۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[امام باقر' به '[[محمد بن علی (باقر العلوم)') |
جز (جایگزینی متن - '[[رسول اکرم (ص)' به '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== فضیلت صلوات در احادیث == | == فضیلت صلوات در احادیث == | ||
[[ | [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)]] فرمودند: «هر کسی صد بار بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد، خداوند صد حاجت او را برآورده میکند. | ||
[[حضرت علی (ع)]] از پیامبر اکرم (ص) نقل میکند که فرمود: هیچ دعایی نیست مگر اینکه بین آن و آسمان حجابی است تا وقتی که صلوات بر پیامبر و آل او فرستاده شود که وقتی چنین شد، آن حجاب شکافته میشود و دعا وارد میشود و اگر دعا کننده این کار را نکند، دعا بر میگردد. <ref>علامه مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج۲۷، ص۲۵۸</ref> | [[حضرت علی (ع)]] از پیامبر اکرم (ص) نقل میکند که فرمود: هیچ دعایی نیست مگر اینکه بین آن و آسمان حجابی است تا وقتی که صلوات بر پیامبر و آل او فرستاده شود که وقتی چنین شد، آن حجاب شکافته میشود و دعا وارد میشود و اگر دعا کننده این کار را نکند، دعا بر میگردد. <ref>علامه مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج۲۷، ص۲۵۸</ref> | ||
از [[محمد بن علی (باقر العلوم)(ع)|امام باقر]] و یا [[جعفر بن محمد (صادق)(ع)|امام صادق]] علیهماالسلام نقل شده است که در [[روز قیامت]] از حیث قدر و منزلت و ارزش، سنگینتر و با ارزشتر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست. اعمال اشخاص در [[قیامت]] سنجیده میشود در صورتی که عمل شخصی سبک و کم ارزش باشد اما آن شخص در دنیا اهل صلوات بوده باشد، پیامبر(ص) صلوات آن شخص را روی ترازوی اعمالش قرار میدهد، تا اعمال آن شخص سنگین و با ارزش شود. در این زمان اعمال او سنگین و با ارزش میشود.<ref>شیخ کلینی محمد بن یعقوب، اصول کافی، تهران، نشر اسلامیه، سال 1362 شمسی، چاپ دوم، جلد دوم، ص 494</ref> | از [[محمد بن علی (باقر العلوم)(ع)|امام باقر]] و یا [[جعفر بن محمد (صادق)(ع)|امام صادق]] علیهماالسلام نقل شده است که در [[روز قیامت]] از حیث قدر و منزلت و ارزش، سنگینتر و با ارزشتر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست. اعمال اشخاص در [[قیامت]] سنجیده میشود در صورتی که عمل شخصی سبک و کم ارزش باشد اما آن شخص در دنیا اهل صلوات بوده باشد، پیامبر(ص) صلوات آن شخص را روی ترازوی اعمالش قرار میدهد، تا اعمال آن شخص سنگین و با ارزش شود. در این زمان اعمال او سنگین و با ارزش میشود.<ref>شیخ کلینی محمد بن یعقوب، اصول کافی، تهران، نشر اسلامیه، سال 1362 شمسی، چاپ دوم، جلد دوم، ص 494</ref> |