تابعین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تابعین''' به عالمان دینی گفته می شود که پیامبر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] صلوات الله را درک نکردند، اما [[اصحاب]] آن حضرت را درک کردند. این اصطلاح در حوزه‌های مختلف از علوم اسلامی، از [[حدیث]] و [[علم تاریخ اسلام|تاریخ]] گرفته تا [[فقه]] و [[تفسیر]] اهمیت داشته و بیانگر مرحله‌ای از انتقال و نیز سامان‌دهی علوم اسلامی است. تعبیر تابعین خاستگاه [[قرآن|قرآنی]] دارد، اما مفهوم آن در فرایندی تاریخی شکل گرفته است. در این فرایند، گروهی از مسلمانان نخستین که در قرآن کریم «تابعین به احسان» خوانده شده و مورد ستایش قرار گرفته‌اند، نسل پس از [[صحابه]] دانسته شده و نزد مسلمانان به این تعبیر شهرت یافته‌اند. تعبیر قرآنی تابعین نخست زمینه‌ساز شکل‌گیری صفت منسوب «تابعی» (منسوب به تابعین) شده، و سپس تعبیر تابعین با تسامح، به عنوان جمع تابعی شناخته شده است. تنها در برخی کتاب‌های مربوط به شرح مصطلحات، اشاره شده است که افزون بر تابعی، تابع نیز به عنوان مفرد تابعین شناخته شده است.<ref> دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج 14، مدخل "تابعین" مقاله احمد پاکتچی </ref>