پرش به محتوا

کاربر:Mohsenmadani/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

کاربر:Mohsenmadani/صفحه تمرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۶

۲٬۰۲۱ بایت اضافه‌شده ،  ۱۶ ژانویه
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = سعید رمضان
| تصویر = سعید رمضان.jpg
| نام = محمدسعید رمضان البوطی
| نام‌های دیگر = {{فهرست جعبه عمودی |م‍ح‍م‍د س‍ع‍ی‍د رم‍ض‍ان ب‍وطی‌ |رم‍ض‍ان‌ |م‍ح‍م‍د س‍ع‍ی‍د |محمد سعید رمضان البوطی }}
| سال تولد = 1929م.
| تاریخ تولد =
| محل تولد = اطراف شهر جزیره بوطان [[ترکیه]]، روستای جلیکا
| سال درگذشت =  2013م.
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = [[سوریه]]، [[دمشق]]
| استادان = شیخ حسن حبنکه
| شاگردان =
| دین = [[اسلام]]
| مذهب =  [[شافعی]]
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |من روائع القرآن |سلفیه بدعت یا مذهب }}
| فعالیت‌ها =
| وبگاه =
}}
'''محمد سعید رمضان البوطی''' از علمای [[اشعری]] و [[شافعی مذهب]] معاصر، ‌در کنار تدریس، هم‌چنین موفق شد در سال ۱۹۶۵ میلادی، مدرک دکترایش را از [[دانشگاه الازهر]] [[مصر]] دریافت کند. از همین رو تدریس دروسی هم‌چون [[فقه مقایسه ای]]، مطالعات اسلامی، [[اصول فقه]]، [[عقاید اسلامی]]، [[سیره نبوی]] را در دانشگاه آغاز کرد. وی تا جایی پیشرفت کرد که توانست پس از مدتی، به رباست [[دانشگاه دمشق]] برسد. البته تدریس و انجام فعالیت‌های اجرایی و رسانه‌ای موجب نشد محمد سعید البوطی، از تالیف آثار و نوشته جات علمی غفلت کند. بلکه از وی حدود ۶۰ عنوان کتاب به یادگار مانده است.
== زندگانی محمد سعید رمضان البوطی ==
محمد سعید رمضان البوطی از علمای اشعری و شافعی مذهب معاصر، ‌ در سال ۱۳۴۸ [[هجری قمری]](۱۹۲۹ میلادی) در دهکده «جلیکا» واقع در غرب آناتولی [[ترکیه]] متولد شد. پدرش ملارمضان البوطی از علمای کرد آن منطقه بود بدین جهت هنگامی که در حکومت [[آتاتورک]] بر ترکیه، ‌ سیاست‌های [[سکولاریسم|سکولاری]] رواج پیدا کرد، ‌ محمد سعید به‌همراه خانواده‌اش در سال ۱۹۳۴ میلادی به [[دمشق]] مهاجرت کرد.
در دمشق، تحصیلات مقدماتی را فراگرفت و سپس به یادگیری علومی هم‌چون ریاضیات، ‌[[تفسیر]]، ‌[[منطق]]، ‌[[کلام]]، ‌ [[اصول]] و [[فقه]] مشغول شد. کسب مهارت‌های علمی البوطی تا جایی پیش رفت که در سال ۱۹۵۶ میلادی، موفق شد به دانشگاه الازهر مصر وارد شود.
پدرش در ابتدا معتقد بود هرگونه فعالیت مذهبی برای کسب پول جایز نیست از همین رو محمد سعید، ‌ در کنکور آموزش و پرورش شرکت نمی‌کرد تا این‌که نظر پدر تغییر کرد و وی توانست در کنکور مذکور شرکت کرده و به عنوان آموزگار شریعت، به استخدام آموزش و پرورش در آید.
محمد سعید در کنار تدریس، هم‌چنین موفق شد در سال ۱۹۶۵ میلادی، مدرک دکترایش را از دانشگاه الازهر مصر دریافت کند. از همین رو تدریس دروسی همچون فقه مقایسه ای، مطالعات اسلامی، اصول فقه، عقاید اسلامی، سیره نبوی را در دانشگاه آغاز کرد. وی تا جایی پیشرفت کرد که توانست پس از مدتی، به رباست دانشگاه دمشق برسد<ref>افتخاری، اصغر، مبانی نظری و عملی اندیشه سیاسی محمد سعید رمضان البوطی، چاپ شده در پژوهش علوم سیاسی شماره ۴، بهار و تابستان ۸۶، صفحه ۱۰۵ تا ۱۳۷.</ref>. البته تدریس و انجام فعالیت‌های اجرایی و رسانه‌ای موجب نشد محمد سعید البوطی، از تالیف آثار و نوشته جات علمی غفلت کند. بلکه از وی حدود ۶۰ عنوان کتاب به یادگار مانده است.
== برخی از تالیفات البوطی ==
از محمد سعید رمضان البوطی، حدود ۶۰ عنوان کتاب بر جای مانده است که برخی از این آثار عبارتند از:
# الحکم العطائیه؛
# الاسلام و العصر؛
# اوربه من التقنیه الی الروحانیه؛
# کبری الیقینیات الکونیه؛
# الله ام الانسان؛
# مع روائع القرآن؛
# تجزیه التربیه الاسلامیه؛
# هذه مشکلاتهم؛
# هذه مشکلاتنا؛
# من الفکر و القلب؛
# علی طریق العوده الی الاسلام؛
# دفاع عن الاسلام و التاریخ؛
# فی سبیل الله و الحق؛
# الجهاد فی الاسلام؛
# السلفیه مرحله زمنیه مبارکه لا مذهب اسلامی؛
# اللامذهبیه اخطر بدعه تهدد الشریعه الاسلامیه؛
# مقدمه‌ای بر کتاب «نصیحه لاخواتنا علماء نجد».


____________________________________________________________________________________
== خروج بر علیه حاکم مسلمان ==
یکی از مهم‌ترین اعتقادات البوطی که در آثارش به وضوح قابل مشاهده است، ممنوعیت خروج بر علیه حاکم [[مسلمان]] است. بدین سان که به عقیده وی، تا زمانی که حاکم جامعه اسلامی که از راه مشروع به حکومت رسیده است<ref> از نگاه اهل سنت و البته البوطی، حکومت حاکمی مشروعیت دارد که از یکی از این ۳ راه به حکومت برسد:


{{جعبه اطلاعات امامان
«۱: بیعت اهل حل و عقد با وی؛ ۲: انتخاب توسط حاکم قبلی؛ ۳: استیلاء و غلبه؛» البوطی، محمد سعید، الجهاد فی الاسلام، ص۱۴۸، دارالفکر المعاصر بیروت- دارالفکر دمشق، چاپ اول، ۱۴۱۴ه‌ق. </ref>، دچار [[کفر]] بواح و آشکار نشده باشد، نمی‌توان بر علیه او خروج کرد<ref> البوطی، محمد سعید، الجهاد فی الاسلام، ص۱۴۷، دارالفکر المعاصر بیروت- دارالفکر دمشق، چاپ اول، ۱۴۱۴ه‌ق.</ref>. چرا که [[روایات]] متعددی خروج بر علیه حکام مسلمان را ممنوع دانسته‌اند. به عنوان نمونه از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)]] چنین نقل شده است: «مَن کره من امیره، شیئا فلیصبر، فانه من خرج علی السلطان شبرا فمات، مات میته جاهلیه<ref>همان، ص۱۵۱.</ref>».
| عنوان
| تصویر
| نام کامل
| لقب‌ها
| کنیه‌ها
| ولادت
| وفات
| مدفن
| پدر
| مادر
}}


روی سخن البوطی، طبیعتا با [[تکفیری‌ها|تکفیری‌هایی]] است که به اندک بهانه‌ای، حکام مسلمان منطقه را [[کافر]] دانسته و لذا تصمیم می‌گیرند که بر علیه آنان خروج کنند.


_________________________________________________________________
== تکفیر و کشتار اعوان و انصار حاکمان جوامع اسلامی ==
{{جعبه اطلاعات انبیا
البوطی در عبارت دیگری چنین تصریح کرده است: وقتی خروج بر حکام جوامع اسلامی تا هنگامی که کفر بواح از آنان سر نزند، ممنوع است از همین رو باید گفت: به طریق اولی، [[تکفیر]] و کشتار اعوان و انصار چنین حاکمانی نیز ممنوع می‌باشد. چنان‌که ادله فراوانی بر این ادعا دلالت می‌کنند به عنوان مثال: از برخورد [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)]] با حاطب بن ابی بلعه (که از معروف‌ترین [[انصار]] مشرکین [[قریش]] بود)، مشخص می‌شود به مجرد اینکه شخص، حتی از اعوان و انصار [[مشرکین]] بوده است نمی‌توان وی را تکفیر کرده و سپس به قتل رسانید<ref>همان، ص۱۵۹ و ۱۶۰.</ref>.
| نام کامل
| تصویر =  
|  ولادت
| وفات
| مدفن
| لقب‌ها
| کنیه‌ها
| پدر
|  مادر
|  معجزات
|  قوم
|  کتاب مقدس
|  دین
}}
________________________________________________________________
{{جعبه اطلاعات موسسات و نهادها
| نام کامل مؤسسه و یا نهاد
| تصویر =  
| مؤسس (مدیر)=
| سال تاسیس=
| شعار =
| اهداف =
| مکان فعالیت =
| فعالیت ها=
| آدرس وبگاه  =


}}
== آمریکا و غرب و تجزیه مناطق مسلمانان ==
محمد سعید البوطی با بیان این‌که از تصریحات برخی از مقامات بلندپایه [[ایالات متحده آمریکا|آمریکایی]] معلوم می‌شود که آنان راه چاره تسلط بر [[مسلمانان]] را در تجزیه [[کشورهای اسلامی]] دیده‌اند، می‌افزاید: از همین رو بروز اختلافات بین حاکمان [[کشورهای اسلامی]] و مسلمانان ساکن در این کشورها، ‌ بیش از همه، به نفع [[استعمار]] و غرب است<ref>همان، ‌ ص۱۷۸.</ref>.


== نقد وهابیون در خصوص زیارت قبور اهل‌بیت ==
محمد سعید البوطی در تقریظی که در ابتدای کتاب «نصیحه لاخواننا علماء نجد<ref>نوشته یوسف بن السید هاشم الزفاعی</ref>» نگاشته است، به ممنوعیت‌هایی که [[وهابیون]] برای [[زیارت قبور]] [[بقیع]] و تبرک جویی به آثار برجای مانده از اولیاء الهی ایجاد کرده‌اند، شدیدا معترض شده و می‌نویسد: در عصر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صلی الله علیه وآله)]] و سلف امت، ‌به آثار رسول الله (صلی الله علیه وآله) تبرک جویی می‌شده است<ref>مقدمه نصیحه لاخواننا علماء نجد، ص۸ و ۱۱.</ref>.


== وهابیت و تخریب قبور اهل‌بیت ==
البوطی در عبارت دیگری می‌نویسد: متاسفانه [[وهابیون]]، ‌ برخلاف آنچه در سیره سلف امت شاهد آن هستیم، ‌ بسیاری از آثار برجای مانده از [[اولیاء الهی]] را تخریب کرده‌اند تخریب منزلی که پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) در آنجا متولد شدند و هم‌چنین‌ تخریب منزل [[حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها)|حضرت خدیجه کبری(سلام الله علیها)]] از جمله این تخریب ها به حساب می‌آیند. حال آنکه این آثار، در نزد [[مسلمین]](ادوار مختلف) دارای شرافت و ارزش بوده است<ref>همان، ص۱۱ و۱۲.</ref>.


== وهابیون و انشقاق جهان اسلام ==
به عقیده البوطی، ‌ روشی که وهابیون آن را پی گرفته‌اند ختم به ایجاد شکاف و انشقاق در [[جهان اسلام]] خواهد شد. البته راه حل مقابله با وهابیون از نگاه محمد سعید رمضان البوطی این است که علمای [[وهابیت]] را در مجمعی علمی جمع کنیم و با آنان طبق موازین دقیق، مباحثات علمی برگزار کنیم<ref> همان، ص۱۴.</ref>.


