۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جمیل بن دراج: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| آثار = | | آثار = | ||
}} | }} | ||
'''جمیل بن دراج''' ابومحمد نخعى، معروف به جمیل بن دراج کوفی از راویان و محدّثان مهم [[شیعه]] است وى از یاران [[امام کاظم|امام موسى کاظم]](علیه‌السلام) نیز بوده و از اصحاب اجماع است. | |||
== نسب و خاندان== | == نسب و خاندان== | ||
جمیل بن درّاج کوفى ابومحمد (ابوعلی) نخعى است، ابن فضّال، کنیه وى را «ابومحمد» مى‌داند<ref>ر.ک: رجال نجاشى، چاپ جامعه مدرسین، ص 126، ش 328.</ref>گفته ابن‌فضّال‌به دلیل نزدیکی زمانی درست‌تر دانسته شده است<ref>(تستری، ج2، ص714).</ref>. | جمیل بن درّاج کوفى ابومحمد (ابوعلی) نخعى است، ابن فضّال، کنیه وى را «ابومحمد» مى‌داند<ref>ر.ک: رجال نجاشى، چاپ جامعه مدرسین، ص 126، ش 328.</ref>گفته ابن‌فضّال‌به دلیل نزدیکی زمانی درست‌تر دانسته شده است<ref>(تستری، ج2، ص714).</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
* تألیف مشترک با محمدبن حُمران<ref>(رجوع کنید به نجاشی، ص127).</ref>. | * تألیف مشترک با محمدبن حُمران<ref>(رجوع کنید به نجاشی، ص127).</ref>. | ||
از تألیف مستقل او گاهی با تعبیر اصل ـ که حاکی از اعتبار آن در مجموعه احادیث شیعه است‌ـ و گاهی با نام کتاب یاد شده است<ref>(رجوع کنید به همان جا؛ طوسی، 1420، ص114).</ref> این اختلاف تعبیر نباید موجب تصور دو تا بودن آنها شود<ref>(رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، ج2، ص145، ج6، ص319).</ref> طرق نقل اصل جمیل بسیار متعدد است که از آن میان، محمدبن ابی‌عمیر در طریق نجاشی و شیخ طوسی و ابوغالب زراری‌اند؛ علی‌بن حدید در طریق ابوغالب زراری است، جعفربن محمدبن حکیم در طریق ابوغالب زراری است و صفوان‌بن یحیی در طریق شیخ طوسی<ref>(رجوع کنید به زراری، ص165، 173؛ نجاشی؛ طوسی، 1420، همانجاها).</ref> بخش کوتاهی از اصل این کتاب را ابن‌ادریس حلّی در پایان کتاب‌السرائر<ref>(ج3، ص567ـ 568)</ref> آورده و دیگر بخش‌های آن به تفاریق در آثار مختلف امامی آمده است<ref>(رجوع کنید به مدرسی طباطبائی، دفتر 1، ص369).</ref>. | از تألیف مستقل او گاهی با تعبیر اصل ـ که حاکی از اعتبار آن در مجموعه احادیث شیعه است‌ـ و گاهی با نام کتاب یاد شده است<ref>(رجوع کنید به همان جا؛ طوسی، 1420، ص114).</ref> این اختلاف تعبیر نباید موجب تصور دو تا بودن آنها شود<ref>(رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، ج2، ص145، ج6، ص319).</ref> طرق نقل اصل جمیل بسیار متعدد است که از آن میان، محمدبن ابی‌عمیر در طریق نجاشی و شیخ طوسی و ابوغالب زراری‌اند؛ علی‌بن حدید در طریق ابوغالب زراری است، جعفربن محمدبن حکیم در طریق ابوغالب زراری است و صفوان‌بن یحیی در طریق شیخ طوسی<ref>(رجوع کنید به زراری، ص165، 173؛ نجاشی؛ طوسی، 1420، همانجاها).</ref> بخش کوتاهی از اصل این کتاب را ابن‌ادریس حلّی در پایان کتاب‌السرائر<ref>(ج3، ص567ـ 568)</ref> آورده و دیگر بخش‌های آن به تفاریق در آثار مختلف امامی آمده است<ref>(رجوع کنید به مدرسی طباطبائی، دفتر 1، ص369).</ref>. | ||
