۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[حسین بن علی (سید الشهدا) علیهالسلام' به '[[حسین بن علی (سید الشهدا)') |
جز (جایگزینی متن - '[[حضرت فاطمه زهرا' به '[[فاطمه بنت محمد (زهرا)') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
من و این فرزندان عبدالمطلب بزرگان اهل بهشتیم: حمزه، جعفر، علی(علیهالسلام)، فاطمه(سلام الله علیها) و حسنین (علیهالسلام)<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج 72، ص 127</ref>. | من و این فرزندان عبدالمطلب بزرگان اهل بهشتیم: حمزه، جعفر، علی(علیهالسلام)، فاطمه(سلام الله علیها) و حسنین (علیهالسلام)<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج 72، ص 127</ref>. | ||
در نقلی دیگر به جای [[ | در نقلی دیگر به جای [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا( سلام الله علیها)]]، نام [[حجت بن حسن (مهدی)|حضرت مهدی (عجل الله فرجه الشریف)]]» ذکر شده است<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج 72، ص 127</ref>. | ||
ابن عباس میگوید: نزد پیامبر خدا (صلی الله علیه) بودیم که ایشان جواب سلامی را دادند و سپس به اسماء فرمودند: این جعفر به همراه [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] و [[ملائکه]] بودند که بر من سلام کردند و جوابشان را دادم. | ابن عباس میگوید: نزد پیامبر خدا (صلی الله علیه) بودیم که ایشان جواب سلامی را دادند و سپس به اسماء فرمودند: این جعفر به همراه [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] و [[ملائکه]] بودند که بر من سلام کردند و جوابشان را دادم. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
با شهادت جعفر پیامبر(صلی الله علیه) به منزل وی آمد و خبر شهادتش را به همسرش اسماء داد و همراه با او در عزای جعفر گریست. آنگاه حضرت فاطمه(س) با حالتی گریان وارد شد. پیامبر فرمود: سزاست که بر مرگ چشمها گریان باشد<ref> الاستیعاب، ج 1، ص 243</ref>. | با شهادت جعفر پیامبر(صلی الله علیه) به منزل وی آمد و خبر شهادتش را به همسرش اسماء داد و همراه با او در عزای جعفر گریست. آنگاه حضرت فاطمه(س) با حالتی گریان وارد شد. پیامبر فرمود: سزاست که بر مرگ چشمها گریان باشد<ref> الاستیعاب، ج 1، ص 243</ref>. | ||
از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیهالسلام)]] نقل است که بعد از شهادت جعفر پیامبر (صلی الله علیه) به [[ | از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیهالسلام)]] نقل است که بعد از شهادت جعفر پیامبر (صلی الله علیه) به [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه (سلام الله علیها)]] فرمود تا سه روز برای اسماء شام و ناهار تهیه کرده و با سایر بانوان فامیل به دلداری او بروند و در خانه او بمانند؛ از اینجا بود که سنتی شرعی شکل گرفت که تا سه روز برای صاحبان عزا غذا بفرستند<ref>برقی، ابوجعفر احمد بن محمد بن خالد، محاسن، محقق، مصحح، محدث، جلالالدین، ج 2، ص 419، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق</ref>. | ||
== مدفن == | == مدفن == |