشروعیت سیاسی برای رژیم‌های ایران و سوریه و بازدارندگی نامتقارن است. هیچ یکی از دولت‌های عضو در قالب گروه‌های نیابتی در بدنۀ ائتلاف چنین منفعت بازدارنده از منابع مالی و تسلیحاتی که توسط ایران تأمین می‌شود را ایجاد/فراهم نمی‌کند. ایران با استفاده غیر رسمی از بازیگران فراملی شیعی نه تنها در مقابله با دشمنانش در میادین مختلف جنگ بلکه از لحاظ گسترش و انباشت قدرت سیاسی در این کشورها نیز به موفقیت‌های استراتژیک قابل ملاحظه‌یی دست یافته است.
محور مقاومت پیش از آن‌که برمبنای [[ایدئولوژی|ایدیولوژی]] یا هویت مذهبی مشترک شکل گرفته باشد، بیشتر بر اساس خصومت با غرب و مداخلات [[رژیم صهیونیستی|اسراییل]] در [[خاورمیانه]] شکل گرفته‌است. وظیفه اصلی این ائتلاف، فراهم کردن مشروعیت سیاسی برای [[جمهوری اسلامی ایران]] و [[سوریه]] و بازدارندگی نامتقارن است. هیچ یکی از دولت‌های عضو در قالب گروه‌های نیابتی در بدنۀ ائتلاف چنین منفعت بازدارنده از منابع مالی و تسلیحاتی که توسط ایران تأمین می‌شود را ایجاد و فراهم نمی‌کند. ایران با استفاده غیر رسمی از بازیگران فراملی شیعی نه تنها در مقابله با دشمنانش در میادین مختلف جنگ بلکه از لحاظ گسترش و انباشت قدرت سیاسی در این کشورها نیز به موفقیت‌های استراتژیک قابل ملاحظه‌یی دست یافته است.


== منابع ==
== منابع ==
confirmed، مدیران
۳۷٬۳۰۴

ویرایش