۸۷٬۹۸۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[محمد بن عبدالله (خاتم الأنبیاء)' به '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)') |
جز (جایگزینی متن - '[[امام جواد' به '[[محمد بن علی (جواد)') |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
}} | }} | ||
'''عبدالعظیم حسنی''' مشهور به شاه عبدالعظیم و سیدالکریم از عالمان [[سادات حسنی]] و از راویان [[حدیث]]. نسب او با چهار واسطه به [[حسن بن علی (مجتبی) (مجتبی)|امام حسن مجتبی(علیهالسلام)]] میرسد. او را مردی با تقوا، معروف به [[امانت]] داری، صداقت در گفتار، عالم به امور [[دین]]، قائل به [[اصول دین]] شیعه ومحدث دانستهاند. [[شیخ صدوق]]، مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده است. | '''عبدالعظیم حسنی''' مشهور به شاه عبدالعظیم و سیدالکریم از عالمان [[سادات حسنی]] و از راویان [[حدیث]]. نسب او با چهار واسطه به [[حسن بن علی (مجتبی) (مجتبی)|امام حسن مجتبی(علیهالسلام)]] میرسد. او را مردی با تقوا، معروف به [[امانت]] داری، صداقت در گفتار، عالم به امور [[دین]]، قائل به [[اصول دین]] شیعه ومحدث دانستهاند. [[شیخ صدوق]]، مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده است. | ||
عبدالعظیم حسنی، [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا(علیهالسلام)]] و [[ | عبدالعظیم حسنی، [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا(علیهالسلام)]] و [[محمد بن علی (جواد)(ع)|امام جواد(علیهالسلام)]] را درک کرد. نقل است که [[ایمان]] خویش را بر [[امام هادی|امام هادی(علیهالسلام)]] عرضه داشت و در زمان او وفات یافته است. [[حرم حضرت عبدالعظیم]] واقع در [[شهر ری]]، [[زیارتگاه]] [[مذهب شیعه|شیعیان]] است. در برخی روایات [[ثواب]] [[زیارت]] قبر او برابر با ثواب [[زیارت قبور|زیارت قبر]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(علیهالسلام)]] دانسته شده است. | ||
== ولادت عبدالعظیم حسنی == | == ولادت عبدالعظیم حسنی == | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== ادب نسبت به ساحت ائمه == | == ادب نسبت به ساحت ائمه == | ||
«شیخ محمّد شریف رازی» در کتاب خود، پیرامون ادب حضرت عبدالعظیم نسبت به ساحت ائمه معصومین (علیهالسلام) چنین مینویسد: | «شیخ محمّد شریف رازی» در کتاب خود، پیرامون ادب حضرت عبدالعظیم نسبت به ساحت ائمه معصومین (علیهالسلام) چنین مینویسد: | ||
«رفتار و عادت کریمانه حضرت عبدالعظیم (علیهالسلام) این بود که هر وقت وارد مجلس [[ | «رفتار و عادت کریمانه حضرت عبدالعظیم (علیهالسلام) این بود که هر وقت وارد مجلس [[محمد بن علی (جواد)(ع)|حضرت امام جواد(علیهالسلام)]] یا [[امام هادی|امام هادی(علیهالسلام)]] میشد، با کمال ادب و خضوع و غایت حیا و تواضع، در حالی که دستهای خود را از ردا بیرون آورده بود، با کمال ادب به محضر آن امامان سلام عرض میکرد و امام پس از جواب سلام، او را نزدیک خود میخواند و در کنار خویش مینشاند؛ به حدّی که زانوی مبارکش به زانوی مقدّس امام میچسبید و امام، کاملا از احوال او سؤال میکرد که این موجب حسرت و غبطه ی دیگران میشد.» | ||
[[محمّد شریف رازی]] در ادامه مینویسد: | [[محمّد شریف رازی]] در ادامه مینویسد: |