۸۷٬۸۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
}} | }} | ||
'''تفسیر کشاف''' اثر برجستهٔ [[زمخشری|محمود زمخشری]] با نام کامل الکشاف عن حقائق التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل از بزرگترین، علمیترین، دقیقترین و پیچیدهترین متون تفسیری است که طی قرون دربارهٔ [[تفسیر قرآن کریم]] پدید آمده است و شاید بتوان مهمترین ویژگیاش را چند ساحتی بودن این [[تفسیر]] دانست، چنان که به [[عقل]] و [[نقل]]، [[کلام]]، [[اختلاف قرائت]]، [[صرف]]، [[نحو]]، [[بلاغت]] و … نظر دارد. در کوتاه سخن، دو جنبهٔ عقلی ـ اعتزالی و بلاغی این تفسیر برجستهتر از دیگر وجوه آن است. | '''تفسیر کشاف''' اثر برجستهٔ [[زمخشری|محمود زمخشری]] با نام کامل الکشاف عن حقائق التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل از بزرگترین، علمیترین، دقیقترین و پیچیدهترین متون تفسیری است که طی قرون دربارهٔ [[تفسیر|تفسیر قرآن کریم]] پدید آمده است و شاید بتوان مهمترین ویژگیاش را چند ساحتی بودن این [[تفسیر]] دانست، چنان که به [[عقل]] و [[نقل]]، [[کلام]]، [[اختلاف قرائت]]، [[صرف]]، [[نحو]]، [[بلاغت]] و … نظر دارد. در کوتاه سخن، دو جنبهٔ عقلی ـ اعتزالی و بلاغی این تفسیر برجستهتر از دیگر وجوه آن است. | ||
جلالت قدر این [[تفسیر]] تا به حدی است که با وجود آن که [[اهل سنت و جماعت| | جلالت قدر این [[تفسیر]] تا به حدی است که با وجود آن که [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] که غالباً [[اشعری]] مذهباند و اندیشههای اعتزالی صریح آن را رد و طرد کردهاند، ولی از زمان تألیف به بعد، هم در مجامع علمی و تفسیر نگاری اهل سنت و هم مجامع [[شیعه]] از قبول عام و استقبال شایانی برخوردار بوده است. | ||
نقل شده [[طبرسی]]، وقتی «[[مجمع البیان]]» را نوشته بود و بعد از آنکه کشاف را دید، بر اساس آن تفسیر «[[جوامع الجامع (کتاب)|جوامع الجامع]]» را نوشت. | نقل شده [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]]، وقتی «[[مجمع البیان فی تفسیر القرآن|مجمع البیان]]» را نوشته بود و بعد از آنکه کشاف را دید، بر اساس آن تفسیر «[[جوامع الجامع (کتاب)|جوامع الجامع]]» را نوشت. | ||
جارالله زمخشری مهمترین کتاب خود کشاف را با آن وصف مینماید و آن را دوای درد جهل میداند که نشان از عمق دلدادگی ایرانیان [[مسلمان]] به [[قرآن کریم]] به شمار میرود: | جارالله زمخشری مهمترین کتاب خود کشاف را با آن وصف مینماید و آن را دوای درد جهل میداند که نشان از عمق دلدادگی ایرانیان [[مسلمان]] به [[قرآن کریم]] به شمار میرود: |