پرش به محتوا

جایگاه علمی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '[[امام علی' به '[[علی بن ابی طالب'
جز (جایگزینی متن - 'رده:تقریب' به 'رده:تقریب مذاهب اسلامی')
جز (جایگزینی متن - '[[امام علی' به '[[علی بن ابی طالب')
خط ۷: خط ۷:
اگر سیاست‌های ظالمانه حکّام اموی و عباسی نبود، این جایگاه بلند همچنان استوارتر در دلهای مسلمانان باقی می‌ماند. تمام تلاش حاکمان جور برای خاموش کردن نور [[اهل بیت]] «علیهم‌السلام» و حذف فیزیکی آنها هم بدین سبب بوده که این جایگاه بلند علمی و معنوی را در نگاه امت اسلامی خدشه دار کرده و توجه مسلمانان را از اهل بیت و مرجعیتشان به سوی دیگران متوجه سازند.<ref>ر. ک: تسخیری، وحدت امت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت علیهم‌السلام، ص48</ref>  
اگر سیاست‌های ظالمانه حکّام اموی و عباسی نبود، این جایگاه بلند همچنان استوارتر در دلهای مسلمانان باقی می‌ماند. تمام تلاش حاکمان جور برای خاموش کردن نور [[اهل بیت]] «علیهم‌السلام» و حذف فیزیکی آنها هم بدین سبب بوده که این جایگاه بلند علمی و معنوی را در نگاه امت اسلامی خدشه دار کرده و توجه مسلمانان را از اهل بیت و مرجعیتشان به سوی دیگران متوجه سازند.<ref>ر. ک: تسخیری، وحدت امت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت علیهم‌السلام، ص48</ref>  


در عصر خلفا، با همه شرایط پیچیده ای که بر جامعه اسلامی حاکم بود، [[امام علی]] بن ابی‌طالب «‌علیه‌السلام» در بسیاری از مشکلات و مسائل اجتماعی و احکام شرعی به عنوان مرجعی برای مشورت و حلّ مشکل از سوی مردم و خلفا قلمداد می‌شد و عبارات معروف خلیفه دوم که گفت: «لولا علی لهلک عمر»<ref>ینابیع المودة، ج2،ص172، این موضوع را بسیاری از کتاب‌های حدیث و تاریخ روایت کرده‌اند.</ref> یا «انت (یا علی) خیرهم فتوی» <ref>ابن سعد، الطبقات، ج2، ص339</ref> یا ارجاع همسران پیامبر به [[امام علی]] بن ابی‌طالب «‌علیه‌السلام» با این تعبیر که «إئت علیّاً فإنّه أعلم منّی»<ref>حاکم نیشابوری، مستدرک الصحیحین، ج3، ص14</ref> شاهد بر این مدعاست.  
در عصر خلفا، با همه شرایط پیچیده ای که بر جامعه اسلامی حاکم بود، [[علی بن ابی طالب]] بن ابی‌طالب «‌علیه‌السلام» در بسیاری از مشکلات و مسائل اجتماعی و احکام شرعی به عنوان مرجعی برای مشورت و حلّ مشکل از سوی مردم و خلفا قلمداد می‌شد و عبارات معروف خلیفه دوم که گفت: «لولا علی لهلک عمر»<ref>ینابیع المودة، ج2،ص172، این موضوع را بسیاری از کتاب‌های حدیث و تاریخ روایت کرده‌اند.</ref> یا «انت (یا علی) خیرهم فتوی» <ref>ابن سعد، الطبقات، ج2، ص339</ref> یا ارجاع همسران پیامبر به [[علی بن ابی طالب]] بن ابی‌طالب «‌علیه‌السلام» با این تعبیر که «إئت علیّاً فإنّه أعلم منّی»<ref>حاکم نیشابوری، مستدرک الصحیحین، ج3، ص14</ref> شاهد بر این مدعاست.  


در عصر خلفای اموی و عباسی نیز امامان اهل بیت «علیهم‌السلام» پیوسته محل رجوع عالمان و فقهاء در مسائل دینی بوده‌اند که تاریخ زندگانی آنان به روشنی گواه بر این مدعاست. شاعران بزرگ عرب در آن روزگار نیز همچون «[[فرزدق]]»، «[[ابونؤاس]]» و «ابوفراس حمدانی» که با سرودن قصایدی حاوی زیباترین عبارتها درباره جایگاه علمی و معنوی اهل بیت «علیهم‌السلام»، از جهت‌گیری افکار عمومی نسبت به این جایگاه رفیع حکایت می‌کنند،<ref>ر. ک: تسخیری، وحدت امت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت علیهم‌السلام، ص56-53</ref> شاهد دیگری بر فضای فکری حاکم بر جامعه آن روزگار می‌باشد.
در عصر خلفای اموی و عباسی نیز امامان اهل بیت «علیهم‌السلام» پیوسته محل رجوع عالمان و فقهاء در مسائل دینی بوده‌اند که تاریخ زندگانی آنان به روشنی گواه بر این مدعاست. شاعران بزرگ عرب در آن روزگار نیز همچون «[[فرزدق]]»، «[[ابونؤاس]]» و «ابوفراس حمدانی» که با سرودن قصایدی حاوی زیباترین عبارتها درباره جایگاه علمی و معنوی اهل بیت «علیهم‌السلام»، از جهت‌گیری افکار عمومی نسبت به این جایگاه رفیع حکایت می‌کنند،<ref>ر. ک: تسخیری، وحدت امت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت علیهم‌السلام، ص56-53</ref> شاهد دیگری بر فضای فکری حاکم بر جامعه آن روزگار می‌باشد.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش