۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[حسن بن علی' به '[[حسن بن علی (مجتبی)') |
جز (جایگزینی متن - '[[امام مهدی' به '[[حجت بن حسن (مهدی)') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، از [[محدّث|محدثان]] [[شیعه]] است. كنیه او در منابع ذكر نشده است. وی از نظر زمانی، در ردیف استادان [[شیخ صدوق]] قرار دارد زیرا شیخ صدوق با یك واسطه از استاد او [[ابوعمرو احمد بن حازم غفاری كوفی]] نقل حدیث میكند. بنابراین وفات او میبایست در اواسط سده چهارم یا اندكی پیش از آن، روی داده باشد. همچنین درباره ولادت او با توجه به اینكه استاد او در 276 هجری وفات یافت، پس وی میبایست از سن كافی(حدود 20سال) برخوردار بوده باشد تا امكان نقل [[حدیث]] از این استادش را داشته باشد. در اینكه وی كجا درس خوانده و از چه خانوادهای برخاسته است، اطلاعی در دست نیست، اما ظاهراً مدت زیادی در كوفه اقامت تحصیلی داشته و از اساتید آنجا بهره برده است. | اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، از [[محدّث|محدثان]] [[شیعه]] است. كنیه او در منابع ذكر نشده است. وی از نظر زمانی، در ردیف استادان [[شیخ صدوق]] قرار دارد زیرا شیخ صدوق با یك واسطه از استاد او [[ابوعمرو احمد بن حازم غفاری كوفی]] نقل حدیث میكند. بنابراین وفات او میبایست در اواسط سده چهارم یا اندكی پیش از آن، روی داده باشد. همچنین درباره ولادت او با توجه به اینكه استاد او در 276 هجری وفات یافت، پس وی میبایست از سن كافی(حدود 20سال) برخوردار بوده باشد تا امكان نقل [[حدیث]] از این استادش را داشته باشد. در اینكه وی كجا درس خوانده و از چه خانوادهای برخاسته است، اطلاعی در دست نیست، اما ظاهراً مدت زیادی در كوفه اقامت تحصیلی داشته و از اساتید آنجا بهره برده است. | ||
از لقب «مقری» استفاده میشود كه وی در قرائت [[قرآن]] دست داشته و نسبت به اختلافاتی كه در ضبط كلمات قرآنی وجود داشت، آشنا بوده است. چنانكه از لقب «تمار» نیز برمیآید كه وی در ضمن تحصیل و تدریس، به كار خرمافروشی نیز مشغول بوده است. از شاگردان او تنها «احمد بن علی بن نوح سیرافی» را میشناسیم كه خود از اساتید [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] بوده است. از معاصران او [[ابوجعفر محمد بن علی شیبانی]](استاد [[حاكم نیشابوری]]) و [[محمد بن سلیمان كوفی]](صاحب كتاب مناقب) هستند كه مشتركاً از [[ابن حازم غفاری]] روایت دارند. در منابع حدیثی تنها یك حدیث از او باقیمانده كه درباره فضیلت [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت(علیه السلام)]] به ویژه [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)]](علیهماالسلام) است و در انتهای حدیث یادشده، وجود مقدس [[ | از لقب «مقری» استفاده میشود كه وی در قرائت [[قرآن]] دست داشته و نسبت به اختلافاتی كه در ضبط كلمات قرآنی وجود داشت، آشنا بوده است. چنانكه از لقب «تمار» نیز برمیآید كه وی در ضمن تحصیل و تدریس، به كار خرمافروشی نیز مشغول بوده است. از شاگردان او تنها «احمد بن علی بن نوح سیرافی» را میشناسیم كه خود از اساتید [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] بوده است. از معاصران او [[ابوجعفر محمد بن علی شیبانی]](استاد [[حاكم نیشابوری]]) و [[محمد بن سلیمان كوفی]](صاحب كتاب مناقب) هستند كه مشتركاً از [[ابن حازم غفاری]] روایت دارند. در منابع حدیثی تنها یك حدیث از او باقیمانده كه درباره فضیلت [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت(علیه السلام)]] به ویژه [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)]](علیهماالسلام) است و در انتهای حدیث یادشده، وجود مقدس [[حجت بن حسن (مهدی)|امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه)]] به عنوان نهمین فرزند امام حسین ذكر شده است. | ||
== منابع == | == منابع == |