== مخالفین و بدعت‌گذاری ==
البوطی با بیان این‌که اختلاف نظر علمی، مسئله ای رایج حتی در[[صدر اسلام]] بوده است، ‌ تاکید می‌کند وقتی در مسئله ای علمی، اختلاف آراء پیش آمد، ‌حق نداریم هیچ [[مجتهد|مجتهدی]] را گمراه، ‌ خارج از [[دین]]، بدعت‌گذار، منحرف از طریق سلف صالح بخوانیم<ref> البوطی، محمد سعید، السلفیه مرحله زمنیه مبارکه لا مذهب اسلامی، ص۲۰ و ۲۱، دارالفکر المعاصر بیروت – دارالفکر دمشق، چاپ چهاردهم، ۱۴۳۱ه‌ق.</ref>. حال آنکه وهابیون چنین بوده و مدعی آنند که تنها [[وهابی]] مسلکان بر حقند و تنها آنان هستند که بر عقیده سلف بوده و شیوه سلف را در فهم و اجرای [[اسلام]] بیان می‌کنند<ref> همان، ص۲۳۶.</ref>.


== تکفیر مسلمانان ==
به عقیده محمد سعید البوطی، ‌ جایز نیست مسلمانی را که [[اهل قبله]] است و ارکان [[ایمان]] در اندیشه و دل او شکل گرفته را به خاطر ارتکاب [[گناه|گناهی]] کبیره یا صغیره، ‌ [[تکفیر]] کرد<ref> همان، ص۱۰۰.</ref>. هم‌چنین وی در جای دیگری نیز تصریح می‌کند: از آن‌جایی که حقیقت [[ایمان]]، ‌ امری پنهانی است که دیگران از آن اطلاعی نمی‌یابند بنابراین [[واجب]] است بر هر مسلمانی بر حسب ظاهری که دارد یعنی همان اسلام، ‌برخورد شود<ref>همان، ص۱۰۵.</ref>.


== اهمیت وحدت جامعه اسلامی ==
البوطی معتقد است که [[وحدت اسلامی|وحدت]] بخشیدن به امور مسلمین، و گرد آوردن همه آنان بر محور هدایت و رشد، از مهم‌ترین اهداف و مبانی [[دین]] است<ref>همان، ص۱۰۲.</ref>.


== نامیده شدن وهابیت به سلفیه ==
البوطی مدعی شده است که واژه [[سلفیت|سلفیه]] در ابتدا توسط افرادی هم‌چون: [[محمد عبده]]، [[سید جمال الدین اسدآبادی|جمال‌الدین اسدآبادی]]، [[رشید رضا|رشیدرضا]] و [[عبدالرحمن کواکبی]]، آن هم در [[جمهوری عربی مصر|مصر]] استفاده شده است. البته برخلاف امروزه، شاهد آن هستیم که این شعار در آن زمان یک [[مذهب]] نبود. بلکه تنها یک دعوت بود<ref>همان، ص۲۳۴.</ref>. تا اینکه وهابیون از آن جهت که نامیدن مذهب‌شان به [[وهابیت]] را نمی‌پسندیدند، مذهب خود را «سلفیه» نام نهادند<ref>همان، ص۲۳۶</ref>.


جعبه اطلاعات جریان به عربی
== مبارزه البوطی با پدیده شوم لا مذهبیت ==
<pre>
در ایامی که عده‌ای به هر روشی مدعی آنند که نباید از [[مذاهب اهل سنت|مذاهب اربعه]] [[تقلید]] کرد، محمد سعید رمضان البوطی، که بشدت با چنین طرز فکری مخالف بود، کتابی با عنوان«اللامذهبیه اخطر بدعه تهدد الشریعه الاسلامیه» تالیف کرد و در آن با استناد به ادله فراوانی، درصدد اثبات مشروعیت تقلید از مذاهب اربعه برآمد.
{{صندوق معلومات الجريانات
| العنوان =
| الصورة =  
| الإسم =  
| عدد الأتباع =
| القادة =
| الأهداف =
| الأصول =
| الإتجاه =
| الوضع الإقتصادي =
| الموقع الرسمي =
}}
</pre>


