۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[رسول خدا (ص)' به '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)') |
جز (جایگزینی متن - '[[خدای متعال' به '[[خدا') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
کتاب '''الأسماء والصفات''' کتابی در باب [[دین اسلام]] نوشتۀ [[ابوبکر بیهقی]] که حاوی احادیثی است که اسماء و صفات [[خداوند]] را دربرمیگیرد. | کتاب '''الأسماء والصفات''' کتابی در باب [[دین اسلام]] نوشتۀ [[ابوبکر بیهقی]] که حاوی احادیثی است که اسماء و صفات [[خداوند]] را دربرمیگیرد. | ||
==کتاب از منظر بیهقی== | ==کتاب از منظر بیهقی== | ||
بیهقی آن را '''«کتاب اسماء الله جل جلاله الحمد و صفات»''' نامیده است که کتاب [[ | بیهقی آن را '''«کتاب اسماء الله جل جلاله الحمد و صفات»''' نامیده است که کتاب [[خدا]] [[قرآن کریم]] آن را ثابت میکند یا سنت [[پیامبر صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم]] اشاره کرده یا [[اجماع]] پیشینیان این امت قبل از وقوع تفرقه و پیدایش [[بدعت]] ها بر آن دلالت داشت». | ||
==از منظر امام محمد زاهد== | ==از منظر امام محمد زاهد== | ||
'''امام محمد زاهد الکوثری''' گفتند: پس [بیهقی] کتاب (الاسماء و صفات) را نوشت و کوشید تا آنچه را که در ابواب احادیث آمده است، ضمن روشن ساختن صحیح و نادرست و تثبیت وجه کلام در متون موجود در اسماء و صفات، کند. به نقل از بزرگان و صاحبان تأویل معانی مورد نظر ایشان، پس بسیار خوب بود و در همه چیز سرآمد بود. او را در برابر این عمل پسندیده به عنوان پاداش بهترین کار پاداش میدهد، زیرا با این کار راویان عاقل را از مردم زمان خود و بعد از خود را از انحراف از آنچه در آن گرفتار بودند دور کرد و علما خبر صحیح را دانستند که نمیتوانند انکار کنند روایات نادرست مردود شد و شفا یافت و بس». | '''امام محمد زاهد الکوثری''' گفتند: پس [بیهقی] کتاب (الاسماء و صفات) را نوشت و کوشید تا آنچه را که در ابواب احادیث آمده است، ضمن روشن ساختن صحیح و نادرست و تثبیت وجه کلام در متون موجود در اسماء و صفات، کند. به نقل از بزرگان و صاحبان تأویل معانی مورد نظر ایشان، پس بسیار خوب بود و در همه چیز سرآمد بود. او را در برابر این عمل پسندیده به عنوان پاداش بهترین کار پاداش میدهد، زیرا با این کار راویان عاقل را از مردم زمان خود و بعد از خود را از انحراف از آنچه در آن گرفتار بودند دور کرد و علما خبر صحیح را دانستند که نمیتوانند انکار کنند روایات نادرست مردود شد و شفا یافت و بس». |