confirmed، مدیران
۳۷٬۲۳۶
ویرایش
کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←وقوع خسف در قرآن
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== وقوع خسف در قرآن == | == وقوع خسف در قرآن == | ||
واژه خسف و مشتقات آن هشت بار در [[قرآن|قرآن کریم]] به کار رفته است که یک آیه از آن مربوط به فرو رفتن [[قارون]] در زمین بوده آن جا که خداوند می فرماید: {{متن قرآن |فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ الْأَرْضَ فَما كانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ ما كانَ مِنَ المُنْتَصِرين |سوره قصص | واژه خسف و مشتقات آن هشت بار در [[قرآن|قرآن کریم]] به کار رفته است که یک آیه از آن مربوط به فرو رفتن [[قارون]] در زمین بوده آن جا که خداوند می فرماید: {{متن قرآن |فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ الْأَرْضَ فَما كانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ ما كانَ مِنَ المُنْتَصِرين |سوره = قصص |آیه = 81 }} « پس او را [قارون] را با خانه اش در زمین فرو بردیم، و گروهی نداشت که در برابر[عذاب] [[خدا]] او را یاری کنند و [خود نیز] نتوانست از خود دفاع کند. عملی شدن آن درباره قارون در گذشته تاریخ، استبعاد احتمالی تحقق این پدیده را در آینده به کلی برطرف می‌کند. | ||
افزون بر این پیشوایان معصوم، چهار آیه از آیات قرآن کریم را به حادثه خسف بیداء تاویل کرده‌اند<ref>عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج 1، ص 65؛ طبری، ابن جریر، تفسیر جامع البیان، ج 22، ص 129؛ حسینی استرآبادی، شرف الدین، تاویل الآیات، ج 2، ص 542، نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص 290.</ref>. البته آیات دیگری نیز وجود دارد که به این موضوع تاویل شده‌اند لیکن این آیات به مطلق خسف تاویل شده و در آن‌ها نامی از بیداء نیست<ref>انعام/ 65؛ هود/ 83.</ref>. | افزون بر این پیشوایان معصوم، چهار آیه از آیات قرآن کریم را به حادثه خسف بیداء تاویل کرده‌اند<ref>عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج 1، ص 65؛ طبری، ابن جریر، تفسیر جامع البیان، ج 22، ص 129؛ حسینی استرآبادی، شرف الدین، تاویل الآیات، ج 2، ص 542، نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص 290.</ref>. البته آیات دیگری نیز وجود دارد که به این موضوع تاویل شده‌اند لیکن این آیات به مطلق خسف تاویل شده و در آن‌ها نامی از بیداء نیست<ref>انعام/ 65؛ هود/ 83.</ref>. | ||