دو کتاب دیگر او نیز دارای راویان بسیارند که از آن جمله علی‌بن حدید است که نجاشی، کتاب مشترک‌التألیف جمیل‌بن درّاج و مُرازم بن حکیم را، با چند واسطه از علی‌بن حدید، نقل کرده است<ref>(رجوع کنید به نجاشی، ص127، 424).</ref>. | دو کتاب دیگر او نیز دارای راویان بسیارند که از آن جمله علی‌بن حدید است که نجاشی، کتاب مشترک‌التألیف جمیل‌بن درّاج و مُرازم بن حکیم را، با چند واسطه از علی‌بن حدید، نقل کرده است<ref>(رجوع کنید به نجاشی، ص127، 424).</ref>. | ||
== لغزش جمیل بن دراج: == | == لغزش جمیل بن دراج: == | ||
پس از شهادت امام کاظم [[فتنه واقفیه]] پیش آمد و جمیل هم اندک‌مدتی در امامت امام رضا علیه‌السلام شک داشت و ازاین‌رو جزو واقفیه به شمار آمد، اما پس از ملاحظه شواهد دالّ بر امامت امام رضا، به همراه جمعی از اصحاب بزرگ امام کاظم علیه‌السلام، همچون احمدبن محمد بَزَنْطی و یونس‌بن یعقوب، از این نظر عدول کرد و از وفاداران امام رضا شد<ref>(رجوع کنید به طوسی، 1411، ص71).</ref>. | پس از شهادت امام کاظم [[فتنه واقفیه]] پیش آمد و جمیل هم اندک‌مدتی در امامت امام رضا علیه‌السلام شک داشت و ازاین‌رو جزو واقفیه به شمار آمد، اما پس از ملاحظه شواهد دالّ بر امامت امام رضا، به همراه جمعی از اصحاب بزرگ امام کاظم علیه‌السلام، همچون احمدبن محمد بَزَنْطی و یونس‌بن یعقوب، از این نظر عدول کرد و از وفاداران امام رضا شد<ref>(رجوع کنید به طوسی، 1411، ص71).</ref>. | ||
== مشایخ و راویان == | == مشایخ و راویان == | ||
جمیل بن درّاج از یاران و راویان امام صادق، امام کاظم و امام رضا (علیهم‌السلام) بوده است. صاحب «معجم رجال الحدیث»، روایاتى را که وى از معصوم (امامان باقر، صادق، موسى، رضا ـ علیهم السلام ـ) نقل کرده است، به 239 مورد مى رساند<ref>معجم رجال الحدیث، ج 5، ص 125.</ref>. جمیل از حاملان احادیث خاص امامان محسوب می‌شد و حتی امام صادق علیه‌السلام او را از نقل برخی احادیث برحذر می‌داشت، زیرا موجب تکذیب جمیل می‌شد<ref>(کشّی، ص251).</ref>. | جمیل بن درّاج از یاران و راویان امام صادق، امام کاظم و امام رضا (علیهم‌السلام) بوده است. صاحب «معجم رجال الحدیث»، روایاتى را که وى از معصوم (امامان باقر، صادق، موسى، رضا ـ علیهم السلام ـ) نقل کرده است، به 239 مورد مى رساند<ref>معجم رجال الحدیث، ج 5، ص 125.</ref>. جمیل از حاملان احادیث خاص امامان محسوب می‌شد و حتی امام صادق علیه‌السلام او را از نقل برخی احادیث برحذر می‌داشت، زیرا موجب تکذیب جمیل می‌شد<ref>(کشّی، ص251).</ref>. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۹: | ||
* و… . | * و… . | ||
ظاهراً جمیل در بسیاری از نقلهای یک واسطه‌ای از معصوم علیه‌السلام، طرق متعدد داشته، به همین دلیل در افزون بر پنجاه روایت او در کتب حدیثی، واسطه وی تا امام با این عبارات یاد شده است: عن بعض اصحابنا، عن جماعه من اصحابنا، و عن بعض اصحابه<ref>(رجوع کنید به همان، ج4، ص455ـ 456)</ref>. | ظاهراً جمیل در بسیاری از نقلهای یک واسطه‌ای از معصوم علیه‌السلام، طرق متعدد داشته، به همین دلیل در افزون بر پنجاه روایت او در کتب حدیثی، واسطه وی تا امام با این عبارات یاد شده است: عن بعض اصحابنا، عن جماعه من اصحابنا، و عن بعض اصحابه<ref>(رجوع کنید به همان، ج4، ص455ـ 456)</ref>. | ||
=== راویان === | === راویان === | ||
بیش از چهل تن از جمیل روایت کرده‌اند<ref>(رجوع کنید به همان، ج4، ص153)</ref> که، به ترتیب فراوانی روایات منقول، عبارت‌اند از: | بیش از چهل تن از جمیل روایت کرده‌اند<ref>(رجوع کنید به همان، ج4، ص153)</ref> که، به ترتیب فراوانی روایات منقول، عبارت‌اند از: | ||