جعبه اطلاعات حزب به عربی:
== فوت محمد سعید رمضان البوطی ==
<pre>
سرانجام شیخ محمد سعید رمضان البوطی عصر روز پنج‌شنبه ۹ [[جمادی الثانی|جمادی]] ۱۴۳۴هجری قمری، در حال تدریس در [[مسجد]] الایمان در شهرک المزرعه دمشق، بر اثر انفجار بمب به [[شهید|شهادت]] رسید<ref>مجله سراج منیر، شماره۲۱.</ref>.
{{صندوق معلومات الحزب
| العنوان =  
| الصورة =  
| الإسم =  
| تأريخ التأسيس =
| المؤسس = 
| القادة =
| الأهداف =
| الموقع الرسمي =
}}
</pre>


<pre>
== پانویس ==
{{شخص معلومات خانہ
{{پانویس}}
| ایڈریس =
| تصویر =
| نام =
| باقی تمام نام =
| سال پیدائش =
| تاریخ پیدائش =
| پیدائش کی جگہ =
| موت کا سال =
| موت کی تاریخ =
| موت کی جگہ =
| پروفیسرز =
| شاگرد =
| مذہب =
| فرقہ =
| اثرات =
| سرگرمیاں =
| انٹرنیٹ ایڈریس =
}}
</pre>


جعبه اطلاعات اشخاص در عربی:
== منابع ==
<pre>
[https://www.alwahabiyah.com/fa/Mostabserview/36540/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B3%D8%B9%D9%8A%D8%AF-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%88%D8%B7%D9%8A برگرفته از سایت الوهابیه]
{{صندوق المعلومات للأشخاص
| العنوان =  
| الصورة =  
| الإسم =  
| سائر الأسماء =  
| سنة الميلاد =
| تأريخ الولادة =
| مكان الولادة =
| سنة الوفاة =
| تأريخ الوفاة =
| مكان الوفاة =
| الأساتذة =
| التلامذة =
| الدين =
| المذهب =
| الآثار =
| الأنشطة =
| الموقع =
}}
</pre>


