۸۷٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''سید محمدهادی حسینی میلانی''' (۱۳۱۳-۱۳۹۵ق)، از مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم قمری است. | '''سید محمدهادی حسینی میلانی''' (۱۳۱۳-۱۳۹۵ق)، از مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم قمری است. | ||
آیتالله میلانی بیشتر عمر خود را در [[عراق]] گذارند و در آنجا از درس علمایی چون [[شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[آقا ضیا عراقی]] و [[محمد حسین نائینی]] بهره برد. وی از سال ۱۳۳۲ش در مشهد ساکن شد. سید علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران مدتی نزد وی شاگردی کرد. | آیتالله میلانی بیشتر عمر خود را در [[عراق]] گذارند و در آنجا از درس علمایی چون [[شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[ضیاءالدین علی بن ملا محمد عراقی|آقا ضیا عراقی]] و [[محمد حسین نائینی]] بهره برد. وی از سال ۱۳۳۲ش در مشهد ساکن شد. سید علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران مدتی نزد وی شاگردی کرد. | ||
از میلانی آثاری از جمله محاضرات فی الفقه الامامیه و قادتنا کیف نعرفهم بر جای مانده است. | از میلانی آثاری از جمله محاضرات فی الفقه الامامیه و قادتنا کیف نعرفهم بر جای مانده است. | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
سید محمد هادی میلانی، در ۷ محرم ۱۳۱۳ق در [[نجف]] زاده شد. نسبش به علی بن حسین(ع) میرسد. پدرش سید جعفر حسینی از شاگردان محمدحسن مامقانی به شمار میرفت. سید محمدهادی در کودکی پدرش را از دست داد<ref>گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۹۹</ref>. مادرش، دختر [[محمدحسن مامقانی]] و همسرش، دختر [[عبدالله مامقانی]] (دایی سید محمد هادی) صاحب [[تنقیح المقال]] بود<ref>همان، ص۹۹</ref>. | سید محمد هادی میلانی، در ۷ محرم ۱۳۱۳ق در [[نجف]] زاده شد. نسبش به علی بن حسین(ع) میرسد. پدرش سید جعفر حسینی از شاگردان محمدحسن مامقانی به شمار میرفت. سید محمدهادی در کودکی پدرش را از دست داد<ref>گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۹۹</ref>. مادرش، دختر [[محمدحسن مامقانی]] و همسرش، دختر [[عبدالله مامقانی]] (دایی سید محمد هادی) صاحب [[تنقیح المقال (کتاب)|تنقیح المقال]] بود<ref>همان، ص۹۹</ref>. | ||
میلانی تحصیلاتش را در نجف آغاز کرد، و در همانجا به تدرس مشغول شد. او بارها به [[ایران]] سفر کرد و در ۱۳۳۲ش که جهت زیارت قبر امام رضا(ع) به مشهد رفت، به درخواست مردم و برخی از علمای آن روز خراسان، در آنجا ماندگار شد و به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. وی در ۲۹ رجب ۱۳۹۵ق برابر با ۱۷ مرداد ۱۳۵۴ش در ۸۲ سالگی در مشهد درگذشت و در حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد<ref>همان، ص۱۰۳</ref>. | میلانی تحصیلاتش را در نجف آغاز کرد، و در همانجا به تدرس مشغول شد. او بارها به [[ایران]] سفر کرد و در ۱۳۳۲ش که جهت زیارت قبر امام رضا(ع) به مشهد رفت، به درخواست مردم و برخی از علمای آن روز خراسان، در آنجا ماندگار شد و به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. وی در ۲۹ رجب ۱۳۹۵ق برابر با ۱۷ مرداد ۱۳۵۴ش در ۸۲ سالگی در مشهد درگذشت و در حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد<ref>همان، ص۱۰۳</ref>. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== مشایخ اجازه == | == مشایخ اجازه == | ||
سید حسن صدر | سید حسن صدر | ||
[[عبدالحسین شرف الدین]] | [[سید عبدالحسین شرف الدین|عبدالحسین شرف الدین]] | ||
[[شیخ عباس قمی]] | [[عباس قمی|شیخ عباس قمی]] | ||
آقا بزرگ طهرانی<ref>همان، ص۱۰۱</ref> | آقا بزرگ طهرانی<ref>همان، ص۱۰۱</ref> | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
[[سید علی خامنهای]] | [[سید علی حسینی خامنهای|سید علی خامنهای]] | ||
عزیزالله عطاردی | عزیزالله عطاردی | ||
[[سید محمد حسینی زنجانی]] | [[سید محمد حسینی زنجانی]] | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در ۱۳۳۲ش علمای برجسته مشهد در جهت تقویت این حوزه و جلوگیری از مهاجرت طلابِ با استعداد و مدرّسان مشهد به شهرهایی چون [[قم]] و نجف، با امضای طوماری از سیدمحمدهادی میلانی، (که در آن زمان در [[کربلا]] به سر میبرد) درخواست کردند به مشهد مهاجرت کند و به تدریس در حوزه این شهر بپردازد<ref>ر. ک: صالحی، مشهد، ص۱۰۰</ref>. | در ۱۳۳۲ش علمای برجسته مشهد در جهت تقویت این حوزه و جلوگیری از مهاجرت طلابِ با استعداد و مدرّسان مشهد به شهرهایی چون [[قم]] و نجف، با امضای طوماری از سیدمحمدهادی میلانی، (که در آن زمان در [[کربلا]] به سر میبرد) درخواست کردند به مشهد مهاجرت کند و به تدریس در حوزه این شهر بپردازد<ref>ر. ک: صالحی، مشهد، ص۱۰۰</ref>. | ||
