۸۷٬۹۰۶
ویرایش
جنگ جمل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '[[امیرالمؤمنین' به '[[علی بن ابی طالب '
جز (جایگزینی متن - '[[علی بن ابی‌طالب' به '[[علی بن ابی طالب') |
جز (جایگزینی متن - '[[امیرالمؤمنین' به '[[علی بن ابی طالب ') |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
اگرچه طلحه و زبیر به ادعای خونخواهی عثمان از اطاعت امام سرباز زدند و از جمع مسلمانان بیرون رفتند، اما به گفته علی (علیه‌السلام) <ref>امام علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه، خطبه ۱۷۴، ص۳۸۲. </ref> آنان خود قاتلان عثمان بودند. <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۴۴۰. </ref> | اگرچه طلحه و زبیر به ادعای خونخواهی عثمان از اطاعت امام سرباز زدند و از جمع مسلمانان بیرون رفتند، اما به گفته علی (علیه‌السلام) <ref>امام علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه، خطبه ۱۷۴، ص۳۸۲. </ref> آنان خود قاتلان عثمان بودند. <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۴۴۰. </ref> | ||
آنان ادعا می‌کردند که [[توبه]] کرده‌اند و برای جبران گناه خویش می‌خواهند انتقام خون عثمان را که به ستم کشته شده است بگیرند و کار [[خلافت]] مسلمانان را به شورایی مانند شورای عمر، واگذارند و بین آنان صلح ایجاد کنند. آن دو از عایشه نیز خواستند که این مطالب را به مردم اعلام کند. <ref>ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الامامة و السیاسة، ج۱، ص۶۴. </ref><ref>ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الامامة و السیاسة، ج۱، ص۶۸.</ref><ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۲۳. </ref><ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۲۴. </ref> | آنان ادعا می‌کردند که [[توبه]] کرده‌اند و برای جبران گناه خویش می‌خواهند انتقام خون عثمان را که به ستم کشته شده است بگیرند و کار [[خلافت]] مسلمانان را به شورایی مانند شورای عمر، واگذارند و بین آنان صلح ایجاد کنند. آن دو از عایشه نیز خواستند که این مطالب را به مردم اعلام کند. <ref>ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الامامة و السیاسة، ج۱، ص۶۴. </ref><ref>ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الامامة و السیاسة، ج۱، ص۶۸.</ref><ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۲۳. </ref><ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۲۴. </ref> | ||
طلحه و زبیر، برای توجیه پیمان‌شکنی خویش، مدعی شدند که از ترس و با اکراه بیعت کرده‌اند و لذا تعهدی در فرمانبرداری از [[ | طلحه و زبیر، برای توجیه پیمان‌شکنی خویش، مدعی شدند که از ترس و با اکراه بیعت کرده‌اند و لذا تعهدی در فرمانبرداری از [[علی بن ابی طالب | ||
|امیرمؤمنان]] ندارند. <ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۲۲. </ref><ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۴۲۹۴۳۱. </ref><ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۴۳۵. </ref><ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۴۵۴. </ref><ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۴۶۲. </ref> امام فرمود که زبیر می‌پندارد با دستش بیعت کرده است، نه با دلش، پس به بیعت اقرار و به خروج از آن ادعا می‌کند و باید برای ادعای خود دلیلی درست بیاورد. <ref>امام علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه، خطبه ۸، ص۴۶. </ref> | |||
طلحه، که از بنی‌تَیم و هم طایفه ابوبکر بود، <ref>ابن‌کلبی، هشام بن محمد، جمهرة النسب، ج۱، ص۷۹۸۰، ج۱. </ref> همچون زبیر آرزوی خلافت داشت و هر یک دیگری را به حساب نمی‌آورد. <ref>امام علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه،خطبه ۱۴۸، ص۳۱۲. </ref> | طلحه، که از بنی‌تَیم و هم طایفه ابوبکر بود، <ref>ابن‌کلبی، هشام بن محمد، جمهرة النسب، ج۱، ص۷۹۸۰، ج۱. </ref> همچون زبیر آرزوی خلافت داشت و هر یک دیگری را به حساب نمی‌آورد. <ref>امام علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه،خطبه ۱۴۸، ص۳۱۲. </ref> | ||