'''ওযু;''' মহান আল্লাহর সন্তুষ্টিকল্পে বিশেষ পদ্ধতিতে মুখমণ্ডল ও হাতদ্বয়কে ধৌত করা এবং মাথা ও পাদ্বয় মাসাহ করাকে বোঝায়। নামায আদায়ের জন্য ওযু করা ওয়াজিব। একইভাবে পবিত্র কুরআনের লেখা ও মহান আল্লাহর নাম ওযু ব্যতীত স্পর্শ করা জায়েয নয়।
[[رده:عالمان]]
ওযুর সংজ্ঞা
[[رده:عالمان اهل سنت]]
ওযুর আভিধানিক অর্থ হলো; ‘পরিচ্ছন্নতা ও পবিত্রতা’; এ কারণে আরবরা পরিচ্ছন্ন কোন ব্যক্তি ‘ওয়াযি’[১] বলে। ফিকহী পরিভাষায় ওযু হলো; ইসলামের নির্দেশনার ভিত্তিতে মুখমন্ডল ও হাতদ্বয়কে ধৌত করা এবং মাথা ও পাদ্বয় মাসাহ করা। একটি রেওয়ায়েতের ভিত্তিতে, পরিচ্ছন্নতা ও পবিত্রতা অর্জন হলো ওযুর অন্যতম কারণ ও দর্শন, এ কারণে এর নামকরণ ওযু করা হয়েছে।[২]
[[رده:عالمان وحدت‌گرا]]
কুরআনে ওযুর বিধান
সূরা মায়িদাহ’র ৬নং আয়াতে ওযুর পদ্ধতি বর্ণনা করা হয়েছে:  
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکمْ وَ أَیدِیکمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِکمْ وَ أَرْجُلَکمْ إِلَى الْکعْبَینِ ...
ওহে যারা ঈমান এনেছ! যখন তোমরা নামাযে দাঁড়াও তখন তোমাদের মুখমন্ডল ও কনুই পর্যন্ত তোমাদের হাত ধোও, আর তোমাদের মাথা ও গোড়ালি পর্যন্ত তোমাদের পা মাসাহ্ করো।
এই আয়াতে দু’টি বাক্যের মাধ্যমে সংক্ষিপ্ত আকারে ওযুর বিবরণ তুলে ধরা হয়েছে যে, ওযু দু’টি ধোয়া এবং দু’টি মাসাহ নিয়ে গঠিত:
((فَاغْسِلُوا وُجُوهَکمْ وَ أَیدِیکمْ إِلَى الْمَرافِقِ)) তোমাদের মুখমন্ডল ও কনুই পর্যন্ত তোমাদের হাত ধোও।
((وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِکمْ وَ أَرْجُلَکمْ إِلَى الْکعْبَینِ)) আর তোমাদের মাথা ও গোড়ালি পর্যন্ত তোমাদের পা মাসাহ করো।
((المرافق))  বলতে এখানে হাত কতদূর ধুতে হবে সেই সীমানা বর্ণনা করা হচ্ছে; এর মাধ্যমে ধোয়ার শুরু বা শেষের স্থান বর্ণনা করা হয় নি; এখানে বলা হচ্ছে কাঁধ ও বাহু ব্যতীত (কনুই পর্যন্ত) হাত ধৌত করা উচিত।
আহলে সুন্নতের ভাষ্য হলো, কনুই পর্যন্ত হাত ধৌত করা ওয়াজিব, সেটা যেভাবেই ধোয়া হোক না কেন তাতে কোন সমস্যা নেই। তবে উত্তম হলো আঙ্গুলের মাথা থেকে কনুই অবধি ধৌত করা।[৩]
কিন্তু শিয়াদের ভাষ্য হলো, হাত ধোয়া কোথা থেকে শুরু করা হবে আঙ্গুলের মাথা থেকে নাকি কনুই থেকে, এ শিক্ষা আমরা সুন্নত থেকে গ্রহণ করবো।[৪] আর মাসুমগণ (আ.) থেকে বর্ণিত রেওয়ায়েতের ভিত্তিতে ধোয়া কনুই থেকে শুরু করতে হবে।[৫]
এছাড়া শিয়াদের দৃষ্টিতে ডান হাত বাম হাতের আগে ধৌত করা ওয়াজিব। কিন্তু আহলে সুন্নতের মতে বাম হাত আগে ধৌত করাতে কোন সমস্যা নেই, কিন্তু ডান হাত আগে ধোয়া উত্তম।[৬]
মাথা মাসাহ করা প্রসঙ্গেও শিয়া ও সুন্নি এবং আহলে সুন্নাতের অন্যান্য মাযহাবের মাঝে এখতেলাফ রয়েছে।[৭]
আর একটি বিষয়ে পড় পার্থক্য রয়েছে তা হলো পা মাসাহ প্রসঙ্গে; এ ক্ষেত্রে শিয়াদের মত হলো পা মাসাহ করতে হবে কিন্তু আহলে সুন্নত মনে করে পা ধুতে হবে।[৮]
শিয়া মাযহাবে ওযুর পদ্ধতি
শিয়া মাযহাবে ওযুর পদ্ধতি হলো এমন:
মুখমন্ডল ধৌত করা: যেখান থেকে চুল গজানো শুরু হয়েছে সেখান থেকে থুতনির শেষাংশ পর্যন্ত উপর থেকে নীচের দিকে দৈর্ঘে এবং প্রস্থে বৃদ্ধাঙ্গুল থেকে মধ্যমা এই পরিমাণে মুখমন্ডলের যতটুকু আসে।
ডান হাত ধৌত করা: কনুই থেকে শুরু করে আঙ্গুলের মাথা অব্দি (উপর থেকে নীচের দিকে)।
বাম হাত ধৌত করা: কনুই থেকে শুরু করে আঙ্গুলের মাথা অব্দি (উপর থেকে নীচের দিকে)।
মাথা মাসাহ করা: কপালের উপরে অবস্থিত মাথার সামনের অংশে মাসাহ করতে হবে।
ডান পা মাসাহ করা: পায়ের পাতার উপর আঙ্গুল থেকে উঁচু হয়ে ওঠা স্থান পর্যন্ত।
বাম পা মাসাহ করা: পায়ের পাতার উপর আঙ্গুল থেকে উঁচু হয়ে ওঠা স্থান পর্যন্ত।[৯]
হাদীসে ওযু
আলী ইবনে মুসা আর-রেযা (আ.) বলেছেন: যে মহান আল্লাহর ইবাদতের জন্য দাঁড়ায় তার উচিত নিজেকে অপবিত্রতা থেকে পবিত্র করা, অলসতা থেকে দূরে থাকা এবং ওযুর মাধ্যমে সর্বশক্তিমান মহান আল্লাহর সাথে কথা বলার জন্য পবিত্রতা অর্জন করা ও প্রস্তুত হওয়া।[১০]
মহানবি (স.) বলেছেন: ((الدّعاء مفتاح الرّحمة والوضوء مفتاح الصّلاة والصّلاة مفتاح الجنّة)) দোয়া হলো রহমতের চাবিকাঠি, ওযু নামাযের চাবিকাঠি আর নামায হলো বেহেশতের চাবি।[১১]
মহানবি (স.) বলেছেন: ((الوضوء قبل الطّعام ینفی الفقر و بعده ینفی اللّمم و یصحّح البصر)) খাদ্য গ্রহণের আগে ওযু করা অভাবকে দূরে ঠেলে দেয় এবং খাদ্য গ্রহণের পরে ওযু করা ওয়াসওয়াসাকে দূর করে ও চোখের জ্যোতি বাড়ায়।[১২]
আল্লাহর রাসূল (স.) কে জিজ্ঞেস করা হলো, আমি চাই আমার রুজি বৃদ্ধি পাক (এ জন্য আমার করণীয় কি), তিনি (স.) বললেন: ((دُم عَلَی الطَّهارَةِ یُوَسَّعُ عَلَیکَ فِی الرِّزقِ)) সর্বক্ষণ ওযু অবস্থায় থাকো তোমার রুযি বৃদ্ধি পাবে।[১৩]
ওযুর আদব
ওযুর পূর্বে মিসওয়াক করা উত্তম। কিবলা মুখি অবস্থায় ওযু করা। মাসুমগণ থেকে বর্ণিত হয়েছে যে, ‘সর্বোত্তম উপবেশন হলো যখন তুমি কিবলা মুখি থাকবে’।  ওযুর পানির দিকে তাকানোর সময় বলতে হবে, ((الحمدُللّه الذی جعل الماءَ طَهورا، ولَم یَجْعَلْهُ نجسا)) প্রশংসা সেই আল্লাহর যিনি পানিকে পবিত্র ও পবিত্রতা দানকারী রূপে বানিয়েছেন এবং এটাকে নাপাক ও অপবিত্র বানান নি। ইমাম মুহাম্মাদ বাকির (আ.) বলেছেন: ‘যখনই ওযুর উদ্দেশ্যে পানিতে হাত দেবে তখন বলো: ((بسم اللّه و باللّه، اللهمَّ اجْعَلْنی من التَّوابینَ، وَاجعلنی مِنَ المُتطهرینَ)) ‘আল্লাহর নামে এবং আল্লাহর সাহায্যে, হে আল্লাহ! আমাকে তওবাকারী ও পবিত্রদের অন্তর্ভূক্ত করো’।
ওযুর পূর্বে তিনবার কুলি করা এবং ৩ বার নাকে পানি দেওয়া।
আর মুখমন্ডল ধৌত করার সময়ও ‘বিসমিল্লাহ’ বলা। পানি ঢালার পর হাত দিয়ে ধৌত করার পুরো অংশে পানি পৌঁছে দেয়া।
ওযুর সময় চোখ খোলা রাখা। মহানবি (স.) বলেছেন: ‘ওযুর সময় চোখ খোলা রাখো যাতে চোখ জাহান্নামের আগুন না দেখে।’ অর্থাৎ ওযুর সময় চোখ খোলা রাখলে তা জাহান্নামের আগুন না দেখার কারণ হয়।[১৪]
Mohsenmadani
Writers، دیوان‌سالاران، confirmed، مدیران
۸٬۱۴۴

ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/wiki/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/191364»