میلانی در ۱۳۳۳ش به مشهد وارد شد و به دعوت و اصرار علمای این شهر در مشهد ماند و در مدت ۲۲ سال، در عمل ریاست حوزه علمیه مشهد را برعهده گرفت و علاوه بر قرار گرفتن در جایگاه مرجعیت، به ویژه پس از درگذشت [[آیتالله بروجردی]]، با تأسیس مدارسی به سبک جدید و ساماندهی برنامههای آموزشی و پژوهشی حوزه گامهای مؤثری در ارتقای کیفی حوزه برداشت<ref>ر ک: شریف رازی، ج۷، ص۱۰۳ـ۱۰۴</ref>. محور درس خارج اصول میلانی، مبانی استادان اصلیاش همچون شیخ [[محمد حسین غروی اصفهانی]] و [[محمد حسین نائینی]] بود<ref>شمس، ص۷۱ـ۷۲</ref>. در درس او نزدیک به چهارصد طالب علم قریب الاجتهاد شرکت میکردند<ref>شریف رازی، ج۷، ص۱۰۳</ref>. | میلانی در ۱۳۳۳ش به مشهد وارد شد و به دعوت و اصرار علمای این شهر در مشهد ماند و در مدت ۲۲ سال، در عمل ریاست حوزه علمیه مشهد را برعهده گرفت و علاوه بر قرار گرفتن در جایگاه مرجعیت، به ویژه پس از درگذشت [[سید حسین بروجردی|آیتالله بروجردی]]، با تأسیس مدارسی به سبک جدید و ساماندهی برنامههای آموزشی و پژوهشی حوزه گامهای مؤثری در ارتقای کیفی حوزه برداشت<ref>ر ک: شریف رازی، ج۷، ص۱۰۳ـ۱۰۴</ref>. محور درس خارج اصول میلانی، مبانی استادان اصلیاش همچون شیخ [[محمد حسین غروی اصفهانی]] و [[محمد حسین نائینی]] بود<ref>شمس، ص۷۱ـ۷۲</ref>. در درس او نزدیک به چهارصد طالب علم قریب الاجتهاد شرکت میکردند<ref>شریف رازی، ج۷، ص۱۰۳</ref>. | ||
== اقدامات آیتالله میلانی == | == اقدامات آیتالله میلانی == | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
ورود میلانی به مشهد پس از [[نهضت ملی نفت]] بود. میلانی با گردانندگان پیشین این نهضت در مشهد رابطه نزدیک داشت و در جریان [[قیام ۱۵ خرداد]] ۱۳۴۲ از پیشگامان نهضت روحانیت بود. | ورود میلانی به مشهد پس از [[نهضت ملی نفت]] بود. میلانی با گردانندگان پیشین این نهضت در مشهد رابطه نزدیک داشت و در جریان [[قیام ۱۵ خرداد]] ۱۳۴۲ از پیشگامان نهضت روحانیت بود. | ||
در جریان کاپیتولاسیون نیز که در دولت حسنعلی منصور و به منظور تضمین امنیتی برای مستشاران آمریکایی پیشبینیهایی شده بود، میلانی با [[امام خمینی]] همراهی کرد. | در جریان کاپیتولاسیون نیز که در دولت حسنعلی منصور و به منظور تضمین امنیتی برای مستشاران آمریکایی پیشبینیهایی شده بود، میلانی با [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]] همراهی کرد. | ||
میلانی در خرداد ۱۳۴۶ با انتشار اعلامیهای در رابطه با جنگ شش روزه اعراب و [[اسرائیل]]، با اعراب مسلمان اظهار همدردی کرد و به همین دلیل از سوی تیمسار نصیری تهدید شد. در همین سال در جریان جشن تاجگذاری به خاطر تبریک نگفتن به شاه، گذرنامه وی توقیف و دستور خروجش از ایران صادر شد، ولی به خاطر ملاحظه نفوذ معنوی میلانی در بین تودههای مردم و جایگاهی که میان روحانیت و مراجع تقلید داشت، این تصمیم عملی نشد. | میلانی در خرداد ۱۳۴۶ با انتشار اعلامیهای در رابطه با جنگ شش روزه اعراب و [[اسرائیل]]، با اعراب مسلمان اظهار همدردی کرد و به همین دلیل از سوی تیمسار نصیری تهدید شد. در همین سال در جریان جشن تاجگذاری به خاطر تبریک نگفتن به شاه، گذرنامه وی توقیف و دستور خروجش از ایران صادر شد، ولی به خاطر ملاحظه نفوذ معنوی میلانی در بین تودههای مردم و جایگاهی که میان روحانیت و مراجع تقلید داشت، این تصمیم عملی نشد. | ||
خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
== سفرهای خارجی == | == سفرهای خارجی == | ||
میلانی در ۱۳۷۰ق به [[حج]] مشرف شد، در ۱۳۵۹ق به [[سوریه]] و [[لبنان]] سفر کرد و در این سفر با [[ | میلانی در ۱۳۷۰ق به [[حج]] مشرف شد، در ۱۳۵۹ق به [[سوریه]] و [[لبنان]] سفر کرد و در این سفر با [[سید عبدالحسین شرف الدین|سید عبدالحسین شرف الدین]]، [[سید محسن امین]]، [[شیخ حبیب آل ابراهیم]]، [[میرزا حسن لواسانی]] و [[شیخ محمدتقی صادق]] در شهرهای صور، دمشق، بعلبک، غازیه و نبطیه ملاقات کرد. او شش سفر به ایران داشت. در سفر ششم در [[روز عرفه]] به زیارت حرم امام رضا آمد. وی دراین سفر به خانه علی اکبر نوغانی وارد شد و به درخواست علما و مردم خراسان، در مشهد ساکن شد<ref>همان، ص103</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == |