حازم حسنین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حازم حسنین'''، سخنگوی اسرای [[فلسطین|فلسطینی]]، مدیر مرکز مطالعات سیاسی و راهبردی حضارات، عضو جنبش [[حماس]] در [[کرانه باختری]] [[نوار غزه]] بود که به دلیل مقاومت در برابر حمله به محله شجاعیه در 24 فوریه سال 2004 م، و عضویت در جنبش حماس، شانزده سال در زندان‌ها [[رژیم صهیونیستی|رژیم صهیونستی]] زندانی شد. حفظ وحدت در چارچوب سیاسی، تشکیل نظام سیاسی حرف‌ای و عملی و انتخابات عادلانه و مشارکت ملی زیربنای نظام سیاسی مطلوب را می توان از اندیشه های ایشان در حل و فصل بحران [[فلسطین]] دانست. وی در 12 ژانویه سال 2024 م، در بمباران  [[رژیم صهیونیستی]] به همراه همسر و دو فرزندش در [[نوار غزه]] به [[شهادت]] رسید.

حازم فاروق حسنین در 7 جولای 1981 م، در ریاض [[عربستان سعودی]] به دنیا آمد و تحصیلات دوره مقدماتی را در مدرسه دولتی الجمهوریه و مدرسه مدرن خصوصی در مصر و مدرسه الفرات در غزه آموخت و سپس دبیرستان را در مدرسه جمال عبدالناصر غزه سپری کرد و در سال 1998 دیپلم دبیرستان را اخذ کرد و  برای تحصیل در رشته شریعت به دانشگاه اسلامی وارد شد و در حالی که در زندان های اشغالی بود، در سال 2012 دیپلم تربیت مبلغ و حافظ را از دانشکده علمی کاربردی دانشگاه غزه دریافت کرد. او در مقطع لیسانس رشته تاریخ از دانشگاه الاقصی غزه در سال 2016 و  رشته علوم سیاسی و رسانه از دانشگاه الامه، به صورت آموزش آزاد، در غزه در سال 2020، فارغ التحصیل شد و برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در رشته برنامه ریزی مطالعات منطقه ای و بین المللی به دانشگاه اسلامی غزه پیوست.

ایشان در سال 1999 به جنبش حماس پیوست و در امور دفاعی و نظامی، سیاسی و عمومی فعال بود و  از سال 2022 به عنوان مدیر مرکز مطالعات سیاسی و راهبردی حضارات و سپس از اواخر سال 2022 به عنوان سخنگوی اداره اطلاعات زندانیان مشغول به کار شد.

حسنین در مقابله با تهاجمات نیروهای اشغالگر به محله شجاعیه غزه شرکت کرد و یکی از کادرهای جنبش حماس در داخل غزه بود. و  یکی از کادرهای نهضت در داخل زندان‌های اشغالی، عضوی از بدنه‌های تشکیلاتی آن و همچنین عضوی از برخی از کمیته هایی بود که فعالیت‌های بین جناح ها را هماهنگ می‌کرد. او با فعالان و علاقمندان به موضوع زندانیان در فلسطین، اردن، لبنان، ترکیه، کویت و قطر ارتباط برقرار می‌کرد و در سمینارهای فکری، سخنرانی‌ها و دوره‌های علمی که در مورد موضوع اسراء و به طور کلی مسئله فلسطین بود، شرکت می‌‌نمود و از طریق رسانه‌های دیداری و شنیداری میزبانی می‌شد تا درباره مسائل اسرا و مسئله صهیونیست‌ها صحبت کند.

ایشان شانزده سال از عمر خود را در زندان‌های رژیم صهیونیستی سپری کرد.  اشغالگران در حمله به محله شجاعیه در 24 فوریه سال 2004 م،  پس از نبرد با مقاومت که منجر به کشته شدن او  برادرش اشرف و تعدادی از رزمندگان مقاومت و مجروح شدن تعدادی دیگر شد، وحشیانه به خانه او یورش برده و وی را دستگیر کرده و حسنین را مورد بازجویی شدید قرار داده و به اتهام تلاش برای کشتن دو نظامی صهیونیست و عضویت در جنبش حماس، ابتداء به بیست سال زندان محکوم شد و سپس آن را به شانزده سال کاهش یافت. همچنین اشغالگران، در سال‌های 2004 م  و 2014 م، خانه خانواده اش را تخریب کرد و پدر و مادرش سال ها نتوانستند با او ملاقات کنند، مادرش در 9 اکتبر 2017 فوت کرد و او نتوانست با او خداحافظی کند و از زمان آزادی ممنوع السفر بود.

حسنین معتقد است که مسیر حل و فصل بحران فلسطین نه وفاق ملی و جناحی دارد و نه دستاوردی ملی به همراه داشته، بلکه فرصتی برای تقویت اختلافات سیاسی بوده است. از نظر ایشان مشکل در توافقنامه‌ها نیست، بلکه به دلیل ناتوانی آن در به ارمغان آوردن حقوق برای مردم و محروم کردن آنها از زندگی در امنیت است. وی بر این باور است که این تفرقه در برهه‌ای دشوار از تاریخ ملت فلسطین رخ داد و خطرات آن متوجه  مردمی شد که تاوان آن را در داخل و در خارج پرداختند.  

ایشان دستیابی به وحدت را به ویژه در خصوص مسائل مهمی مانند زندانیان ضروری می‌دانست و اعتقاد داشت که مشارکت ملی به عنوان انگیزه وحدت ملی در ابتدا در سطح سازمان آزادیبخش و سپس بقیه نهادها یک ضرورت است. در اندیشه وی اتحاد میان مردم فلسطین و حضور نیروهای وابسته به آن، آینده فلسطین و آرمان آن را رقم خواهد زد و آزادی فلسطین را زودتر تحقق خواهد بخشید.

حسنین معتقد به مقاومت با هر وسیله ای بوده و بر این دیدگاه است که تجربه اشغالگری نشان می‌دهد که مردم فلسطین به مقاومت در اشکال مختلف از جمله مقاومت نظامی نیاز دارندو  مقاومت محدود به هیچکس نیست و آرمان فلسطین به همه نیاز دارد.

وی معتقداست که راه حل مسئله فلسطین باید از بحر تا نهر (دریا تا رودخانه) در چارچوب سیاسی کامل باشد و  راه حل‌های موقت را، به شرطی که موجب دست کشیدن از تمامیت ارضی فلسطین نباشد، می توان پذیرفت.

معتقد است که بازگشت آوارگان امکان پذیر است. از دیدگاه وی، بازگشت آوارگان با راه حل جامع فلسطین مرتبط است، با این حال، راه حل مرحله ای که در آن آوارگان به سرزمین های سال 1967  و سپس به خانه های خود که در سال 1948 از آنجا آواره شده بودند، بازگردند، اشکالی ندارد.  از نظر وی، پیش‌بینی آینده مسئله فلسطین در حال حاضر دشوار است، زیرا شرایط آن به چند چیز مرتبط است، از جمله: رفتار اشغالگران، قدرت مقاومت در بازدارندگی از اشغال، قدرت فلسطینی‌ها و قدرت نظام فلسطین و توانایی او در غلبه بر اختلافاتش.