صالح بن علی الحامد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صالح بن علی الحامد''' (1320 - 1387 ه. ق) ادیب، شاعر، مورخ و فقیهی از مردم حضرموت بود. او را «شاعر الاحقاف» می‌نامند<ref> یوسف, محمد خیر بن رمضان (1425 هـ). معجم المؤلفین المعاصرین. الجزء الأول. الریاض، السعودیة: مکتبة الملک فهد الوطنیة. صفحة 278.</ref>. اشعار غزلی زیادی به زبان‌های عربی فصیح و محاوره دارد و مقالاتی در روزنامه‌های یمن و عربی دارد. او نماینده کشور در بسیاری از رویدادهای سیاسی از جمله سازمان کنفرانس اسلامی در جده بود<ref> موسوعة شعر الغناء الیمنی فی القرن العشرین، الجزء الثالث، الصفحة 367، الطبعة الثانیة 2007، رقم الإیداع فی دار الکتب:(297)</ref>.  

وی سی و پنجمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

او در سال 1320 ق / 1903 م. در سیئون در استان حضرموت متولد شد. در آن بزرگ شد و معارف اولیه و قرآن را در آنجا آموخت. سپس با گروهی از هم شاگردی ها و دوستانش مانند: علی احمد باکثیر، محمد بن شیخ المساوی، عیدروس بن سالم السوم و مصطفی بن سالم السَقّاف از درس اساتید بهره برد. پدرش او را به تحصیل و نشستن پای درس علما تشویق کرد و درهای دانش را در همه اشکال آن گشود، تا جایی که در خانه برایش کتابخانه بزرگی ایجاد کرد که مملو از نسخه‌های خطی و نشریات در زمینه ادبیات، دین، جامعه‌شناسی، سیاست، تاریخ و سایر علوم بود<ref>المشهور, أبو بکر بن علی (1419 هـ). جنی القطاف. المدینة المنورة، المملکة العربیة السعودیة: دار المهاجر. صفحة 414.</ref>. او از دوران کودکی خود به اندونزی و سنگاپور مهاجرت کرد و مدام بین آنها رفت و آمد داشت و همچنین در سال 1953 میلادی از مصر دیدن کرد و با شاعران آن دیدار کرد. او از دوستان هنرمند شیخ البار بود که اشعار او را برای او می‌سرود و می‌خواند و در سفر او به اندونزی نیز او را همراهی کرد.

او در شهر خود سیئون و در مهاجرت خود به اندونزی از اساتید مختلفی استفاده کرد، از جمله:<ref>السقاف, عبدالرحمن بن عبیدالله (1425 هـ). إدام القوت فی ذکر بلدان حضرموت. بیروت، لبنان: دار المنهاج. صفحة 802.</ref>

* عبدالقادر باحمید

وی ضمن فعالیت در زمینه ادبیات و نویسندگی، چندین سمت دولتی را در حکومت الکثیریه در آن زمان بر عهده داشت، از جمله: سمت بازرس محاکم شرعی، عضویت در دادگاه عالی تجدیدنظر و مفتی رسمی دولت الکثیریه. او حزب ملی را در سیون تشکیل داد و ریاست آن را بر عهده گرفت. وی با بسیاری از شخصیت‌های عرب و محلی ارتباط نزدیک و با آنها مکاتبه داشت، مانند: عبدالرحمن بن شیخ الکاف، علوی المحضار، ابوبکر بن شیخ الکاف و دیگران.

پیدایش آثار ادبی و تولید شعری او تأثیر بسزایی در نهضت ادبی حضرموت داشت. وی دارای چندین مجموعه، اشعار، مقالات و سخنرانی‌های فراوانی است که هنوز در دست وارثان وی است و او نامه‌ها، تحقیقات علمی و سفرنامه‌هایی دارد. از جمله:

«تعلیقات علی فتح الباری لشرح صحیح الإمام البخاری»

مذکرات فی الأدب والتاریخ

پنج فرزند ذکور به نام‌های علی، محمد، ابوبکر، حسین و غالب و شش دختر به نام‌های مونا، خدیجه، نور، علویه، مزنه و فاطمه دارد.

او در ششم ربیع الاول در سال 1387 هجری قمری مصادف با چهاردهم خرداد در سال 1967 میلادی، در شهر سیئون بر اثر سکته مغزی درگذشت.<ref>"السید الحبیب صالح بن علی الحامد". شبوة برس. مؤرشف من الأصل فی 31 أغسطس 2020.</ref>